Үргэлжлэл: 00:45:34
Ма Цзылун эзэн хаан
Цзитан хааны 3-р хүү
Ма Су
Ван Линь
Сяо Ци
+Шэн оточ
Ван Сюань /Аву/ ерөнхий сайдын охин
Бэлбэсэн хатан хаан
Се Ванру хатан хаан
Цзиньэр Авугийн шивэгчин
Сюйю Авугийн шивэгчин
+Чжаоюнь хатан хааны шивэгчин
-Гуи хатан хааны шивэгчин
+Юэ Авугийн шивэгчин
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
32 – р анги
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Сюйю: Ханхүү, та хүлээж байна уу. Гүнжтэн хараахан дээшлээгүй байна. Би очоод түүнд мэдэгдэе.
Су: Тэгэх хэрэггүй. Явж болно. Яасан? Чи миний хэлснийг сонссонгүй юу?
Сюйю: Жа.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Аву: Ах аа.
Су: Би чамаас аавын амийг авраач гэж гуйхаар ирлээ. Чи түүнийг үзэн яддаг, эсвэл буруутгадаг ч бай, тэр бидний аав хэвээрээ. Ээж минь өөд болчихлоо. Хэрэв аав бас үхвэл манай гэр бүл байхгүй болно. Бид юу ч хийхгүй, аавыгаа үхэхийг хараад байж болохгүй. Аву, би чамаас гуйж байна! Аав чамайг хайрладаг байсныг нь бодоод түүнийг амийг авраач. Чи аавыг тэгтлээ их үзэн яддагийг мэдсэнгүй. Би... Надад хэзээ ч томоохон ашиг сонирхол байгаагүй. Манай гэр бүл хамтдаа жаргалтай байхыг л би хүсдэг. Хэрэв аав үхвэл манай гэр бүл байхгүй болно. Мартаж үз. Нэгэнт чи аврах хүсэлгүй байгаа бол чамайг хүчлэхгүй. Хэрэв... хэрэв чи ааваас татгалзаж байгаа бол би үгүй. Би яг одоо өөрөө түүнийг аврана. Хэрэв надад ямар нэг юм тохиолдвол бид хоёр энд сүүлчийн удаа уулзсан гэж бод.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Аву: Яг энэ мөчид миний ухаан бүдгэрчээ. Төрсөн эцгийг минь тун удахгүй цаазлана гэсэн ганцхан бодол л толгойд минь байна. Бүгд л Ючжан гүнж хотуудыг эзлэж, дайснаа сөхрүүлж чадддаг гэж боддог. Ховорхон хүчтэй эмэгтэй гэцгээдэг. Гэвч энэ удаа би хүчтэй гэдгийг сонсмооргүй байна. Төрийн эргэлт хийсэн гэмт этгээд, аавыг эхийнхээ үхэлд буруутган үзэн ядавч цусан төрлийн холбоог таслах даанч араггүй.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Эр: Амгаланг айлтгая, гүнжтээн .
Аву: Тэргүүн сайд...
Эр: Санаа бүү зов, гүнжтээн. Бэлбэсэн хатан тэргүүн сайдад онцгой анхаарал тавихыг бидэнд тушаасан. Хэрэв тэргүүн сайдад ямар нэг юм хэрэг болбол бид даруйхан ирүүлэх болно.
Аву: Тусламжинд баярлалаа.
Эр: Би таныг хүргэж өгье.
Аву: Чи эндээ үлдээд.... намайг хүлээж бай.
Сюй: Жа.
Эр: Мэдлээ.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Хананы бичээс: Би өөрийн овог аймгаас өршөөл хүсэж байна. Өөрийнхөө эхнэрийг буцааж авчрахын тулд юу ч хийхэд бэлэн байна.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Линь: Энэ мөчир чиний гарт сорви үлдээх өргөснүүдтэй.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Линь: Аву, битгий ай. Аав нь энд байна.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Линь: Аву, энэ чи юу?
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Гуи: Хэн чамайг оруулсан юм? Хатантан нойрсож байгааг чи мэдэх үү?
Чжао: Би...
Хатан: Энэ хэн бэ?
Чжао: Эрхэм дээдэс ээ, би байна, Чжаоюнь.
Хатан: Юу болсон юм?
Чжао: Хатантан, Ван Су ноёнтон Юнъань ордны өмнө шөнөжин сууж өнгөрүүллээ. Би түүнийг ятгах гэж хичнээн оролдоод ч тэр буцах хүсэлгүй байна. Үнэхээр юу хийхээ мэдэхгүй байна. Та шийдвэрээ гаргана уу, хатантан.
Хатан: Су? ганцаараа юу?
Чжао: Тиймээ.
Хатан: буцаад явна биз. Би хэнийг ч хүлээж авахгүй гэж түүнд хэл.
Чжао: Мэдлээ, хатантан.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Юэ: Гүнжтээн, орой болсон байна.
Аву: Ючжан гүнгээс сураг алга байна уу?
Юэ: Одоохондоо үгүй. Туслах Лю гүнтэнг өнөө шөнө гэртээ харихгүй байх гэсэн. Гүнж ээ, та эхлээд амарч бай.
Аву: Би түүнийг хүлээмээр байна. Намайг орхи.
Юэ: Жа.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Эр: Жанжаан. Жанжаан . Сун жанжин.
Сун: Юу болсон юм?
Эр: Сун Жанжин, би гүнжийн тушаалаар Ючжан гүнг хайж явна.
Сун: Тэр өргөөндөө алга уу?
Эр: Алга. Гүнж ямар ч хамаагүйгээр түүнийг ол гэж хэлсэн.
Сун: Ойлголоо, түүнийг тус тусдаа хайцгаая. Хэрэв ямар нэг сураг гарвал би даруйхан гүнжид мэдэгдэнэ.
Эр: Мэдлээ. Тусалсанд баярлалаа, Сун Жанжин.
Сун: Хүлээ. Гүнж ямаршуу байна?
Эр: Гүнж...
Сун: Би ойлголоо. Одоо яв. Миний мориг авчир!
Эр: Мэдлээ.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Эр: Эрхэм дээдэс ээ, та буцсан нь дээр. Хэрэв та эртхэн буцвал та тэргүүн сайдтай сүүлчийн удаа амжиж уулзах байх.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Аву: Тэргүүн сайд аа. Тэргүүн сайд аа? Тэргүүн сайд аа, явах боллоо.
Линь: Надад савтай ус аваад ир. Би гар нүүрээ угаая. Надад савтай ус авчраач!
Эр: Мэдлээ, тэргүүн сайд аа.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Линь: Ючжан гүнтэн, энэ ямар учиртай юм бэ?
Сяо: Хадам аав аа, би таныг сүүлчийн удаа харахаар ирлээ.
Линь: Бэлбэсэн хатан хаан ахдаа үнэхээр санаа тавьдаг юм байна. Мэддэг нэг нь намайг цаазлуулах гэж байгааг мэднэ. Мэддэггүй нэгэнд нь би баярт явж байгаа юм шиг санагдана.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Аву: Замаад холдоцгоо! Бүгдээрээ холдоцгоо! Замаас холд! Холдоод өг!
Харуул: Зогс!
Аву: Намайг оруулаадах!
Су: Аав аа! Аав аа!
Эр: Та тийшээ орж болохгүй!
Су: Намайг оруулаадах!
Эр: Та тийшээ орж болохгүй!
Су: Намайг аавтай минь уулзуулахаар оруулаадах!
Аву: Ах аа! Ах аа!
Су: Аву?
Аву: Ах аа!
Су: Аву!
Аву: Намайг оруулаадах!
Су: Алив холдоцгоо! Та нар Ючжан гүнжийг зогсоож яаж зүрхлэв? Холдоцгоо! Явцгаая. Оруулаадах! Биднийг оруул, сонсч байна уу?
Эр: Та орж болохгүй!
Аву: Ах аа! Болгоомжтой! Харуулууд аа, ах бид хоёр аавыгаа сүүлчийн удаа нэг харах гэсэн юм. Бидэнд тус болж, биднийг оруулаач дээ.
Эр: Эрхэм дээдэс ээ, гүнжтээн, ордноос хэнийг ч оруулж болохгүй гэж тушаасан.
Су: Аав аа! Аав аа! Аав аа!
Аву: Намайг оруулаач!
Сун: Замаас холдоод өг.
Аву: Аав аа.
Сун: Замаас холд.
Су: Олон юм бүү ярь, би орох л болно.
Эр: Цаазал!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Линь: За, за. Одоо хамгийн тохиромжтой цаг бололтой, ингээд миний амьдрал дуусаж байна. Яг энд би цаазлуулах болох нь. Сайхан. Чи намайг энэ хүртэл дагалдаж ирсэн болохоор надад дахиад харамсах юм алга.
Сяо: Урд шөнө би эзэн хаанаас нэг нууц зарилаг хүссэн юм. Та үүнийг уншина уу, хадам аав аа.
Линь: Чамд талархалаа, Ван Ючжан.
Сяо: Мөн би Аву, Су хоёрыг тантай уулзуулахаар зохион байгуулсан.
Линь: Аву?
Сяо: Та түр хүлээж бай.
Линь: Тэгэх хэрэггүй.
Сяо: Та тэдэнтэй салах ёс хиймээргүй байна уу?
Линь: Үгүй. Сяо Ци, Авуд сайтар санаа тавиарай. Миний охиныг сайн харж хандаж байгаарай. Үүрд баяртай.
Аву: Аав аа!
Линь: Аву!
Аву: Аав аа!
Линь: Аву!
Су: Ван Ючжан...
Аву: Аав аа!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Аву: Аав аа!
Линь: Түргэл! Хурдан давхи!
Аву: Аав аа!
Линь: Аву! Битгий гүй! Чи унана!
Аву: Аав аа! Аав аа! Аав аа! Аав аа!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Аву: Сяо Ци, миний аавыг аварсанд чинь баярлалаа.
Сяо: Ямар ч тохиолдолд тэр чиний эцэг, миний хадам аав. Түүнийг аврах л хэрэгтэй.
Аву: Бас шийтгүүлэх ёстой. Гэхдээ л би түүний охин нь. Би яаж зүгээр зогсоод аавыгаа үхэж байгааг харах юм бэ? Тэр хичнээ буруутай, эсвэл хичнээн гэмтэй байсан ч миний аав хэвээрээ.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Хатан: Тэргүүн сайд нийслэлээс явсан уу?
Гуи: Тиймээ. Ван Ючжан, түүний эхнэр, Ва Су нар түүнийг гаргаж өгсөн.
Хатан: Ван Ючжан, Аву хоёр түүнд тийм их хайртай гэж би бодсонгүй.
Гуи: Таны зөв өө. Би хүртэл их гайхсан. Манай улс энэ 100 жилийн хугацаанд Өршөөлийн тэмдгийг ердөө хоёрхон хүнд өгсөн гэж ярьдаг. Ван Ючжан түүнийгээ тэргүүн сайдад ямар эргэлзээгүйгээр өглөө.
Хатан: Аву гайхалтай юмаа. Эр хүнийг өөртөө тэгтэл нь дурлуулж чадсан байна. Энэ чинь жинхэнэ хайр. Бодоод байхад, түүнд надаас ч илүү аз заяаж дээ.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Сяо: Хааны оточ, Шэн, эхнэр ямар байна?
Шэн: Гүнтэн, гүнжийн эрүүл мэнд нэг л биш байна.
Сяо: Та шуудхан тодорхой хэлчих.
Шэн: Би гайхаад байна, гүнжтэн хүнд шархадаж байсан уу?
Сяо: Тиймээ. Ниншоуд, тэр их удаан эдгэрсэн юм.
Шэн: Гүнжтэн урд нь Ниншоуд шархадсан нь эрүүл мэндэд нь ноцтой нөлөөлж. Энэ хэдэн өдрүүдэд гэнэтийн цочиролуудаас болж ихэд туйлдсан байна. Уй гашуу зүрхийг зүсдэг гэдэг. Түүний сэтгэл нь тайвшрахаас өмнө үр зулбасан байна. Миний эмээж байгаа юм...
Сяо: Та юунаас эмээсэн юм?
Шэн: Гүнжтэн хүүхэдтэй болохгүй гэхээс би эмээж байна.
Сяо: Эхнэр дахиад хэзээ ч хүүхэд төрүүлж чадахгүй гэж үү?
Шэн: Яг ч тийм биш. Гүнжтэн бие давхар боллоо гэхэд, хүүхдээ төрүүлэх нь үхэл амьдралын төлөөх тэмцэл болно. Бүр дор нь гэвэл... гүнж... Би үргэлжлүүлж чадахгүй нь.
Сяо: Хэрэв тэр хүүхэд төрүүлэхгүй бол яахав?
Шэн: Тэгвэл мэдээж түүний амь насанд халгүй.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Хатан: Миний тушаалыг дамжуул. Хүмүүс явуулж тэргүүн сайдын хойноос дагуул. Тэд Хойд хилд дөхтөл түүнийг алж болохгүй. Тэргүүн
сайдыг алдаж болохгүй. Хэрэв тэр амьд үлдвэл би хармаар байна. Хэрэв үхсвэл цогцосыг нь хармаар байна. Энд алдаа байх ёсгүй.
Эр: Мэдлээ.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ванру: Цзитан, чи өөрийн ухааныг алдсан уу? Бэлбэсэн хатан хаан бүх талаар чамд дургүй ч гэлээ чи өөрийн гэсэн эдлэнтэй, хязгаар нутгийн ханхүү болгохыг гуйх байсан юм. Тэгвэл чи нийслэлээс хол чөлөөтэй амьдарч болно. Гэтэл чи юу хийж байгаа юм? эзэн хааны бунханыг сахихаар гуйсан гэнэ ээ? Чи тэр газраас урьд нь хөөгдөж байсан, одоо чамд таалагдсан уу? Тэгээд өөрийн биеэр гуйж байдаг!
Эм: Хатантан, та одоо бие давхар. Та уурлаж болохгүй. Хүүхэд тань чухал.
Ванру: Би яаж уурлахгүй байх юм? Одоогийн нөхцөлд, би хатан хаан ч гэлээ, зүгээр л нэр төдий. Бэлбэсэн хатан хаан бүр эрх мэдлийг булаасан. Хэрэв Ваны гэр бүл татгалзсан ч гэсэн манай гэр бүл тэд нартай өрсөлдөж чадахгүй. Би ердөө л эмэгтэй хүн. Үеэл минь байхгүйгээр би Се гэр бүлийг яаж сэргээх юм? Цзитан, чи мартаж болохгүй. Чиний ээж Се-ийн гэр бүлийнх байсан.
Цзитан: Хатантан, санаа зоволтгүй, би үүнийг маш сайн мэднэ. Бэлбэсэн эхнэрийн эрх мэдэл ид үедээ байна. Ноцтой аюулаас хамгаалах гэж би эзэн хааны бунханыг хамгаалахыг хүссэн. Дараа нь би буцаж ирээд боломж гарангуут танд туслана. Хэрэв би эдлэндээ буцвал нийслэлд буцаж ирэхэд хэцүү болно.
Ванру: Хэрэв үнэхээр тэгж бодсон бол би тайван байж болох нь. Чи яг ээж шигээ хийсэн хоосон тэмцэхийг хүсэхгүй. Эцэст нь чи бэлбэсэн хатан хаанд дийлдэх болно. Дараа нь Се-ийн гэр бүл...
Цзытан: Буцах зам гэж үгүй. Би бууж өгөхгүй. Баяртай, хатантан.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Эм: Түргэлээрэй! Гүйгээрэй!
Эм: Чи намайг хүлээгээч!
Эм: Түргэлээч!
Аву /охин/: Цзытан, намайг хүлээгээч! Намайг хүлээ л дээ, Цзытан!
Цзытан: Аву, чи намайг барьж чадахгүй.
Аву: Би чамайг заавал барина даа.
Цзытан: Аву, хар даа. Энд зөндөө их загаснууд байна.
Аву: Тиймээ. Хоёулаа энд хичнээн байгааг нь яагаад тоолж болохгүй гэж?
Цзытан: Сайхан санаа.
2: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Эр: Хатан хаан морилж байна!
Ванру: Амгаланг айлтгая, хаантан.
Цзылун: Яг одоо чи гадуур явах биш ордондоо амарч байх ёстой.
Ванру: Хаантан тантай хэдэн өдөр уулзсангүй, завгүй ажилтай ядрах вий гэж зовох юм. Би зориуд уулзах гэж ирлээ.
Цзылун: Хар даа. Ширээ дүүрэн мэдээнүүд, тооцоонууд. Ялангуяа Сангийн яам, Цэргийн яамнаас ирүүлсэн хүнсний мөнгөний шилжүүлэг. Бөөн тоонууд. Энэ үнэхээр толгой өвтгөж байна.
Ванру: Би хүүхэд байхдаа л ааваасаа тооцоонд суралцсан. Би энэ бүх тооцоонуудыг харж байсан. Хэрэв чи үүнийг хийх тохирох хүнийг нь олбол энэ тийм ч хэцүү биш.
Цзылун: Би үүнийг мартах шахжээ. Харамсалтай нь чи бие давхар. Үгүйсэн бол чи надад үнэхээр туслаж, харин би олон таагүй асуудлаас ангижрах байлаа.
Ванру: Энэ буруу. Ордонд байгаа эмэгтэйчүүд улс төрд хутгалдаж болохгүй. Би одоо ч гэсэн үүнийг мэддэг. Гэхдээ, таны хүнд ачааг хөнгөлцөх нэг хүнийг би мэднэ.
Цзылун: Хэн бэ? Надад хэлээч. Яг одоо надад туслалцаа хэрэгтэй байна.
Ванру: Се Шоучжэн, манай овогийн садан төрөл. Удам дамжсан гүн. Тэр мөнгө, үр буудайн тооцоог сайн мэддэг.
Цзылун: Ашгүй дээ. Сайн байна. Ванру, маргааш... Түүнийг маргааш Сангийн яам руу явуулбал яаж байна?
Ванру: Баярлалаа, хаантан.
Цзылун: Чи надад их том тус болсон. Чи яагаад надад талархаж байгаа юм?
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Гуи: Эрхэм дээдэс ээ, одоо бүх зүйл хэвэндээ орсон. Ордонд бүх эрх мэдэл таны гарт байна. Та юунд хүндээр санаа алдав?
Хатан: Би Авуг санаж байна. Тэр хүүхэд байхаас л ордонд өссөн. Цастай өдөр болгон хан хөвгүүдтэй цасаар тоглодогсон. Тэр цасан бөмбөлөг нь намайг онохоор өвдөнө гээч. Энэ газрын хамгийн баяр баясгалантай мөч тэр байж дээ. Хэрэв хүүхдүүд хэзээ ч өсдөггүй бол гэж бодох юм.
Гуи: Та ачтай болохыг хүссэндээ санаа алдсан гэж би бодлоо. Хэдэн сарын дараа хатан хаан ханхүүг төрүүлэх байх. Тэр үед энд дахиад л хүүхдийн уур амьсгалтай болно.
Хатан: Чи ямар мунхаг юм! Хэрэв бэр охин төрүүлбэл санаа зовох зүйлгүй. Хэрэв тэр хүү төрүүлбэл...
Гуи: Таны зөв өө, хатантан. Би хэтэрхий мунхаг байж. Хатан хааны биеийн байдлыг нь харвал охин төрүүлэх шинжтэй байсан.
Хатан: Гэхдээ, чи надад сануулчихлаа. Би хатан хааны талаар эртхэн төлөвлөгөө зохиох хэрэгтэй. Се овогтны эмэгтэйчүүд эзэн хаадад таалагдаж чаддаг юм. Эхлээд журамт гүнж Се тэгсэн. Одооны энэ хатан хаан яг эгч шигээ. Цзылун жинхэнэ утгаараа түүнд татагдсан. Түүнийг бие давхар байх хооронд би урьдчилан төлөвлөгөө зохионо. Ирээдүйн угсаа залгамжлах ханхүү Се гэр бүлийн удам байж болохгүй. Бүх хатан хаад Ваны гэр бүлээс байх ёстой уламжлалыг би зөрчиж чадахгүй. Би Авуг хатан хаан болгохоор Цзылунд бэлдэж байсан юм. Гэвч болсонгүй дээ. Надад Ваны гэр бүлээс өөр эмэгтэй сонгохоос өөр сонголт үлдээгүй. Ойрын өдрүүдэд чи Ланья руу хүн явуулж, миний ахын охидуудаас хамгийн сайныг сонгуулж, түүнийг нийслэлд авчрах хэрэгтэй.
Гуи: Мэдлээ, хатантан.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Аву: Бүх зүйл тайван болсон мэт санагдана. Би өөрийнхөө өдрүүдийг дарамт, өвчин дунд өнгөрүүлсэн. Дараа нь миний ээжийн үнэр шингэсэн Сиань сүмд хүчээ сэлбэхээр буцаж ирлээ. Миний зүрх эцэст нь нэг юм тайвширлаа.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Сюй: Гүнжтээн, энэ хандыг халуун байгаа дээр нь уучих.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Сюй: Гүнж та одоо хэдтэй билээ? Та надтай энэ тоглоомоо тоглосоор л байна уу? хүүхэд байхдаа гэрийнхээ хэд хэдэн цэцгийг ингэж үхүүлсэн. Одоо та нөхөрт гарсан гүнж, гэтэл одоо ч дуулгаваргүй хэвээрээ. Бушуухан хандаа уу.
Аву: Сюй авхай, би би энэ юмыг хэдэн сар ууж байна. Миний уруул өдөр бүр гашуурах юм, гэтэл энэ хэзээ болихыг хэн ч хэлдэггүй.
Сюй: Май, энэ амттанаас идчих. Тэгвэл та гашуун мэдрэхгүй.
Аву: Амттан хүртэл тус болохоос өнгөрсөн.
Сюй: Гүнжтээн, сайн эм гашуун гэдгийг би танд давтмааргүй байна. Та одоо залуухан байна. Та эх болохоор... Миний энэ урт хэлийг өршөөгөөрэй.
Аву: Та энэ амттаныг идчих. Тэгвэл таны хэл унжихаа болино.
Сюй: Дүрсгүй гэдэг нь. Хурдан уучих. Сайн охин.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Сун: Эзэнтээн, та бухимдалтай байх шив?
Сяо: Чи хаанаас мэддэг юм?
Сун: Би таны дэргэд олон жил болсон. Би өөрөөсөө илүү таныг сайн мэднэ. Тэрэг бэлэн. Би... би Сиань сүмийн дэргэдүүр гарна. Таны гүнжтэнд бэлдсэн зүйлийг би аваачиж өгөх үү?
Сяо: Тэг ээ.
Сун: Би танд нэг юм хэлэх ёстой байх.
Сяо: Бид ах дүүс. Чи надад юу ч хэлсэн болно. Юу болсон юм?
Сун: Сүүлийн саруудад нийслэлд тархсан яриаг сонссон уу?
Сяо: Ямар яриа?
Сун: Ваны гэр бүл эрх мэдлээс зайлуулагдсан гэцгээж байна. Одоо та ордонд эрх мэдлийг атгадаг. Бүр эзэн хаан хүртэл таны утсан хүүхэлдэй. Хэн нэгэн... гүнжтэн та хоёрыг дүр үзүүлдэг, гэвч үнэндээ салцгаасан гэж байна. Та хоёр салсан юм байх. Бүр гүнж хүртэл хаягдана гэнэ.
Сяо: Чи бас тэгж бодож байна уу?
Сун: Бид үүнийг сайн мэднэ. Та хоёр бие биедээ хайртайг. Гэхдээ, миний бодлоор, ордон бардам ихэрхүү газар. Урд нь хамгийн журамтай, хүчирхэг байсан гэр бүл эрх мэдэл, нөлөөгөө алдвал доромжлуулж, няц гишгүүлдэг. Би үүнийг үргэлж боддог юм. Хаан ширээний ёслолын үеэр гүнжтэн очоогүй, яг энэ чухал үед тэр Сиань сүм рүү явсан гэж ярьцгаадаг. Энэ муугийн тэмдэг.
Сяо: Хүмүүсийн зүрхэн дотор хулгайч байдаг. Чи тэр хүнийг хулгайч гэж бодсон бол хулгайч л байх ёстой. Чи түүнийг хэр удаан харна тэр хэрээр хулгайчтай адилхан болдог. Тэр хүн ямар нэг юм хулгайлсан уу, үгүй нь ер хамаагүй. Одоо бүгд бид хоёрын хооронд ан цав гарсан, намайг ямар нэг юм сэдэж байгаа гэж бодож байгаа бол... түүгээр нь болог. Амар амгалангийн төлөө энд нуугдахаа больцгооё. Нийслэлд буцаж очоод нэг юм хийцгээе. Би үнэхээр ямар нэг юм хийхийг хүссэн бол хэр хол явж чаддагийг тэдэнд харуулмаар байна. Явцгаая.
Сун: Би танд санаа зовох хэрэггүй байж дээ.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Төгсөв
Back to episodes Go home