Улбар шар үнээ

Дээд амжилтын лууван: 4-1

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:       Болж байна.

Аав:     Ганцхан энэ цуккинийг амархан дээд амжилтын номонд оруулж болно.

Зо:        Аав аа, тэр яадаг ном бэ?

Аав:     Дэлхийн хамгийн гайхалтай дээд амжилтууд тэр номонд орсон байдаг.

Бо:       Энэ ном.

Зо:        Тэгвэл шийдлээ, бид дэлхийн дээд амжилтыг тогтооно!

Бо:       Хөөх, бид ямар дээд амжилт тогтоох вэ, Зо?

Зо:        Бид ямар нэг юм бодож олно.

-----------------------------------------------------------------------------  

Ээж:     Бэлэн үү, Зо? Эхэл.

Зо:        Хамгийн том хөөс.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:        Хамгийн өндөр гоол.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:        Хамгийн хүчтэй хүүхэд.

Бо:       Алив ээ, алив, алив.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:        Би дэлхийн дээд амжилт тогтоож чадахгүй нь.    

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:        Чи арай өндөр цамхаг босгож чадах уу?

Мак:     Би мэдэхгүй юм, ямар өндөртэй байх ёстой вэ?

Зо:        Маш өндөр, яг.... ээж шиг. О!

Мак:     Яах гэж?

Зо:        Яах гэж ээ? Чи дэлхийн дээд амжилтын номонд орж, манай тосгоныг алдаршуулна.     

Мак:     Хэрэв энэ тосгоны төлөө бол би үнэхээр цамхаг босгож чадна. Харин надад лууван хүрэлцэхгүй байх.

Зо:        Би лууванд санаа тавина.

-----------------------------------------------------------------------------  

Ээж:     Хөөе.

Зо:        Хм! О! Аав аа.

Аав:     А?

Зо:        Би лууван авч болох уу?

Аав:     Тэгвэл винегрет салад яах болж байна?

Зо:        Та винегрет саладаа алдах бол бид дээд амжилтыг алдах гэж байна.

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:        Манай тосгонд өөр хэн лууван тарьдаг вэ? 

Аав:     Айн?

Зо:        О, тэр өөрөө бидэнд ирж байна.

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:        Хөөе, Макар? Ээ? Бо, Макар, та нар яагаад явчихав аа?

Бо:       Бид одоохон очлоо.

Мак:     Энэ маш халуун байна.

Зо:        Дээд амжилт тогтооход маш жаахан үлдсэн. Гэтэл би чамгүйгээр чадахгүй.

Бо:       Зо. Зо!

Мак:     Аа?

Зо:        Бамбарууш аа.

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:        О!

Мак:     За, энэ дээд амжилтын өндөр.

Зо:        Харцгаая! Алив л дээ, ээжээ.

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:        Дахиад маш жаахан үлдлээ.

Аав:     Макар үдийн хоолны цаг боллоо.

Зо:        Макар, найз минь, чи дараа нь идэж болно ш дээ, тэгэх үү? Бидэнд ганцхан лууван үлдсэн, тэгээд л бид дээд амжилтыг тогтооно. Би энэ дээд амжилтанд маш их хичээсэн, гэтэл бүх юм талаар болчихлоо.

Мак:     Зо, намайг уучлаарай, би чамайг, тосгоноо баярлуулах гэж цамхаг босгосон юм.

Зо:        Тиймээ, үнэндээ би л дээд амжилт тогтоохыг хүссэн.

Хар:      Өө, энэ ургацыг хар даа, сайн байна, хүүхдүүд ээ.

Ник:      Дээд амжилт тогтоосонд баяр хүргэе.

Зо:        Юун дээд амжилт?

Хар:      Манай тосгонд хэн ч ийм их ургац хурааж байгаагүй.

Зо:        Ура, бидний дээд амжилт аврагдлаа!

Бо:       Хөөх!

Зо:        Аав аа, та өнөөдөр өөрийн хувийн дээд амжилтыг тогтоож, луувантай хамгийн том бялуу хийсэн.

Аав:     Бас хамгийн бяцхан винегрет, луувангүйгээр.  

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Гэртээ байгаа юм шиг тухлаарай: 4-2

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:       Сайн байна уу, хүндэт зочид оо. Гэртээ байгаа юм шиг тухлаарай.  

Аав:     Сайн байна, хүү минь, чи бүгдийг зөв тогтоосон байна.

Зо:        Бо, тэд хараахан ирээгүй.

Бо:       Би мэднэ, Зо, би зүгээр л аавын надад заасан эелдэг зангийн ёсноос давтаж байна. О! Тэд ирлээ!

Зо:        Ха!

Сне:     Бид ирлээ.

2:          Сайн уу.

Зо:        Сайн уу, манай хүндэт зочид оо, дотогшоо орцгооно уу.

Бо:       Арай ч дээ, Зо... гэртээ байгаа юм шиг байгаарай.

2:          Гэртээ гэнэ ээ? Ура! Баярлалаа.   

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:        Энэ, бид хоёрын өрөө.       

Анж:     Хөөх!

Бо:       Тухалцгаа.

Сне:     Ойлголоо!

Анж:     Одоо тухлана аа! Бид номнуудаа ширээн дээр орхидоггүй.

Зо:        Хөөе... би уншиж дуусаагүй байгаа ш дээ.

Анж:     Оо!

Бо:       Э-э...

Анж:     Өө, чи дайлах гэж бэлдсэн байна, баярлалаа. Харин тавагны хувьд, ширээн дээр тавьсан нь дээр.

Бо:       Энийг натюрмортод зориулсан юм. Би зурж дуусаагүй байсан ш дээ.

Сне:     Сандал авч болох уу? Бас энийг, бидэнд харандаанууд ч хэрэг болно. О!

Бо:       Э-э, Снежана, би дөнгөж саяхан ороо хураасан юм л даа.

Сне:     Тэгвэл бид яаж майхан барих юм бэ? Яг гэртээ юм шиг.

Бо:       Энэ миний шинэ буддаг ном. Би өөрөө хүссэн... эсвэл би чамтай хамт будаж болно. Хөөе, Снежана, хоёулаа хамт будъя.

Сне:     Надад сайхан байна, яг гэртээ юм шиг.

Анж:     Ингэвэл арай дээр.

Зо:        Гэхдээ яах гэж? Харанхуй байна.

Анж:     Нар нүд рүү тусаад байна, ингэхэд гэрлээ асаачихъя. За тэр, одоо л болж байна, яг гэртээ юм шиг.

Зо:        Би жаахан суух хэрэгтэй байх.

Бо:       Аав намайг ийм юманд ёстой бэлтгээгүй.

Анж:     Гурван цаг боллоо!

Бо:       Хүүхдүүд ээ, та нар гэртээ харих нь уу?

Снеж:   Үгүй ээ, хөгжмийн аянд чилээгээ гаргана!

Анж:     Гурав дахь байрлал.

Снеж:   Хоёрдугаар байрлал. 1, 2, 3!

2:          Эхний байрлал.

Снеж:   Фуэте.

Анж:     Бас дэмжлэг!

Зо:        Тэсээрэй, Зо!

Аав:     Та нар тоглож байна уу? Дараа нь цэвэрлэхээ битгий мартаарай.

Анж:     Үгүй ээ, бүх юм зүгээр.

Снеж:   Яг гэртээ юм шиг.

Зо:        Гэхдээ энэ яг манай гэр шиг биш байна.

Бо:       Тиймээ, бид та нарынд зочилж байгаа юм шиг.

2:          Яагаад?

Зо:        Учир нь, бидний өрөөний бүх зохион байгуулалтууд нь манайх. Тийм байсан юм.

Бо:       Бас бидний эд зүйлс... байр байрандаа байсан.

Анж:     Гэхдээ та нар өөрсдөө л: “яг гэртээ байгаа юм шиг байгаарай” гэж хэлсэн ш дээ. 

Бо:       Эелдэг зангаар зочдод тэгж хэлдэг юм.

Зо:        Бид та нарыг манай гэрийг өөрийсдийнхөө гэр болго гээгүй.

Снеж:   Уучлаарай, бид та нарыг буруугаар ойлгосон бололтой.

Анж:     Ийм фуэте байх гэж.

Снеж:   Бүгдийг буцаагаад байранд нь тавъя!

Зо:        Хүлээгээрэй, эхлээд бүжгээ дуусгацгаая.

Бо:       Та нар манай зочид, тиймээс та нарт аятайхан байх ёстой.

Зо:        Тиймээс, бид цэвэрлэгээ хийх үү, бүжиглэх үү?

Анж:     Бид аль алийг нь хослуулж чадна!

4:          Ура!

Аав:     За, хүүхдүүд ээ, цай уух цаг боллоо.

Зо:        Та нар цайнд дуртай биз дээ?

Бо:       Бас бялуутай.

Анж:     Үнэндээ, яг энэ цагаар бид гэртээ смузи уудаг юм.

Снеж:   Гэхдээ бид бялуутай цайнаас дуртайяа ууна аа.

Анж:     Шинэ юм амтлах үргэлж сонирхолтой байдаг. Одоо та нар манайд зочлоорой.

Снеж:   Бас гэртээ байгаа юм шиг байгаарай.

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Аймшигтай залхуурал: 4-3

-----------------------------------------------------------------------------

Хонь:   Чи зах яваа юу?

Такса:  Тиймээ. Өглөө эрт тэнд бүх юм шинэ байдаг.

Тео:      Э-э-э…

Зо:        Тео, чи хүрээд ирсэн байна. Бидэнтэй хамт тоглооч.

Тео:      Э-э-э… Би энэ тортойг гэртээ оруулж тавиад шууд яваад очно. Болох уу, эмээ?

Такса:  Тео, чи жаахан унтахгүй юм уу?

Тео:      Боль доо, эмээ. Би жаахан биш, би өдрөөр унтдаггүй.

Такса:  Тео? Ой!

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:        Аан-хан... Тео! Энэ чи байна, нүдээ аниарай!

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:        А?

Бо:       Тео, чи яасан бэ?

Тео:      А? Яагаад ч юм надад нүдээ аниад хөөцөлдөж тоглох сонирхол алга.

Кэти:    Тэгвэл зүгээр л хөөцөлдөж тоглоцгооё.

Бо:       Аанхан.

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:       Бөмбөг тоглоё.

Зо:        Нуугдаж тоглох уу?

Тео:      Э-э-э... юу гээч, та нар надгүйгээр тоглоцгоо, миний залхуу хүрээд байна.

Бо:       Энэ залхуурал маш хортой, миний сонссоноор, түүнээс бушуухан салахгүй бол...

2:          Э-э-э…

Бо:       ...чамд юм хийх хүсэл дахиж хэзээ ч төрөхгүй. 

Тео:      Үгүй ээ, үгүй, үгүй, надад хийх хүсэл их байдаг. Гэхдээ, одоогоор тийм ч их хүсэл алга.

Зо:        Бид чамайг аврана. Эндээ сууж бай, бид нэг юм бодно.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:        Аав аа, бид нэг чухал асуудлаар ярилцах хэрэгтэй боллоо.

Бо:       Хорон залхууг жинхэнээс нь яаж хөөхийг та мэдэхгүй биз?

Аав:     Мэдээж, мэднэ. Хамгийн зөв эмчилгээ бол юу ч юм хийх. Спортоор хичээллэ.  

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:        Би яах ёстойг мэдэж авлаа. Чи бэлэн үү?

Тео:      Тийм байх.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:        Хөөе!

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:        Спорт хичээллээд бүтэхгүй юм байна.

Хонь:   Сонирхол байхгүй болохоор залхуурдаг. Бид түүнийг юунд ч юм сонирхолтой болгох хэрэгтэй.

Бо:       Хөөе, би одоохон буцаад ирнэ. Шатар!

-----------------------------------------------------------------------------  

Тео:      Дэндүү залхуутай....

Кэти:    Ургамлын цуглуулга ямар вэ? Сонсооч, Тео. Бид түүж цуглуулна, харин чи наана.     

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:       Элсээр шилтгээн барьцгаая.

Зо:        Хөөе, бид Теогийн хамгийн дуртай хөл бөмбөгийг нь мартсан байна!

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:        Одоо надад ч гэсэн юм хийх хүсэл алга.

Бо:       Хорон санаат залхуу биднийг дийллээ гэж үү?

Тео:      Би өглөө их сэргэлэн байсан, спортоор хичээллэж, өглөөний ундны дараа аяга тавагнуудаа угаасан. Би бас эмээдээ тусалсан. Харин дараа нь гадаа гараад юм хийхээс залхуурч байгааг мэдэрсэн.

Кэти:    Хачирхалтай юм, чамд залхуурал ердөө ч байгаагүй, чи зөндөө юм хийсэн... ...гэтэл гэнэт залхуу болчихдог.

Ээж:     Анжела, Снежана, гэртээ ороорой. Өдрийн цагаар унтацгаа.

Анж:     Ура! Унтацгаая!

Бо:       Тэд өдрөөр ч гэсэн унтаж болдог азтай юмаа.

Кэти:    Би яагаад болохгүй гэж?

Тео:      Учир нь бид том болсон.

Зо:        Томчуул хэзээ нойр авахаа өөрсдөө шийддэг!

Тео:      Яг үнэн, би явж унтъя гэж шийдлээ.

3:          Би ч гэсэн.

Хонь:   Энэ чинь сайтар бодсон, бас насанд хүрэгсэдийн шийдвэр. Гайхалтай.

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Өвлийн өвгөнд бичсэн захидал: 4-4

-----------------------------------------------------------------------------

Ник:      Энэ үнэхээр догь, Саарал аа! Энэ жил бид танайд баяраа тэмдэглэцгээнэ.

Саар:   Би мэднэ. Би энэ жил ээжээс надад бенгалийн баруудын тухай ном бэлэглэхийг хүссэн.

Мак:     Тэгвэл чи өвлийн өвгөнөөс юу хүссэн бэ?

Саар:   Би өвлийн өвгөнөөс олон янзын юм хүсэх  байсан байх... хэрэв тэр үнэхээр байдаг бол.

Миш:    Юу?

Зо:        Юу гэсэн үг вэ?

Зой:      Тэгвэл чи...?

Мак:     Чи өвлийн өвгөнд итгэдэггүй гэж хэлсэн үү?

Ник:      Тэгвэл бидний жил болгон бичдэг захидлуудыг хэн авдаг байхав?

Миш:    Дараа нь... бидний хүссэн бүх тоглоомуудыг гацуур модны дор орхидог.

Зо:        Би өвлийн өвгөнийг өнгөрсөн жил харсан. Цонхныхоо цаанаас. Тэр яалт ч үгүй өвлийн өвгөн байсан.

Лиз:      Тиймээ, бид бүгдээрээ харсан.

Бок:      Тиймээ, үнэн!

Мак:     Яг үнэн!

Ник:      Би ч гэсэн харсан!

Саар:   За яахав! Ямар ч байсан, би гарч цасаа цэвэрлэх ёстой.

Ник:      Үгүй байлгүй дээ! Тэр үнэхээр өвлийн өвгөнд итгэдэггүй юм байна.

Миш:    Тэр өвлийн өвгөнд захиа бичээгүй юм уу, өөр яасан юм бол?

Лиз:      Өвлийн өвгөн их гомдоно доо!

Зо:        Хүлээ! Надад нэг санаа байна!

-----------------------------------------------------------------------------

Миш:    Чамд хүйтэн биш үү, жаал аа?

Саар:   Мэдээж, надад маш дулаахан байна. Бүр жаахан халууцаад...    

Миш:    Энэ жил чи надад захиа бичээгүй, Саарал аа, тийм үү?

Саар:   Э-э... энэ ер нь хэн яриад байна?

Миш:    Юу... аа... Яагаад... энэ чинь би, өвлийн өвгөн байна!

Радио: Харин одоо өнөөдрийн цаг агаарын мэдээ. Үдээс хойш цас орох учраас сайтар дулаалаарай.

Саар:   Юу вэ?

Эм:       За, сайн уу, Саарал аа.

Саар:   Аан. Энэ радио байна. Сайн уу.

Радио: Маргааш нартай, цэлмэг, хур тундас орохгүй.

Булл:   Чамтай уулзсандаа баяртай байна. Бид танай гэрийн гаднахыг чимэглэхээр ирлээ.

-----------------------------------------------------------------------------

Саар:   За?

Зо:        Чи бялуу жигнэх гэж байна уу?

Саар:   Аан-хан.

Зо:        Би чамд туслахаар ирлээ!

Саар:   Би байцаатай бялуу хийнэ гэж бодсон.

Зо:        Үгүй ээ! Жимсний чанамалтай нь дээр!   

-----------------------------------------------------------------------------

Саар:   Гүзээлзэгэний чанамал ямар вэ?

Зо:        Бид тэр чанамалыг ашиглавал зүгээр. Алив ээ, Бо. Хурдлаач!

Бо:       Би энд байна!

Зо:        Тэр дундах нь зүгээр. Тэр тоорных, чи харж байна уу?

Саар:   Бид бүх яснуудаас нь салгах хэрэгтэй болох нь.

Зо:        Аан, нээрэн, мэдээж яснуудтай! Ер нь байцаатай нь дээр байх. Би дөнгөж сая саналаа, э-э-э... Би явлаа, дараа уулзъя.

Ээж:     Өө! Чи энийг зурсан юм уу, Саарал аа?

Саар:   Үгүй ээ. Энэ би биш. Мартсанаас, чи өвлийн өвгөнд захиа бичсэн үү?

-----------------------------------------------------------------------------

Миш:    Сонирхолтой нь, Саарал энэ жил яагаад надад захидал бичсэнгүй вэ?

Саар:   Үгүй ээ, өвлийн өвгөн өө! Би дөнгөж сая модны хөндийд танд бичсэн захиагаа хийсэн.

-----------------------------------------------------------------------------

Саар:   Тэгэхээр, энэ бүхэн та нарын санаа байжээ! Тэгчихээд найзууд гээд байдаг!

Ээж:     Хүү минь.. юу болсон бэ?

Саар:   Зо болон бусад найзууд надаар тоглоом хийгээд. Тэд өвлийн өвгөн болж жүжиглэсэн! Гэтэл би... тэдэнд итгээд... өвлийн өвгөнд тэнэг захиа бичсэн.

Ээж:     Чи түүнээс юу хүссэн бэ, хүү минь?

Саар:   Цасанаа явагч.

Ээж:     Тэгээд л болоо юу?

Саар:   Бас нэмээд... миний найзууд үргэлж хамт байж... бид хэзээ ч муудалцахгүй байхыг хүссэн. Өө! Хүлээгээрэй! Би одоохон! Юу вэ?

Зо:        Биднийг уучлаарай, Саарал аа. Нээрэн шүү.

Лиз:      Бид чамайг гомдооё гэж бодоогүй.

Ник:      Чамайг ид шид байдагт итгээсэй гэж бид хүссэн.

Саар:   Би та бүгдийг хайх гэж байлаа... гэтэл та нар энд байна! Энэ чинь надад ид шид!

-----------------------------------------------------------------------------

Дуу:      Хэрэв чи ид шидэнд итгэдэг бол

Хорвоо хүртэл сайхан санагдана

-----------------------------------------------------------------------------

Дуу:      Амьдрал гунигтай зовлонтой үед

Атгахан ид шид түүнийг сайхан болгоно

Чи жаахан мөрөөдөх гээд үз

Чи харна...

-----------------------------------------------------------------------------

Дуу:      Хэзээ ч юм уйтгартай дүнсгэр байсан зүйл

Хамгийн сайхан зүйлс болж хувирна

Хэрэв чи бүх мөрөөдлөө биелүүлэхийг хүсвэл

Харамгүй сэтгэлтэй байх хамгийн сайхан

Саар:   Чи үнэгүй бэлэг өгөх нь үлгэрийн ид шид.

Лизз:    Тэр хайр, харамгүй сэтгэлээр амьдардаг.

Зон:      Чи сэтгэлдээ байгаа бүхнээ өгөх цагт

Дуу:      Сюрприз, сюрприз! Та нарын нүдний өмнө.

Мак:     Та нарын амьдрал үлгэрийн мэт.

Дуу:      Чи зүрх сэтгэлээ нээ, тэгвэл ойлгоно

Чи сайхан сэтгэлтэй бол амьдрал хүртэл сайхан.

Саар:   Та нар энд гар гараасаа барилцаж байхад ид шид байсаар л байна. Амьдралыг жинхэнээс нь сайхан болгодог зүйл энэ!

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Сааралын шинэ найзууд: 4-5

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:       Сайн уу.       

Зо:        Өө...

Ээж:     Сайн уу, хүүхдүүд ээ.

Зо:        Энэ олон захианууд...

Бо:       Танд хэн ийм олон захианууд бичсэн юм бэ?

Саар:   Миний найзууд.

2:          Ай?

Зо:        Хөөх... чамд ийм олон найзууд байдгийг бид мэдсэнгүй.

Ээж:     Тэд Саарлын шүлгийг сэтгүүлд нийтлэсэн юм.

Бо:       Хөөх!

Зо:        Баяр хүргэе.

Саар:   Баярлалаа, би одоо бүх дэлхийн уншигчдаас захидал хүлээж авдаг болсон. Би шуудан хаахаас өмнө тэдэнд хурдхан хариу бичих ёстой.

Зо:        Харин бид чамайг Лиззигийнд урих гэж байсан юм. Түүний шинэ бүтээлийг туршихын тулд.

Саар:   О! Өө, гэвч би амжихгүй нь.

Зо:        Аа...

Саар:   Хэрэв би захиануудаа авч явбал болно.

-----------------------------------------------------------------------------

Ээж:     Саарал аа, надад хучлага аваад өгөөч.

Лиззи:  Саарал аа, тавиарай!

Зо:        Саарал аа!

Бо:       Чи юунд хучлага шидсэн юм бэ?

Саар:   Өө, уучлаарай, би захиандаа улайрчихаж.

Ээж:     Май, энэ, болгоомжтой бай.

-----------------------------------------------------------------------------

Миш:    Гандболын тоглолт нээгдсэнийг зарлаж байна. Энэ хөл бөмбөгтэй адилхан, гэхдээ зөвхөн гараараа тоглоно.

-----------------------------------------------------------------------------

Саар:   Миний мөрөөдлүүд улам улмаар холдсоор... Харин миний бодол санаа эргэлдэн эргэлдсээр... яг бөмбөг шиг!

Бо:       Ура! Гоол!

Зо:        Саарал аа, анхаарлаа төвлөрүүлээч, бид хожигдож байна!

Саар:   За, за, би одоохон анхаарлаа төвлөрүүлнэ, Зо, энэ гоолоос болж би шинэ захиагаа дуусгаж чадсангүй.

Мак:     Энэ захиа чинь бидний тоглолтоос чухал уу?

Саар:   Миний найз аавынхаа жимсний чанамалын жорыг явуулж, тэр нарсны боргоцойгоор хийдэг гэсэн. Хариуд нь би жимсний чанамалын ямар нэг жорноос хуваалцана.... аа... өө, би мэдлээ, багваахай цэцэгтэй чанамал. Би ганцхан ээжээс асуух хэрэгтэй.

Зо:        Тийм үү? Одоо баг хаалгачгүй боллоо.

Миш:    Тэгвэл тоглолт дууслаа. Лиззи, Бо, Ник нар хожлоо!

-----------------------------------------------------------------------------

Саар:   Энэ сард цаг агаарын байдал...

Миш:    Саарал аа, чи яагаад бидэнтэй тоглохгүй байна?

Саар:   Би чадахгүй ээ, миний найзууд захиа хүлээж байгаа.

Зо:        За яахав, тэд хүлээж байгаа бол тэр л биз.

Саар:   Өө, миний захианууд... Би та нарын тоглоомонд автах ёсгүй байсан юм.

Бо:       А?

Зо:        Юу?

Мак:     Минийхээр, чи захианууддаа хэтэрхий автаад байна.

Бо:       Тийм шүү, өөрийнхөө шинэ найзуудад.

Саар:   Надад дахиад шинэ найзууд байхгүй. Харин миний хуучнууд нь намайг ойлгохгүй юм.

-----------------------------------------------------------------------------

Ээж:     За яасан, Саарал аа, бид чиний захиаг хэзээ явуулах вэ?

Саар:   Бид захиануудыг илгээхгүй, тэд живчихсэн.

Ээж:     Оо...

Саар:   Би шинэ найзууддаа хариулах гэж их хичээснээс болж хуучин найзуудыгаа гомдоочихлоо.

Ээж:     Найзуудтайгаа эвлэрэхэд хэзээ ч оройтдоггүй юм. Өө, энд хэн байгааг хар даа!

Зо:        Саарал аа, бид чиний бүх захиануудыг цуглууллаа.

Бо:       Үүнд дээр чи биднээр туслуулмаар байна уу?

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:       Ашгүй бид чиний найзуудад захиануудыг нь илгээж амжих нь.

Саар:   Баярлалаа, гэхдээ одоо миний шинэ найзууд та нарынх ч болно, учир нь би тэдэнд та нарын тухай бичсэн.

Зо:        Хөөх! Баярлалаа, тэгвэл бид бүгдээрээ найзууд болно, манай бүх дэлхий!

Миш:    Юу? Бид дахиад бичих гэж үү?

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Зальдах хэрэггүй Мишка: 4-6

-----------------------------------------------------------------------------

Миш:    Ээ-эх!    

Зо:        Минийх 15!

Миш:    О!

Бо:       Харин минийх хагас сагс.

Миш:    Мм...

Ник:      За... 20!

Зо:        Ник, чи яллаа! Харин.... Мишка, чинийх хэдэн алим байна?

Миш:    Үгүй ээ, би... Юу гэж хэлмээр юм... Өө, би гараа гэмтээсэн бололтой.

Зо:        Мишка, яагаад тэр вэ?

Миш:    Яахав, би дэндүү хичээсэн байх.

Хар:      Санаа зоволтгүй Майк, гараа амраа. Өнөөдөртөө ургац хураалт дууслаа.

-----------------------------------------------------------------------------

Мак:     28, 29, 30!  Би одоо хайж эхэллээ! Мишка, одоо чи хайна.

Миш:    Аан-хан. Би хайх дургүй. Ой, миний хөөрхий нүд!

Бо:       Мишка, юу болсон бэ?

Миш:    Миний нүд рүү ялаа орчихлоо, яг заан шиг хэмжээтэй.

Мак:     Харин би тийм аварга амьтныг хараагүй, надад харуулаач.

Зо:        Би зааныг харахгүй байна.

Бо:       Бас ялаа ч алга.

Миш:    Мэдээж байхгүй, миний нүдний урдуур ялаанууд харагдаад байна.

Ээж:     Нүдний чинь өмнүүр ялаа харагдаж байвал нүдээ амраах хэрэгтэй.

Бо:       Хөөх, Мишка, чи яг далайн дээрэмчин. Явж сэлцгээх үү?

Миш:    Йо-хо-хо, сэлцгээе, Бо!   

Ээж:     Манай далайн дээрэмчин жаахан амарсан нь дээр.

Бо:       За яахав, харин бид хөлөг онгоцоо барьж байя... тэгээд чиний нэрээр нэрлэнэ.

3:          Ура!            

-----------------------------------------------------------------------------

Миш:    Өө... ээжээ, миний дуртай улаан лоолнууд!

Ээж:     Чи бөөрөлзгөнө түүж ир, тэгээд бид шууд юмаа иднэ.

Миш:    Ёо-о! Би хөлөө гэмтээчихлээ! 

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:        Энэ хачин юмаа, нэг өдөрт гурав дахь удаагаа, ямар ч шалтгаангүйгээр.

Миш:    Би ямар эв дүйгүй юм бэ... өнөөдөр. 

-----------------------------------------------------------------------------

Лизз:    Ура, явж сэлцгээе!

Бо:       Мишка, чи бидэнтэй нийлж чадахгүй нь харамсалтай!

-----------------------------------------------------------------------------

Лизз:    Харин одоо дугуйгаар уралдцагаая!

Ээж:     Мишка, чи уралдаанд оролцож чадах юм уу?

Миш:    Тэгье л дээ, ээжээ, би энэ уралдааныг хүлээсэн!  

Бо:       Хурдхан эдгэрээрэй, тэгээд бид дугуйгаар зугаалцгаая. 

Зо:        Тиймээ, 7 хоногийн дараа ч юм уу, тэр хавьцаа.

Миш:    7 хоног оо? Миний хөл айхтар өвдөөгүй бололтой.

Ээж:     Тэгсэн ч гэсэн чи хөлөө амраах хэрэгтэй.

Бо:       Өө, чи бас сагсан бөмбөгийн тэмцээнийг өнгөрүүлнэ.

Зо:        Манай баг ахлагчгүйгээр тоглохоос араггүй.

Миш:    Хүлээгээч!

Бо:       Аа...?

Миш:    Үнэнээ хэлэхэд, миний гар, хөл, эсвэл нүд өвдөөгүй. Та нар надад яаж санаа тавьж байгаа нь таалагдсан болохоор би жаахан хэтрүүлчихлээ.

Бо:       Хөөе, чи энэ хугацаанд баашилж байсан юм уу?

Зо:        Бид чамд санаа зовоод л байсан.

Ээж:     Маш их санаа зовсон.

Миш:    Ой, би энэ талаар ер бодсонгүй, намайг уучлаарай. Үүнээс гадна, би зөндөө олон сонирхолтой тоглоомууд өнгөрүүлсэн, би одоо та нартай тоглож болох уу?

Ба:        Өө, мэдээж, Мишка. Бид ч гэсэн хөлөг онгоц дээр чамайг их үгүйлсэн.

Лизз:    Бас цөөрөм дотор.

Зо:        Мөн ахлагчгүйгээр сагсан бөмбөг тоглохгүй.

Миш:    Ура! Эрүүл байх ямар сайхан гээч!

Ээж:     Би жишээ нь, чи зүгээр байгаад маш баяртай байна.

Зо:        Мишка, дахиж биднийг ингэж айлгахгүй гэж амла.

Миш:    Би дахиж хэзээ ч тэгэхгүй, нээрэн шүү.

2:          А-а-а…

Миш:    Бүх юм зүгээр! Одоо тоглоцгооё!

3:          Ура!

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Хөл бөмбөгийн математик: 4-7

-----------------------------------------------------------------------------

Тео:      1, 2, 3.... өө... 14.

Зо:        Манай гудамжны шилдэг хөл бөмбөгчин сайн уу.

Тео:      За ашгүй дээ, би та нарыг зөндөө их хүлээлээ.

Зо:        Бид баахан гэрийн даалгавар хийх болоод.     

Бо:       Цүнх дүүрэн гэрийн даалгавар!

Кэти:    Чи гэрийн даалгавараа хийсэн үү, Тео?

Тео:      Хийсэ-эн. Ганцхан тоо хийх л үлдсэн, дургүй хүрмээр, тэр ямар хэрэгтэй юм?

Бо:       Хөөх!

Тео:      Хөл бөмбөг бол өөр хэрэг. За тэгээд, тоглох уу?

Снеж:   Хөл бөмбөг үү?

Анж:     Бид ч гэсэн тоглохыг хүсч байна.

Бо:       Өө, бидэнтэй нэгдээч.

Кэти:    Зо, Тео хоёр өлхөн тоглож чадна.

С/А:      Аан-ха.

Зо:        Түр хүлээгээрэй... Ах...

-----------------------------------------------------------------------------

Тео:      Зо, май аваарай, чам руу дамжууллаа. Ой!

Бо:       Надад дамжуул!

Тео:      Аа...

Бо:       Гоол!

Хонь:   Ногоон баг нэг оноо авлаа.  

3:          Ура!

Тео:      Үргэлжлүүлээд тоглоцгооё! Май, аваарай, Зо!

Зо:        Тео, чи хаана байна аа?

Тео:      Би очлоо!

Зо:        Тео....

Снеж:   Хөөе!

Анж:     Ура!

Кэти:    Манай баг урагшаа!

Тео:      Зо, тэд яагаад гоол хийгээд бид хийхгүй байна?

Зо:        Хэрэв өөр ямар нэг шалтгаангүй бол, учир нь тэд олуулаа. Өөрөөр, тэднийг тоолоод үз.

Тео:      Сургуульд хангалттай тоолдог, одоо би энд тоолох ёстой юу?

Зо:        Сонс, Тео, нөгөө багт... нэг, хоёр, гурав, тав уу? Аа... дөрвөн тоглогч, манай ердөө хоёр.

Тео:      Энэ шударга биш, тэд уг нь... гурав байх ёстой! Миний бодлоор... баг тус бүрт.

Зо:        Яг зөв!

Тео:      Снежана, чи манай багт ормоор байна уу? Хаалгач бол.

Снеж:   Хөөх, би хүсч байна!

-----------------------------------------------------------------------------

Снеж:   Ура!

3:          Ура! Манай баг хамгийн шилдэг нь!

Тео:      Гурвуулаа тоглож байхад бүх юм өөр.         

-----------------------------------------------------------------------------

Хонь:   Гараар тоглох нь дүрэм зөрчсөн хэрэг.

Бо:       Уучлаарай.

Хонь:   Би торгуулийн цохилт өгч байна.

Зо:        Торгуулийн цохилтыг 11 метрээс гүйцэтгэдэг, ойролцоогоор ийм. Аа... үгүй ээ, яг ийм.

Тео:      Аа...

Зо:        1, 2, 3, 5.

Тео:      1, 2, 3... бид дахиад тоолох ёстой юу? Туршлагтай хөл бөмбөгчин ямар ч байрлалаас гоол хийж чадна!

Зо:        11. Энэ байна. О! Ээх, хэрэв туршлагтай хөл бөмбөгчин 11 метрийн цохилт хийсэн бол ч...

Тео:      Энэ хамаагүй, би дахиад хийнэ. Май, бөмбөгөө аваарай.

-----------------------------------------------------------------------------

Тео:      Ингээд боллоо, Зо, ялалт бидний талд.

Зо:        Манай ялалт энэ байна даа.

Тео:      Яагаад вэ? Би зөндөө гоол хийсэн.

Зо:        Юу гээч, бид 4 оноотой, тэднийх тав! Харав уу?

Тео:      Дахиад л тоолох уу?

Зо:        Яах ч араггүй, Тео, алив ээ, бодооч! 

Тео:      Хэрэв тэднийх тав, манайх дөрөв бол оноогоо тэнцүүлэхийн тулд бид... О! Дахиад нэг гоол!  

Зо:        Ингээд боллоо!

Хонь:   Тэнцсэнд тооцлоо!

3:          Ура!

Зо:        Баярлалаа, найзууд аа, энэ сайхан тоглолт байлаа.

Тео:      Хэрэв гоол тоолохоор бол тоолох тийм ч хэрэггүй биш юм байна.

Аав:     Энэ.

5:          Өө, янзтай!

Тео:      Эсвэл пирожки тоолоход.

Булл:   Идэцгээ.

Тео:      Өө, энэ пирожкиг хэнийх вэ?

Зо:        Яг одоо очоод гэрийн даалгавар аа хийсэнхийх нь.

Тео:      Тэгвэл би ойлголоо. Миний сурах бичгүүд хаана байна?

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Багын ахлагч Зо: 4-8

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:       О!

Хонь:   Сайн уу, хүүхдүүд ээ. Сургуулиар сонин юу байна?

Тео:      Удахгүй өвсөн дээрх хоккейн тэмцээн болно! Бид түүнд оролцохгүй байх...

Бо:       Яагаад болохгүй гэж?

Кэти:    Тэнд оролцохын тулд...

Тео:      ...дөрвөн тоглогчтой баг байх ёстой.

Зо:        Харин бид ердөө гурвуулаа.

Хонь:   Та нар дуустал нь уншаагүй байна, энд сурагчид болон тэднийг гэр бүлийн гишүүд тоглоно гэсэн байна.

4:          А?

Зо:        Тэгвэл Бо бидэнтэй хамт тоглож болно гэсэн үг! Юу гэмээр байна, дүү минь?

Бо:       Би зөвшөөрнө!

Кэти:    Ура! Ингэхэд хэн манай ахлагч болох вэ?

Тео:      Өө, Зо, чи манай ахлагч бол. Чи хоккейнд дуртай.

Кэти:    Яг тийм. Зо, тэг л дээ.

5:          Ахлагч Зо! Ахлагч Зо!

Зо:        За яахав, та нар тэгж хүсч байвал.

3:          Ура!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:        Эхний даалгавар. Та нар бөмбөгөө яг ингэж залж явна. Үүнийг энгийн тойрог хөдөлгөөн гэдэг.

Бо:       Чи энийг энгийн гэсэн үү? Хөөх!

Тео:      Чи гайхалтай чадаж байна, Зо.

Зо:        Би чинь ахлагч, харин ахлагч шилдэг тоглогч байх ёстой.

Кэти:    О!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:        За даа, тоглолтын үеэр бэлтгэл хийсэн нь дээр бололтой.

Бо:       Харин чи хэний эсрэг тоглох вэ, Зо?

Зо:        Бидний тоглох.... ааа... Хүлээгээрэй! Бид эцэг эхийн багын эсрэг тоглоно!

Аав:     За, хоккейчид оо, та нар бэлэн үү?

2:          Тиймээ!

Хонь:   Тии-ймээ!

Зо:        За, Тео, чи хаалгаа хамгаална, Бо бид хоёр довтолно, харин Кэти та хоёр хамгаална.

Кэти:    Яанаа, бөмбөг!

Зо:        Кэти!

Кэти:    За? Ой... Бүх юм зүгээр, энэ тийм ч муу биш, тиймээ?

Зо:        Кэти, чи хамгаалагч, чи бөмбөгийг ямар ч үнээр хамаагүй зогсоох ёстой! Тео, чи хаашаа яваад байна? Хаалгач хаалгандаа зогсох ёстой.

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:        Бурхан минь! Чи идэвхтэй байх ёстой! Чи буруутай, ойлгож байна уу? Энэ, харж бай! Тео, чи яагаад энд байдаг юм?

Аав:     Сайн байна, Бо!

Зо:        Зогс! Энэ шударга бус! Та албаар хожигдож болохгүй!

Тео:      О!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:        Тео, би чамд хэдэн удаа хэлэх юм? Чи хаачсан бэ?

Тео:      Би бөмбөг оруулахад туслах гэсэн.

Зо:        Гэхдээ чи хаалгаанаас холдож болохгүй!

Тео:      Болохгүй, болохгүй л гэнэ. Бид чамайг ахлагчаар сонгох хэрэггүй байж.   

Кэти:    Тийм ээ-ээ... бид ялагдах нь тодорхой.

-----------------------------------------------------------------------------

Аав:     Юунд гунигласан юм, Зо?

Зо:        Миний баг ялалтанд огт итгэхгүй байна.

Аав:     Яагаад тэр вэ?

Зо:        Би өдрийн турш тэдэнд юм заах гэж оролдлоо. Гэтэл...

Аав:     Гэтэл?

Зо:        Гэтэл би тэднийг зөвхөн алдаа хийлээ гэж зэмлээд байж.

Аав:     Бас багын сэтгэл санааны байдлыг жаахан мартсан уу?

Зо:        Нээрэн тийм! Сэтгэл санаа! Баярлалаа, ааваа! Хүүхдүүд ээ, хүүхдүүд ээ! Нааш ирцгээ!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:        Тео! Чи жүржнүүдийг тарааж өнхөрүүлсэнгүй. Чи хамгаалагч болно! Кэти, гайхалтай дамжуулалт! Яг довтлогч шиг! Бо, бурхан минь, чи бүгдийг нь барьсан! Чи хаалгач байхаар төрсөн! 

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:        Сайн байна, Тео! Алив, яваарай, Кэти!

-----------------------------------------------------------------------------

Кэти:    Ура! Бид ялсан!

Бо:       Чи бол хамгийн шилдэг ахлагч, Зо!

Зо:        Харин та нар хамгийн шилдэг баг!

Аав:     Бидэнд ч гэсэн ахлагч хэрэгтэй бололтой. А?

Хонь:   Чи яагаад шууд хэлээгүй юм? Баг, явцгаая!

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Сайн үйлс хийх өдрийн тэмдэглэл: 4-9

-----------------------------------------------------------------------------

Тео:      Хөөх.

Бо:       Сайн уу, хүүхдүүд ээ. Та нар юу хийж байгаа юм?

Зо:        Бид ажигласан зүйлсийн тэмдэглэл хөтлөж байна. Өө! Бо, энэ бидний гэрийн даалгавар.

Тео:      Би цаг агаар ажиглаж байна. Бо, хар даа! Тэр бөөн үүл. Харин тэр хөвөн үүл!

Бо:       Аа!

Зо:        Харин би шувуудыг ажиглах болно!

Кэти:    Би сайн үйлсийг ажиглана.

Бо:       Тэрийг ажиглаж яах юм? Тэрийг хийх хэрэгтэй!

Кэти:    Яг үнэн!  Би олон сайн үйлс хийх болно.

Зо:        Кэти, би ч гэсэн тэгмээр байна. Би бүх сайн үйлс болгоныг багтаахын тулд илүү зузаан дэвтэр авах ёстой байж.       

Кэти:    Яг зөв, Зо! Сайн үйлс их байх тусам бүр сайн! 

Зо:        Аа...

Кэти:    Тео, чи туслах уу?

Тео:      Тэгье...Тэртээ тэргүй миний үүлнүүд дуусчихсан!

Зо:        Бо надад туслана! Тийм ээ?

Бо:       Ммм... Тиймээ.

Кэти:    Аа...

Зо:        Бо!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:        Бо!

Хонь:   Нааш нь!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:        Ингээд боллоо, бидний сайн үйлс дууслаа.

Бо:       Зо, Зо! Кэти юу бодож олсныг хар даа!

2:          Баярлалаа, Кэти!

Зо:        Энэ юу вэ? Кэти дахиад хоёр сайн үйлстэй гэж үү? Бо, бид юу хийхээ хурдахн бодож олох хэрэгтэй!

Бо:       Гэхдээ бид бүх сайн үйлсээ хийчихсэн ш дээ!

Зо:        Өө! Цэцэгүүдийг услая!

Бо:       А... аанхан.

Зо:        Бас цэцэгүүдийг нэм, ямар их байгааг хараач! А? Бо, навчнууд! Бид эднийг тоолсон ч болно!   

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:        Бо, модон банзнууд! Үүнд таван сайн үйлс хангалттай.

-----------------------------------------------------------------------------

Дог:      Бо, Зо! Та нар энд юу хийчихэв ээ?

Бо:       Бид хэд хэдэн сайн үйлс хийлээ.

Зо:        Тэмдэглэлд зориулж.

Дог:      Хүүхдүүд ээ, зөвхөн тэмдэглэхийн төлөө сайн үйлсийг ингэж хийдэггүй юм.

Зо:        Ай?

Бо:       Э-э...

Зо:        Тэгвэл бид юу хийх ёстой вэ?

Дог:      Би ёстой мэдэхгүй. Би энд жижигхэн байшин барих гэж байгаа. Дараа нь түүнийг будна.

Зо:        Бид үүнийг хийнэ!

Дог:      Хөөх!

Зо:        Тэмдэглэлийн дэвтэртээ зориулж.

Бо:       Бас бид Кэтийг дуудна.

Дог:      Тэгвэл бид эхлээд орчноо цэвэрлэх хэрэгтэй.

-----------------------------------------------------------------------------

Тео:      Тэнгэр шиг цэнхэр өнгөөр буд.

Зо:        Бас улбар шарыг нэмээрэй.

Кэти:    Бас шувууг.

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:       Зо, Кэтийн тэмдэглэл дүүрсэн байна!

Зо:        Ашгүй дээ!  Тэгвэл бид тоглож болно гэсэн үг!

Тео:      Би бусдаас удаан нэг хөл дээрээ үсрэнэ гэж мөрийцье!

Снеж:   Хөөх! Харин би бусдаас удаан хоёр хөл дээрээ үсрэнэ!

Бо:       Бид дахиад л өрсөлдөх юм уу?

Зо:        Спортод өрсөлдөөнгүйгээр хол явахгүй! Бэлдээд! Анхаар! Урагшаа!

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Мишкагийн хобби: 4-10

-----------------------------------------------------------------------------

Миш: Өө! Энэ чинь юу вэ, Бо?

Бо:    Би гэрэл зургийн үзэсгэлэнд бэлдэж байна.

Зо:    Юу гэмээр байна, Бо, гитар уу, эсвэл хоккей юу? Өө, Мишка! Чи юу үзүүлэх вэ?

Миш: Би юу? Би юу үзүүлэх ёстой юм?

Зо:    Чамд хамгийн их таалагддаг тэр зүйлээ. Өнөөдөр цөөрмийн дэргэд хоббийн багт наадам болно. Чи мартчихсан юм уу?

Миш: Аан...

Бо:    Зо! Хэрэв Мишкад хобби байхгүй бол....

Миш: “Байхгүй” гэдэг чинь? Надад бүр гурав байгаа!  Гурван... мянга! Яахав… магадгүй, арай бага байх... Би зөвхөн өөрийнхөө дуртайг олох хэрэгтэй. Би, жишээ нь...

Зо:    Чи ч гэсэн хоккейд дуртай юу?

Миш: Тиймээ, цэцэрлэгийн хоккей.

Бо:    Цэцэрлэгийн хоккей байдаг юм уу?

Миш: Бүр байна гээч!

Зо:    Хөөх! Надад өг дөө.

Бо:    Би ч гэсэн цэцэрлэгийн хоккей тогломоор байна. За алим минь, харж л байгаарай!

Булл:   Сайн байна, тамирчид аа! Өө, энэ бялуунд яг хэрэгтэй.

Миш: Мартсанаас, би уран жигнэлтийн мэргэжилтэн гэж танд хэлсэн үү?

2:       Уран жигнэлт ээ?

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Хөөх! Энэ өт үү? Би ч гэсэн хийнэ ээ. Үлэг гүрвэлтэй танилц, Бо, бас алимтай!   

Миш: Үнэн хэрэгтээ, дүрс хийх надад хамгийн чухал биш. Надад үнэхээр таалагддаг юм байгаа.

-----------------------------------------------------------------------------

Миш: Ник, чи бэлтгэж байна уу?

Ник:  Би малгайтай илбээр сургуулилж байна.

Миш: Би болох уу? Энэ миний хобби.

Ник:  Тэг л дээ.

Бо:    Хөөх, янзтай.

Ник:  Энэ юу вэ?

Миш: Энэ бол туузан лабиринт!

Ник:  Хөөх! Би эхлэж явна шүү.

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Хүлээ! Мишка хаачсан бэ?

Хар:  Тэр бодвол цөөрөм рүү явсан байх, багт наадам руу.

Бо:    Хөөх!

Зо:    Өө, Мишка тэнд байна!

-----------------------------------------------------------------------------

Миш: Бид унадаг дугуйнаас тэрийг авч болохгүй гэж үү?

Лиз:  Маш сайхан санаа, Мишка! Баярлалаа.

Миш: Би зохион бүтээх дуртай.

Бо:    Хөөх, энэ юмыг хар даа!

Лизз: Тиймээ, энэ дугуйн тойруулга. Мишка бид хоёр хамт зохиосон юм.

Зо:    Бодвол энэ л чиний дуртай хобби байх, Мишка?

Миш: Бараг л. Надад хөгжим их таалагддаг.

Зо:    Нээрэн үү? Чи юугаар тоглодог вэ?

Миш: Хм... Аа! Болох уу?

Ээж:  Мэдээж.

Миш: Би бүгдээр нь тоглодог!

Зо:    Мишка, харин чиний хамгийн дуртай хобби юу вэ? Тэр бүх гурван... мянган...

Миш: Би мэдэхгүй ээ! Би өдөржин хайгаад хийдэг дуртай зүйлээ олоогүй.

Бо:    Гэхдээ чи бидэнд сонирхолтой зөндөө юмнууд оллоо ш дээ.

Зо:    Нэг бол шинээр хобби  бодож олох чиний хобби биш үү?

Миш: Зо!  Яг тийм!

Бо:    Чи дахиад ямар их юм бодож олж чадахыг бодоод үз дээ.

Миш: Ура-а-а!

Зо:    Мишка, чамтай хамт байхад уйдахгүй!

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Шийдэмгий зан: 4-11

-----------------------------------------------------------------------------

Аав:  Алив, алив, алив! Тиймээ!

Бо:    Ура!

Аав:  Сайн байна!

Хонь:   Сайн байна.

3:       Кэти! Кэти!

Тео:   Йоми-ий!

Кэти: Яг ингэж! Мяу!  

4:       Зо! Зо!

Бо:    Шидээрэй!

Зо:    Ой! Би... ингэнэ гэж бодоогүй. Одоохон.

Бо:    Ээх...

Хонь:   Ой.

Тео:   Зо, чи бараг чадсан.

Кэти: Тийм шүү, одоо багаараа явж сургуулийн цомогт зургаа авахуулах цаг болчихлоо.   

Зо:    Би гоол хийхээс нааш хаашаа ч явахгүй! Аа! Алив ээ, алив, алив!

Бо:    Сайн байна!

Хонь:   Энэ чинь л спортлог зан.

Аав:  Бид үүнийг тэмдэглэх хэрэгтэй. Би орой тарвас худалдаж авна... яг Зогийн зан шиг хатууг.

Зо:    Бас яг бөмбөг шиг бөөрөнхий.  

Кэти: Би дуртайяа тарвас идэхсэн.

Тео:   Ноён Аав үргэлж хамгийн амттайг нь сонгодог.

Зо:    Бас хамгийн томыг нь! Ийм томыг!

Кэти: Ой!

Хонь:   Ой!

Тео:   Зо, чи зүгээр үү?

Хонь:   Чи бэртээгүй биз дээ?

Зо:    Үгүй ээ, үгүй. Би зүгээр. Миний гутлын үдээс тайлагдчихаж. Алив явцгаая, үгүй бол хоцрох нь.

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Ой!

Кэти: Бүх юм зүгээр үү, Зо?

Зо:    Тиймээ, тийм. Би зүгээр л бүх юмаа шалгаж байна.

Хирс:   Өглөөний мэнд! Бүгд хэдийн цугларсан байгаа.

Хонь:   Хүүхдүүд ээ, та нарыг зургаа авахуулсны дараа би ирж авна. Ой! Орооцолджээ.

Зо:    Миний гутлын үдээс дахиад л тайлагдчихлаа. Та нар эхний эгнээ рүү явцгааж бай, би гүйцээд очно. Би угаасаа хүчтэй зантай, би өөрөө энэ асуудлаа шийднэ.

-----------------------------------------------------------------------------

Хирс:   За ингээд, бүх юм бэлэн.

Бо:    Зо, нааш ир!

Зо:    Очлоо! Алив, шийдэмгий зан минь, нэг юм бодож олцгооё. Уучлаарай?

Тео:   Зо, чи хаачих гээв?

Кэти: Бид чамд энд зай гаргасан байгаа.

Зо:    Баярлалаа, би энд зогсоё, энэ арай өндөр. 

Хирс:   За боллоо, инээмсэглээрэй.

Кэти: Уау!

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Аав тарвас авахаар явчихсан.

Зо:    Ойлголоо. Та нарт шилдэг шидэлтийг харуулах уу?

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Зо, гутрах хэрэггүй.

Зо:    Хэн, би юу? Гутрах аа? Би огтхон ч гутраагүй! Би ердөө л маш их бэлтгэл хийх хэрэгтэй!

Кэти: Чи цаанаас л их шийдэмгий зантай.

Хирс:   Зурагнууд бэлэн!

Тео:   Надад үзүүлээч.

Бо:    Зо, чи хаана байна аа?

Зо:    Би юу? Би... би... энд байна!

Бо:    Э-э...

Хирс:   Үгүй чи бараг харагдахгүй байна. Ай-яа, яа, уучлаарай, Зо, би энийг анзаарсангүй.

Зо:    Санаа зовох хэрэггүй, дахиад зөндөө зураг авахуулна.

Бо:    За тэр аав ирлээ!

Зо:    Өө, сайн уу, аав! Та тарвас... авсан юм уу?

Аав:  Уучлаарай, Зо, тэднийд тарвас байсангүй. Гэхдээ би хулуу оллоо, эд маш сайхан үнэртэй.

Зо:    Аан, хулуу! За яахав. Ядаж эд нар яг бөмбөг шиг бөөрөнхий биш юмаа.

Хонь:   Юу болсон бэ, Зо?

Тео:   Чи өвдсөн үү?

Зо:    Үгүй ээ, үгүй, үгүй! Би ердөө л тарвас хүлээж байсан юм.

Аав:  Охин минь, чамд чухам тарвас хэрэгтэйг би мэдсэнгүй.

Зо:    Тиймээ! Яагаад гэвэл, би эхлээд хувцсаа завааруулсан, дараа нь бүр ихээр, дараа нь бөмбөг шидээд оруулаагүй... Дээр нь би зураг дээр харагдахгүй байна! Гэтэл одоо тарвасны оронд хулуу!

Хирс:   Охин минь, чи яагаад бидэнд хэлээгүй юм?

Зо:    Тэгэхэд би шийдэмгий байж чадахгүй байх гэж бодсон.

Аав:  Хамгийн шийдэмгий хэн ч бай, амьдралынхаа хүнд мөчид хэн нэгэнтэй ярилцаж, сэтгэлээ уудлах хэрэгтэй.

Зо:    Би үнэхээр тайвширчихлаа. Хэрэв би өөрийнхөө алдааг хүлээхээс айдаггүй, бусдын өмнөөс хариуцлага хүлээдэг бол жинхэнэ хүчтэй гэсэн үг.

Хонь:   Ой, баларсан юм.

Бо:    Өө! Тарвас.

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Хэний тэмдэглэлийн дэвтэр вэ?: 4-12

-----------------------------------------------------------------------------

Хирс:   Өө, энэ чинь маш энгийн, гайхамшигтай санаа байна!

Сем:  Маргааш чухал өдөр болно.

Ээж:  Түргэлээрэй.

Зо:    Хар даа, ээжээ, нэг нь тэмдэглэлийн дэвтрээ мартаж.

Ээж:  Өө, энэ салхинд хийсчих байх. Хоёулаа энийг аваад явъя.

Зо:    Тэгье.

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Ингээд, бас ингээд.

Ээж:  Асгаж байна.

Бо:    Хөөх! Энэ юу вэ?

Ээж:  Ямар энгийн атлаа гайхамшигтай шийдэл вэ?

Зо:    Аан, энэ манай багшийн тэмдэглэлийн дэвтэр байх. Би дараа нь сургуульдаа очоод буцааж өгнө.

-----------------------------------------------------------------------------

Сем:  Энд бас байдаггүй. Харин энд байна уу? Ай! Хэрэг алга!

Бо:    Дахиад л болсонгүй.

Зо:    Хм... хүлээж бай! Би яаж гэдгийг мэднэ. Яг ингэж! Эсвэл ингэж биш байх. Сайн уу, Сёма!

Зо:    Хөөх!

Бо:    Хөөх!

Зо:    Уау, чи яаж хийсэн бэ?

Сем:  Сайн байна, хүү минь. Аав чинь чамд зааж өгсөн бүгдийг санаж байна. За тэгээд, Сёма, надад туслах уу?

Кэти: Та нар цаасан онгоцоор тоглож байна уу?

Тео:   Агаарын могой хөөргөж тоглоцгооё!

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Ой! Энэ яачихсан юм бэ?

Тео:   Энийг зөвхөн угсрах л хэрэгтэй.

-----------------------------------------------------------------------------

Кэти: Хар даа. Хөөх!

Зо:    Биш байна!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    За одоо нисээч дээ!

Сем:  Алга.

Зо:    Ой!

Эр:    Хаашаа гүйлдсэн юм бэ?

Тео:   Агаарын могой хөөргөх гээд.

Зо:    Энэ ердөө ч нисэхгүй байна.

Сем:  Алив нааш нь, би харъя.

Бо:    Хөөх!

Тео:   Энэ үнэхээр өөр боллоо!

Бо:    Баярлалаа.

Кэти: Бас ямар ч зааваргүйгээр.

Зо:    Уау!

Тео:   Янзтай!

Сем:  Май.

Зо:    Хөөх. Баярлалаа. А? За яахав, хүлээж бай, надад хийх юм байна. Александр Иванович, би таны тэмдэглэлийн дэвтрийг авчирч өгье. Би одоохон ирнэ! Би энийн сургуульд очоод өгөх гэсэн юм, гэвч... за энэ! Ээж бид хоёр сандал дээрээс олсон юм.

Хирс:   Баярлалаа, Зо, гэхдээ энэ миний тэмдэглэлийн дэвтэр биш. Миний бодлоор энэ Семён Семёнычийнх байх.

Сем:  Александр Иванович, та юу тохиолдсонд итгэхгүй дээ. Би өөрийнхөө тэмдэглэлийн дэвтэрийг.... алдчихлаа. Зо! Өө, баярлалаа! Чи миний тэмдэглэлийн дэвтрийг олжээ.

Зо:    Зүгээр ээ. Тэгэхээр... энэ таны зургууд юм уу?

Сем:  Мэдээж энэ минийх. Би бүгдийг эхнээс зурах нь гэж бодож байлаа. Харин одоо бид хурдан дуусгана. А?

Зо:    Аан-хан.

Кэти: Ой, бүрхээд эхлэх чинь. Энэ үүл үү, юу вэ?

Тео:   Энэ үүл бишээ! Хар даа!

Зо:    Хөөх!

Бо:    Өө, хөөх!

Хонь:   Гайхалтай!

Сем:  Баярлалаа, Зо-о-о! Чи миний агаарын бөмбөлөгийг аварлаа!

Зо:    Агаарын бөмбөлөг таных юм уу?

Сем:  Би үүний тулд энэ бүх зургуудыг зурсан юм. Алив, та нар юундаа танихгүй юм шиг зогсоно вэ? Орцгоо.

Зо:    Оо!

Кэти: Хар даа, хар даа! Манай тагт!

Бо:    Манай байрны урд тал бүхлээрээ! Бас манай Хонь эмээ! Бүх юм ийм жижигхэн!

Тео:   Миний бөмбөг тэнд байна. Би өнгөрсөн жил алдчихсан юм.

Сем:  Тиймээ, дээрээс... бүх зүйлс харагддаг юм. Би нисэлгүй уджээ.

Зо:    Сонирхолтой юм! Танд өөр ямар сонирхол байдаг вэ, Семён ах аа?

Сем:  Яахав, би сонирхдог... бүх юмаа тоочиж чадахгүй байх.

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Сүүлчийн хэрчим: 4-13

-----------------------------------------------------------------------------

Ээж:  1, 2, 3, 4. 1, 2, 3, 4.

Аав:  Сайн уу, тамирчид аа. Аяар...

3:       Чшш...

Аав:  Бо өдрөөр унтаж байгаа.

Ээж:  Тийм бол чимээгүй ванны өрөөнд очиж гараа угаацгаа.

Зо:    Харин дараа нь юм иднэ. Та нарт хадгалсан юм надад байгаа.

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Хамгийн шүүслэг.... ммм... хамгийн их тоортой бялууны зүсэм! Ой! Нөгөө хэрчим хаачсан бэ?

Кэти: Чшш!

Тео:   Хар даа. Бялууны үйрмэг байна.      

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Өө....

Кэти: Чшшш!

-----------------------------------------------------------------------------

Кэти: Бо-д энэ маш амттай санагдсан байх. Тэгвэл Бо ганцаараа бүх бялууг идсэн юм уу?

Зо:    Тэр хэзээ ч ийм юм хийхгүй байсан. Эсвэл хийсэн!

Тео:   Үүнийг мэдэхэд амархан, зүгээр л жинхэнээсээ гомдох хэрэгтэй.

Кэти: Жинхэнээсээ гэж яаж?

Зо:    Бидэнд үзүүлээч.

Тео:   Ингэж алхах хэрэгтэй.

Зо:    Хөөх.

Кэти: Оо!

Тео:   Хамраа ингэж өргө.

Зо:    Оо!

Кэти: Оо!

Тео:   Бас яг ингэж.... ярь.

Кэти: Янзтай! Янзтай.

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    За алив, харцгаая!

Бо:    Зо, чи яасан бэ, шүд чинь өвдсөн үү, өөр яасан?

Зо:    Хар даа, Бо! Нар ийм.. бөөрөнхий. Тиймээ, яг шажигнасан сайхан бялуу шиг.

Бо:    Тиймээ! Бас... энэ бинтэй адилхан. Зоостой ч адилхан! Бас өндөгний шартай адилхан!

Зо:    Бо, надад санагдсан уу, эсвэл чи нэг юм хэлэх гээд байна уу? 

Бо:    Тиймээ, Зо. Би яг та нарт хэлэх гэж байлаа, найзууд аа, хамт нуугдаж тоглоё гэж.

Тео:   Сайхан санаа, Бо! 

Кэти: Би хөшигний цаана нуугдана! Өө...

Зо:    Би яаж тоглох юм бэ? Бо миний сэтгэлийг маш ихээр шархлуулсан.

Тео:   Чи дахиад нэг оролдоод үз.

Зо:    Би мэдэхгүй юм. Надад хийх юм зөндөө байгаа.

Бо:    Өө, арай ч дээ, тэг л дээ!

Зо:    За яахав, ганцхан удаа тоглож болох юм.

3:       Ура!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    3, 4, 5! Одоо би харлаа шүү! Туки-муки, Тео гараарай! За... Туки-муки, Кэти. Харин одоо, Бо! Туки-муки!

Бо:    Чи хэн нэгнийг барихаас нааш туки-муки-д тооцохгүй.

Зо:    Бо, хөөе, чи зогс!  

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Ой! Чшш! Оопа! Баригдсан даа! Энэ юу вэ? Миний бялуу юу?

Бо:    Тиймээ. Би онцгүй болгохгүй гэж хадгалсан юм.

Тео:   Харин бид чамайг идсэн гэж бодсон.

Зо:    Тэгвэл би чиний хийсэн зүйлийн төлөө тэгтлээ шаналах хэрэггүй байж. Би зүгээр л чамаас асуух ёстой байсан.

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Бо, энэ, чамд хамгийн том хэрчмийг. Хамгийн жижигхэн бялуунаас.

Аав:  Ха-ха! Энэ асуудал биш. Илүү том бялуу хийцгээе.

Тео, Бо:      Би туслана аа.

Кэти: Би ч туслана.

Зо:    Би, жишээ нь, бялуу жигнэхэд бүрэн чөлөөтэй!     

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Өө, баярлалаа: 4-14

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Бип-бип-бип, нэг, хоёр, гурав

Би гадна тойрогт, би дотор тойрогт

Ау-у-у!

Харин Бо-д... зургийн аппарат байна

Хаа сайгүй зураг авч байна

Бо:    Чи сайн шүлэглэж байна, Зо. Сайн үйлсийн тухай шүлэг зохиогооч!

Зо:    Бум-бум-бум, тра-ля-ля

Би сайн үйлс бүтээнэ

Ээж:  Зо, хооллох цаг болж, аав нь бүгдийг бэлдсэн.

Зо:    Би одоохон, удахгүй очно, одоо нэг юм зохиох ёстой.

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Бум-бум-бум, тра-ля-ля Би сайн үйлс бүтээнэ. Сайн үйлсийн тухай шүлэг зохиох уг нь сайхан... Би ер чадахгүй юм. Тра-ля-ля үйлс... сайн үйлс бүтээх нь... О! Сайн үйлс.. бичиж болно доо...

Миш: Сагс хүнд байна.

Зо:    Ура! Би зохиож чадлаа! Би өдрийн турш сайн зүйл хийсэн ч чадна! Сайн уу, Миша.

Миш: Чамд маш их баярлалаа.

Зо:    Ой, би үдийн хоолоо идэх ёстой.

Миш: Өө, Зо, надад хожуулаа тавьж өгсөн чинь маш сайн үйлс. Би чамд талархаж байна, Зо. Би юу гэж хэлэхээ мэдэхгүй байна. Өө, би явах болчихлоо. Зо миний талархалыг сонсоогүй бол яана? Би Зо-г олж түүнд зохих ёсоор нь талархах ёстой. Өө, тийм! Би түүнд гүзээлзгэнээсээ өгье. Би чамд талархаж байна. Сайн уу, Бух ах аа. Зо гэртээ байна уу?

Аав:  Тэр Ник рүү явсан, гэхдэээ удахгүй буцаж ирнэ.

Миш: Алив, би танд туслая.

-----------------------------------------------------------------------------

Миш: Хүндэт Зо, чамд яаж талархахаа мэдэхгүй л байна. Чи миний төлөө зөндөө их юм хийсэн.

Аав:  Маска, би чамайг танина.

Ээж:  Тиймээ, бид уулзаж байсан.

Миш: Өө! Зо ирсэн үү?

Ээж:  Охин ирээд буцаад цөөрөм рүү явсан. Тэнд Харитон багш шумбах хичээл зааж байгаа.

Аав:  Миша, чи тусалсанд би талархал илэрхийлж байна.

Миш: Хүндэт Зо,... баярлалаа.

-----------------------------------------------------------------------------

Миш: Зо, би чамд үнэхээр талархаж байна.

Хар:  Сайн уу, Миша. Чи энд шумбахаар ирэв үү?   

Миш: Сайн уу, Харитон ах аа, би Зо-г хайсан юм.

Хар:  Тэр усан дор байгаа, дасгал хийж байна. Алив, чи тэдэнтэй нэгдээч.

Миш: Би одоохон. Би энд давтсан нь дээр. Хүндэт Зо, би үнэхээр ядарлаа, дээр нь энэ хожуул, хайгуул хоёроос боллоо. Баярлалаа.

-----------------------------------------------------------------------------

Миш: Зо хаана байна?

Хар:  Хүүхдүүд бэлтгэлээ дуусгаад бүгд явцгаасан. 

Үнэг: Тэд тээр тэнд байна. Довцог дээр.

-----------------------------------------------------------------------------

Миш: Хүндэт Зо... би чамд талархалаа илэрхийлж байна. Би явсаар... түүсээр... чирсээр... чамд авчирлаа. Би гарчихлаа. Зо та нартай хамт уу?

Мак:  Бидэнтэй хамт, гэхдээ тэр гэртээ харьж... хула-худ авахаар явсан.

Лизз: Бидэнд хамгийн том савангийн хөөс хэрэгтэй.

Миш: Харин надад Зо хэрэгтэй!

-----------------------------------------------------------------------------

Миш: Зо, би чамд мэдэгдэх гээд... үгүй хэлэх гээд. Ёо, би талархсаар бүр ядарлаа.   

Зо:    Миша, юу болсон юм?

Миш: Зүгээр ... баярлалаа!

Зо:    Яах гэж?

Миш: Хожуулийн төлөө. Чи надад суухыг зөвшөөрсөн.

Зо:    Өө, Миша, тэр чинь санаандгүй зүйл! Би энд шүлэг зохиож байсан юм. Би чамд уншиж өгөх үү? Би өдрийн турш сайн үйлс хийж чадахсан. Бас энэ хожуул бүхэл өдрийг хөгжилтэй, сайхан болголоо.

Миш: Сайхан шүлэг байна. Би үүний төлөө чамд талархах ёстой юу?

Зо:    А? Мэдээж үгүй. Үүний оронд Макар, Лиззи хоёр луу очиж, савангийн хөөс үлээцгээе.

Миш: Ура, явцгаая!

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Чихмэл бамбарууш: 4-15

-----------------------------------------------------------------------------

Анж:  Сайн уу, Зо, сайн уу, Бо! Тоглоцгоох уу?   

Снеж:   Бид Томаг авчирсан.

Бам:  То-ома.

Бо:    О-о!

Зо:    Хөөх! Сайн уу, Снежана, Анжела. Сайн уу, Тома.

Бо:    Тома, алив найзалцгаая. Чи арай өлсөөгүй биз?

Бам:  То-ома. 

Анж:  Оо! Яг үнэн! Томаг хооллоцгооё.

Бо:    Аан-хан.

Снеж:   Томад зориулсан амтат овъёсны нэвс. Идээрэй, Тома.

Зо:    Харин одоо... түүнийг савлуурт аваачъя.

Бо:    Хар даа, явдаг мод! 

Анж:  Аав аа, энэ юу вэ?

Хирс:   Энэ жүржийн мод. Манай гэрт ургах болно.

Снеж:   Хөөх! Жинхэнэ жүржнүүд! Догь! Амсаж болох уу?

Хирс:   Болно оо, гэхдээ эхлээд эднийг угаах хэрэгтэй. Гэртээ орцгооё.

Бо:    Хүлээ! Та нар Томаг мартчихлаа.

Аав:  Зо! Чи бүх даалгаваруудаа хийсэн үү?

Зо:    Бараг л. Би одоохон очлоо!

Бам:  То-ома.

Бо:    Томаг энд нь үлдээх юм уу?

Зо:    Гэвч тэр норчихно. Ер нь гэртээ аваад оръё... дараа нь буцааж өгье.

Бо:    Тэгье!

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Ингээд, бас ингээд. Дараагийн зогсоол шидэт ой.

Зо:    Бэлэн боллоо. Томаг Анжела, Снежана хоёрт буцааж өгье.

Бо:    Үгүй ээ! Би өөрөө буцааж өгнө!

Зо:    Үгүй ээ, би буцааж өгнө!

Бо:    Ой! Бид түүнийг яаж буцааж өгнө өө?

Зо:    Нэг юм бодож олно оо. О!

Бо:    Зо, түүнийг засаж болохгүй нь. Анжела, Снежана хоёр бидэнтэй дахиж хэзээ ч тоглохгүй дээ.

Зо:    Бид Томаг гэртээ авч орсон гэж хэлэхгүй байцгаая.

-----------------------------------------------------------------------------

Бам:  То-ома...

Бо:    Хонь эмээ, та энд юу хийж байгаа юм?

Хонь:   Йога. Хийж үзэх үү?

Бо:    Аан-хан. Баярлалаа, би явлаа.

Хонь:   Гайхалтай!

Анж:  Зо, Бо, та нар бидний чихмэл бамбаруушыг харсан уу?

Зо:    Тэнд байгаа юм уу?

Снеж:   Тома!

Бо:    Ой!

Анж:  Снежана, бидний байхгүй хойгуур нэг нь түүний малгайг хуулчихаж.

Снеж:   О-о! Бас баримлын шавар наачихаж!

Зо:    Хэн нэгэн засах гэж оролдсон юм уу?

Снеж:   Тийм ч сайн болсонгүй.

Зо:    Бид түүнд навчаар малгай хийж болно.

Снеж:   Үгүй ээ, хэрэггүй!

Анж:  Энэ царцааны хоол.

Бо:    Бид дуулга углаж яагаад болохгүй гэж? Яг хүлэг баатар шиг.

Бам:  То-ома.

Снеж:   Үгүй ээ, энэ бүр ч муухай. Тэр их хөөрхөн байсан, гэтэл одоо..?

Анж:  Хөөрхий Тома, бид түүнийг орхих хэрэггүй л байж.

Бо:    Энэ бидний буруу!

2:       Та хоёр уу?

Зо:    Бид эхлээд түүнийг аварсан юм, харин дараа нь түүний малгайг нь урчихсан.

Бо:    Санаандгүйгээр.

Зо:    Бас баримлын шавар түрхэсэн нь ч бид. Бид үнэнээ хэлэхээс айгаад.

2:       Ай?

Бо:    Та нар бидэнтэй дахиж найзлахгүй байх гэж бид бодсон.

Снеж:   Зо, Бо, бид та нарын найзууд! Бид Томагаас болж гомдоллохгүй!

Анж:  Ер нь малгайны оронд дуулга өмсгөсөн ч болно.

Зо:    Хм... илүү дээр санаа байна. Хонь эмээ, танд утаснууд байдаг, тиймээ?

Хонь:   Мэдээж, Зо, үргэлж надтай байдаг.

Снеж:   Энэ маш гоё санаа!

Бо:    Томад ч гэсэн таалагдана.

Анж:  Тома ийм засалттай загварлаг харагдана.

Хонь:   Дээр нь бид малгай өмсгөнө.

Бам:  То-ома.

Бүгд: То-ома!

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Мөсөн гулгуур: 4-16

-----------------------------------------------------------------------------

Ник:  Өвөө, бид хоккей тоглож болох уу?

Хар:  Мэдээж, Ник! Би бараг дууссан, мөсөн гулгуур бэлэн.

Ник:  Өө, баярлалаа.

Бо:    Лиззи, Саарал аа? Та нар яагаад хоккейн цохиургүй байгаа юм? Та нар бидэнтэй яаж тоглох вэ?

Саар:   Бид уран гулгалт хийх гэж байгаа.

Зо:    Бид баяртай л байна, гэхдээ эхлээд хоккей!

Лизз: Хүүхдүүд ээ, энд бид та нартай зэрэг ирсэн. Бид яагаад эхэлж болохгүй гэж?

Хар:  Та нарын өмнө бүтэн өдөр байна, бүгдээрээ тэшүүрээр гулгаж амжина.

Зо:    Яг үнэн! Үүнийг өөр аргаар шийдье. Аль гарт шайб байгааг таасан нь эхэлж мөсөн дээр гарна. Та нар эхнийх нь.

Саар:   Ха!

Зо:    Харин бид гулгах цагаа яг барина шүү.

Лизз: Аан-хан.

Ник:  Хүлээгээрэй!   

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Ээх, тэд сайхан гулгаж байна даа.

Миш: Аан-хан.

Ник:  Цаг!

Саар:   Өө-хө, хамгийн сонирхолтой хэсэг дээр....

Зо:    Бидний ээлж, хоккейчид оо!

Бо:    Яваарай, яваарай, дахиад! Энэ зууны цохилт болно!

Зо:    Яагаад яг одоо гэж?!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Ингэж гулгах боломжгүй юмаа.

Ник:  Тиймээ.

Хар:  Хүүхдүүд ээ, цөөрөм том. Энд бүгд нь зай хүрэлцэнэ.

Зо:    Яг үнэн. Нуурыг дундуур нь хувааж авцгаая.

Ник:  Хүлээгээрэй! Бэлэн! 

-----------------------------------------------------------------------------

Миш: Болгоомжлоорой!

-----------------------------------------------------------------------------

Ник:  Гайхамшиг!

Зо:    Хөөе, манай тамирчныг аваад явчихаж.   

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Ёо, энэ ч бүтэхгүй нь...

Бо:    Бүх юм талаар боллоо, Харитон өвөө цөөрөм цэвэрлэж...

Саар:   Бид ердөө л цөөрмийг хуваах аргаа олохгүй байна.

Зо:    Та нар үнэхээр хоккей тоглохгүй гэж үү?

Лизз: Үгүй ээ. Та нар яагаад бидэнтэй хамт уран гулгалт хийж болохгүй гэж?

-----------------------------------------------------------------------------

Ник:  Өвөө, бид яавал дээр вэ? Та энэ мөсөн гулгуурыг хийх гэж их хичээсэн. Бид энэ дээр бүгдээрээ гулгах ёстой...

Ник:  О-о-о! Хүүхдүүд ээ! 

5:       Аа? Уу?

Ник:  Ийм мөсөн гулгуур та нарт ямар вэ?

Зо:    Хөөх...

Лизз: Энэ чинь сайхан санаа, Ник!

Бо:    Өвлийн спортын шинэ төрөл!

Саар:   Уран гулгалтын элемент орсон уулын хоккей гэж үү?

Хар:  Сайн байна, Ник! Хэрэв сайтар эрэлхийвэл бүтээлч санаа үргэлж олдоно. Алив, би оролдоод үзье. За... Аа.. чүү... За боллоо.

-----------------------------------------------------------------------------

Саар:   Аа... Харитон өвөө хаачив аа?

Бо:    Энэ яг хий үзэгдэл шиг! Өвөө зүгээр л бү-үм гээд алга болчихлоо!

Хар:  Аап! Хрю!

Миш: Хөөх! Би бас таны шинэлэг санааг авмаар байна!

Зо:    Бүгдээрээ гулгуурт очиж зогсоорой!

Бүгд: Ура! Явж гулгацгаая!

Зо:    Бид одоо хэд хэдэн санаанууд харуулна!

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Тандем: 4-17

-----------------------------------------------------------------------------

Мак:  Сайн уу, Лиззи. Найзууд тэнд агаарын могой хөөргөнө гэнэ ээ.

Лизз: Би тандем угсарч байна.

Мак:  Юу?

Лизз: Хоёр суудалтай унадаг дугуй. Надад жолоо аваад өгөөч.

Мак:  Өө..өө... Энэ!

Лизз: Биш ээ, энэ хөлөг онгоцных.

Мак:  Харин би байсан бол шууд өөрчлөх байлаа! 

Лизз: Хмм... сонирхолтой юм, гэхдээ унадаг дугуйг хэдийн зохион бүтээсэн, бид түүнийг угсрах л хэрэгтэй.

Мак:  Хмм... зохион бүтээсэн... Харин би сонирхолтойгоор бодож олсон нь энэ.

Лизз: Чи сонирхолтой юм бодох биш, харин зургийг дагах ёстой!

Мак:  Ингэвэл сонирхолтой!

Лизз: Энэ хар даа! Зургаа дагах ёстой!

Мак:  Би туслах гэсэн ЮМ, гэтэл чи...

Лизз: Чи надад туслах гэсэн, гэвч үүний оронд саад болж байна.

Ник:  Найзууд аа, та нар маргаад байгаа юм уу? Алив, хурдан эвлэрцгээ, явж агаарын могой хөөргөцгөөе, хрю.

Лизз: Макар л энэ бүхнийг эхлүүлсэн, тэр эхлээд эвлэрэг!

Саар:   Оо...

Бо:    Тэгээд бид энэ хоёрыг яах вэ?

Зо:    Надад нэг төлөвлөгөө байна!

-----------------------------------------------------------------------------

Саар:   Сонсооч, би нэг шүлэг бичээд, найзууддаа уншиж өгөх гэсэн чинь.... Би бодлоо, чи надаас илүү унших байх. 

Лизз: Хмм... алив оролдоод үзье. Найзуудтайгаа хөл бөмбөг тоглох сайхан. Номноос далайн дээрэмчдийн тухай ярилцаж...

Зо:    Энэ бүтэх ёстой гэж би хэлсэн ш дээ! Лиззи найрамдлын тухай шүлэг уншиж, Макар тэрийг нь сонсоод шууд л түүнтэй эвлэрэхийг хүснэ!

Мак:  Лиззи, би чамд хэлэхийг хүссэн юм...  мэдээж чи... өө, найзууд аа, та нар яаж байна аа?

Лизз: Хэрэв чи найз жаахан завгүй бол түүнд саад болохгүйг хичээ...

Мак:  Өө, би найздаа саад болчихож... гэтэл би эвлэрэхийг хүссэн юм.

Ник:  Чи ойлгоогүй байна, Макар, энэ өөр юмны тухай! 

-----------------------------------------------------------------------------

Ник:  Макар, чи үзэсгэлэнд зориулсан бидний хөрөг зургийг зурахад надад туслахгүй биз?

Бо:    Макар зургаа дуусах үед Лиззи тэр хоёр хамт зурагдсан байх болно.

Ник:  Аан-хан! Лиззи зургийг үзээд найзтайгаа уулзахаар хүрч ирнэ, хрю-хрю!

Зо:    Бид зургаа зуруулна, харин энд байхгүйг нь зургаас нь хараад зурна!   

Ник:  За яахав, үзээд алдъя. 

-----------------------------------------------------------------------------

Лизз: Макар, мэдээж чи эхний алхамыг хийх ёстой, гэвч... о? Ой, чи.. яагаад намайг ингэж байгаа юм? За яахав...

Мак:  Лиззи!     

Миш: Макар, Лиззи та хоёр одоо эвлэрэх юм биш үү?

Зо:    Тийм шүү! Учир нь бид та хоёрыг эвлэрүүлэх гэж...

Саар:   ...шүлгээр...

Ник:  ... хөрөг зургаар оролдлоо.

Мак:  Гэхдээ энэ чинь буруу! Бид өөрсдөө л муудалцсан. Бид өөрсдөө эвлэрэх ёстой!

Зо:    Юу?

-----------------------------------------------------------------------------

Хар:  Өө, ямар гэгчийн дугуй вэ, Лиззи! Чи үүгээр ганцаараа явах хэцүү биш байна уу?

Лизз: Үгүй ээ, Харитон өвөө, хэцүү биш гэхдээ уйтгартай юм... хэрэв би найзтайгаа хамт унасан бол ч... за боллоо! Хангалттай! Би очиж эвлэрнэ! Ой!    

Ник:  Ингээд боллоо! Би явж эвлэрнэ!

Лизз: Макар! Чам руу зөгийнүүд дайрч байна! Би одоохон очлоо! Ээ...

Мак:  Юу болсон бэ, Лиззи?

Лизз: Ийшээ үсэр, жийгээд байгаарай!  

Мак:  Бид хаашаа явж байгаа юм?

Лизз: Бид зөгийнүүдээс зугтаж байна. Чи гараараа хүчтэй савчаад байсан.

Мак:  Тэнд зөгийнүүд байгаагүй. Би яг чам руу явж байсан юм.

Лизз: Харин би чам руу явж байсан, би чамд хэлэхийг хүссэн...

2:       Хоёулаа эвлэрцгээе!

Мак:  Хэн түрүүлж эвлэрэх нь хамаагүй, баярлалаа.

Лизз: Тиймээ, би бодсон, унадаг дугуйг хэдийн зохион бүтээсэн ч зарим юмыг үргэлж сайжруулж болно.     

-----------------------------------------------------------------------------

Саар:   Тэд ирэхгүй ээ, тэдэнгүйгээр хөөргөе, үгүй бол салхигүй боллоо.

Бо:    Аа-х...

Лизз: Ой! Энийг дугуйнаас уяцгаая. Манай тандемд!

Ник:  Найзууд аа, та нар эвлэрчихсэн үү?

2:       Тиймээ!

4:       Ура-аа! Ура-аа!

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Хаврын гайхамшиг: 4-18

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Мэдэрч байна уу, Бо?

Бо:    Ой! Нойтон, бас хүйтэн.

Хар:  Хавар, хавар! Миний сэтгэл чамаар дүүрчээ!

Миш: Өө, сайн уу!  Ээж бид хоёр дөнгөж сая ойгоос ирлээ. Тэнд жинхэнэ гайхамшиг.

Бо:    Гайхамшиг аа?

Зо:    Хөөх!

Ник:  Бидэнд гайхамшиг яаралтай хэрэгтэй.

Зо:    Надад үзүүлээч.

Миш: Алив, гүйцгээе. Ура!

Ник:  Тиймээ!

Хар:  Алле-оп! 

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Миша, тэр гайхамшиг том уу?

Миш: Маш олон жижиг гайхамшгуудыг цуглуулсан нэг том гайхамшиг. Энэ байна.

Бо:    Уау!

Ник:  О-о! 

Хар:  Энэ чинь гайхамшиг. Энэ яргуй, хаврын түүчээ.

Зо:    Тэд ямар гоё юм бэ!

Ник:  Бас гайхалтай!

Бо:    Цасны өнгөтэй цэцгүүд.

Хар:  Яг үнэн, Бо!  Цасыг нэвтлэн ургадаг цэцгүүд бол гайхамшиг! Энэ цэцгүүд маш ховор, тиймээс тасалж болохгүй шүү!

Зо:    Бидэнд энэ гайхамшгийг үзүүлсэн Миша чамд баярлалаа.

Хар:  Ой, бид дэндүү их зугааллаа. Гэртээ харих болж.

Зо:    Энэ жинхэнэ гайхамшиг.

Миш: Тиймээ, энэ гайхамшиг.

Бо:    Тиймээ.. бид... бид энэ гайхамшгийг ээжтэй хуваалцах хэрэгтэй.

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Ээжээ, бид буцаад ирлээ.

Бо:    Энэ! Өө, энэ гайхамшиг, үхчихсэн юм уу?

Зо:    Бо энэ яргуйнууд уу? Тэднийг тасдаж болохгүй ш дээ! Тэд дахиад ургахгүй!

Бо:    Яргуйнууд хаврын түүчээ... тэгвэл яргуйнууд байхгүй бол хавар болохгүй юу?

Зо:    Хавар болно. Хэрэв бусад нь үлдсэнийг нь зулгаахгүй бол... Оо... Бо!

Ээж:  Хүүхдүүд ээ, та нар хаачих нь вэ?

Хар:  Гайхамшгийг хойноос буцаж байна.

Ээж:  Ай, Харамсалтайяа!

-----------------------------------------------------------------------------

Хар:  Хэн энэ цэцгүүдийг тасалж авсан бэ?

Бо:    Би тасалсан юм, одоо тэд дахиж ургахгүй... Би үлдсэн хэдийг нь арчлах болно. Би хавар болтол эндээс явахгүй! Хэрэв тийм юм болбол…

Зо:    Тэгвэл чамд тусламж хэрэгтэй.

Хар:  Май! Дахиад! Тэнд! Бас тэнд!

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    4, 2, түй... 2, 3, 8, 7... Ээждээ очоод юм идэж болохгүй нь харамсалтай.

Хар:  Яагаад болохгүй гэж? Бо чи сайн байна. Чи ажилдаа нухацтай хандаж байна, гэхдээ чи гэртээ хурдхан хариад ирвэл сайнсан.

Бо:    Би тэгмээр байна! Гэвч би явж чадахгүй...

Зо:    Май, Бо! Идээрэй!

Бо:    Харин шөнөөр хэн эднийг хамгаалах вэ? Чи юу гэмээр байна, Зо, ээж намайг энд ороо авчрахыг зөвшөөрөх үү?

Ээж:  Та нар энд байжээ. Хүүхдүүд надад хаврын гайхамшгийн тухай ярьсан. Би өөрийнхөө нүдээр харах гэсэн юм.

Бо:    Энд бүхэл бүтэн гайхамшиг байна.

Ээж:  Ямар сайхан юм!

Бо:    Харин би энэ гайхамшгийг баллачихлаа.

Ээж:  Бо, манай байшингийн ард хаанаас яргуйны үрнүүд бий болсныг чи мэдэхгүй биз?  

Бо:    Ай?

Ээж:  Хэрэв эднийг газарт булвал ирэх хавар цэцгүүд ургана.

Зо/Бо:  Ура! Хавар болно!

Ээж:  За энэ... Харав уу, Бо... чи тэгтлээ гутрах хэрэггүй байж. Бүгдийг залруулж болно.

Бо:    Хэн ч цэцэг зулгаахгүй байхаар хамгаалаарай. Хавар ирлээ! Бас гайхамшиг ирэх хавар дахиад ургана!    

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Үзэмний баяр: 4-19

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Би манай тосгоны яармаг худалдаанд дуртай. Бэлдсэн бүх юмнуудтай, бүгд нэг нэгнийгээ дайлдаг.

Бо:    Тиймээ.

Миш: Бид гэртээ мөөгтэй бялуу хийнэ. Та нар юу хийх гэж байна?

Бо:    Оо!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Аав аа! Бид яармаг худалдааны үеэр юу хийх вэ? За байз, энд бидэнд юу байна? Аан-ха...

Аав:  Манай нэрийн үзэмтэй маффин. Миний эмээ хийдэг байсан юм.

Бо:    Тиймээ, тийм, одоо хийж эхэлцгээе.

-----------------------------------------------------------------------------

Аав:  Гурил, сүү, өндөг... Өө...  Манайд үзэм дуусчихаж.

Бо:    Тэгвэл маффин хийхгүй юу?

Зо:    Үгүй ээ, бид зүгээр ингээд бууж өгөхгүй. Бид маффиныг хийнэ. Хоёулаа хөршүүдээс зээлж авъя.

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Лиззи, сайн уу.

Лизз: Сайн уу.

Зо:    Чи бидэнд маффинд хийх жаахан үзэм түр зээлэхгүй биз?

Бо:    Тэг л дээ.

Лизз: Үзэм ээ? Хм....

Ээж:  Үзэм доод тавиур дээр, Лиззи.

Лизз: Самар, шанцай... О-о-о! Холигчийн нэг хэсэг!

Зо:    Лиззи, алив, бид чамд туслая!

Бо:    Бид чамд туслана!

Лизз: Ура! Бэлэн боллоо! Одоо ээж бид хоёр үзэсгэлэн яармагт зориулсан онцгой юм бэлдэнэ ээ! Баярлалаа.

Зо:    Зүгээр ээ.

Лизз: Баяртай.

Бо:    Өө, Зо, бид үзмээ мартсан байна.

Зо:    Тэр хамаагүй. Хоёулаа сааралаас асууя, буцаж очоод хэрэггүй.

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Сайн уу.

Ээж:  Сайн уу, хүүхдүүд ээ. Саарал аа, нухсан гурилаа харж байгаарай!

Саа:  Аан-хан.

Зо:    Саарал аа, бид үзэм асуухаар ирлээ. Бидэнд жааханыг өгөхгүй биз?

Саар:   Мэдээ.

Бо:    Ой, Саарал аа, хар даа.

Саар:   О-о-о!

Зо:    Урагшаа! Нам дараад... Биш ээ, энэ гурилыг саванд нь буцааж хийе.

Саар:   Пүү, одоо би ээжтэй хамт бялуугаа хийхээр боллоо. Баярлалаа.

Зо:    Зүгээр ээ.

Бо:    Өө! Зо, бид үзмээ дахиад л мартчихлаа.

Зо:    Аа... Никийн гэр тэнд байгаа. Хоёулаа тэднийхээс асууя.

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Ник, бидэнд тус болж жаахан үзэм өгөөч.

Ник:  Сайн уу. Мэдээж, хрю-хрю.

Зо:    Өө, чи яармаг худалдаанд жигнэмэг хийж байна уу?

Ник:  Тиймээ. Гэхдээ минийх нэг л сайн болдоггүй.

2:       Бид чамд туслана.

Бо:    Тиймээ, үүнийг хийж сурах хэрэгтэй, дасах хэрэгтэй.

Ник:  Өө, та наргүйгээр...

Бо:    Юу ч хэлэх хэрэггүй. Бид үүнийг хийх ёстой гэдгээ мэдэрсэн юм.

Зо:    Яармаг худалдаанд уулзъя, Ник.

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Тиймээ, элдсэн гурил хөгжилтэй байлаа.

Бо:    Бас бид холигчийг янзтай угсарсан. Жигнэмэг ч гэсэн амттай байсан.

Аав:  За тэгээд, үзэм олсон уу?

Зо:    Үзэм!

Бо:    Бид бүх найз нартаа тусалсан, харин бид юу хийх вэ? Бид том гэгчийн маффин хийхгүй гэж үү?

Зо:    Бидний нэрийн маффин байхгүй!

Аав:  Ой, сүртэй юм алга, үзэм гэнэ шүү. Маффиныг хатаасан цангистайгаар хийцгээе. Бид шинэ нэрийн жортой болно. Би уг нь хэлэх гэтэл та нар маш хурдан гүйгээд явчихсан.

Бо:    Хөөх! Шинэ жор!

Саар:   Та нар үзмээ мартчихаж.

Лизз: Хэн үзэм гэсэн бэ?

Ник:  За тэгээд, та нар үзэм авах уу?

Бо:    Хөөх!

Зо:    Ура-а! Баярлалаа! Жинхэнэ найзууд чамайг хэзээ ч үзэмгүй үлдээхгүй.

Аав:  Энэ зөвхөн том маффинд хангалттай гэж бодохгүй байна.

-----------------------------------------------------------------------------

Хар:  Ой, энэ юу вэ?

Бо:    Энэ бялуу. Үзэмтэй.

Хар:  Харин энэ?

Бо:    Энэ үзэмний шүүс.

Ник:  Харин энэ? Хрю-хрю.

Бо:    Энэ чанамал.

Зо:    Үзэмнийх.

Хар:  Манай энд үзэмний баяр болж байна.

Бүгд: Тиймээ! Бас нөхөрлөлийн баяр!

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Үлэг гүрвэлийн байшин: 4-20

-----------------------------------------------------------------------------

Ямаа:   Битгий өнгөрүүлээрэй.

Зо:    Гоё юмаа !

Ээж:  За алив, энд юу байна?

Ямаа:   Та нарын сайхан зугаалгыг санагдуулах бяцхан дурсгалын зүйлс.

Ээж:  Өө! Нээрэн үү? Яагаад болохгүй гэж?

Аав:  Сайхан санаа.

Зо/Бо:  Ура!

Зо:    Энэ мэлхий юу?

Бо:    Үлэг гүрвэл.

Аав:  Чамд тусламж хэрэгтэй юу, хүү минь?

Зо:    Хөөх!

Ээж:  Сайхан зугаалга боллоо.

Аав:  Тиймээ, өнөөдөр сайхан өдөр байна.

Бо:    Зо, чи жаахан цаашаа болж болох уу?

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Ууж! Биш ээ, ээж, би үлэг гүрвэлээ найзууддаа үзүүлж болох уу?

Ээж:  Мэдээж, болно хүү минь. 

-----------------------------------------------------------------------------

Кэти: Ингээд, ингээд, ингээд...

Бо:    Харин надад үлэг гүрвэл байна!

Тео:   Хөөх.

Кэти: Ой, түүнийг хараач ээ. Бо, чиний үлэг гүрвэл жаахан цаашилж болох уу?

Бо:    Уучлаарай. Одоохон.

Эм:    Тео, энэ чи юу? Ой! 

Бо:    Санаа зоволтгүй, энэ ердөө л үлэг гүрвэл. Тэр хазахгүй.

Эм:    За тэгвэл ч яахав. Тео! Явж жаахан юм идье.

Бо:    Кэти, чи хаачих нь вэ?

Кэти: Гэртээ харьж аавтай хамт хослол дуугаа суръя. Учир нь элсээр хийсэн болгон нураад байх юм. 

-----------------------------------------------------------------------------

Ээж:  Бо, энэ үлэг гүрвэл хангалттай идсэн юм биш үү?

Аав:  Тиймээ, тэр ширээний ард суухааргүй болж.

Бо:    Тиймээ, магадгүй.

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Аав аа, бид гадагшаа гарлаа.

Аав:  Тэг ээ, тэг.    

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Миний үлэг гүрвэлд хэн ч дуртай биш байна.

Хонь:   Больж үз, Бо. Бүгд үлэг гүрвэлд дуртай.

Бо:    Аав, ээж, Зо-оос бусад нь.

Хонь:   Тиймээ, ийм том найзуудтай хамт амьдрах амаргүй. Тэд бусдын орон зайг эзэлдэг.

Бо:    Хэний зайг?

Хонь:   Ерөнхийд нь. Хувийн орон зайг. Энэ зөвхөн чамд зориулагдсан бяцхан байшин л гэсэн үг. Бүгдэд нь тийм бяцхан байшин байх ёстой.

Бо:    Тус бүртээ юу? Бүр миний үлэг гүрвэлд үү? Ура-а-а!    

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Бл, чамд энэ ямар хэрэгтэй юм?

Бо:    Хувийн орон зайд зориулж.

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Энэ! Хэрэв үлэг гүрвэл өлссөн тохиолдолд.

Бо:    Баярлалаа.

Ээж:  Харин энийг хэрэв үлэг гүрвэл унтмаар санагдвал.

Аав:  Дээвэргүй ямар байшин байх юм?

-----------------------------------------------------------------------------

Аав:  Баярлалаа.

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Бид үлэг гүрвэлд сайхан байшин барьж өглөө.

Бо:    Тиймээ. Тэр одоо хэнд ч саад болохгүй. Бас бид эргэж очно.

Зо:    Маргааш заавал очно оо.

Бо:    Эсвэл амралтын өдрөөр. Тэр биднээс залхасан байж мэднэ. Амар даа, үлэг гүрвэл ээ.

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Бялуу яах болж байна?: 4-21

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Би газардах зөвшөөрөл хүсч байна!

Зо:    Зөвшөөрлөө!

Бо:    Ура!

Зо:    Ура!

Эмээ:   Миний хайртай тугалнууд!

Бо:    Эмээ!

Зо:    Өвөө! 

Өвөө:   Өө, чи ямар том болоо вэ?

Аав:  Му! Сайн уу!

Ээж:  Сайн уу. Бо, Зо, та нар Саарлын баяр луу явах болчихож. Харин эмээ өвөө хоёр нь амарч байг.

Зо:    Бид буцаж ирээд та нарт бүгдийг ярьж өгнө өө! 

Бо:    Бас хэрчим бялуу авчир өгнө!

Өвөө:   Баяртай! Удахгүй уулзъя!

Бо:    Зо, бялуу нь том болов уу?

Зо:    Мэдээж том байх болно.

Бо:    Яг ширээ шиг!

Зо:    Яг байшин шиг!

Бо:    Яг уул шиг!

Зо:    Гүйгээрэй, үгүй бол тэд бидэнгүйгээр бялуугаа идчихнэ.

-----------------------------------------------------------------------------

Саар:   Хөөх! Баярлалаа!

2:       Төрсөн өдрийн мэнд! 

3:       Хөөх! 

Саар:   Онгоц! Баярлалаа!

Зо:    Чиний малгай ямар сонин юм бэ?

Бо:    Саарал ч гэсэн жижигхэн юмаа.

Саар:   Би энэ малгайтай ес дэхь төрсөн өдрөө хийж байна.

Ээж:  Миний хүндэт зочид оо, гэрт ороорой.

-----------------------------------------------------------------------------

Миш: Хөөх! Оо! Би хаана суух вэ?

Саар:   Манайх фуршеттэй, Миша. Зогсоогоороо иднэ гэсэн үг. Энэ манай гэр бүлийн уламжлал.

Миш: Аа!

-----------------------------------------------------------------------------

Миш: Энэ үнэхээр амттай байлаа!

Бо:    Гэхдээ, дахиад бялуу идэх зай үлдсэн.

Саар:   Одоо миний дуртай тоглоомоор тоглоцгооё. Нэг нь энэ цааснаас сугалж, юу бичсэнийг дүрсэлж үзүүлнэ.

Зо:    Харин бусад нь таах ёстой. Би энэ тоглоомыг мэднэ! Эхлээрэй, Миша!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Энэ одоо, далайчны шүд нь өвдсөн юм уу?

Ник:  Хрю, циркийн найрал хөгжим үү?

Саар:   Үгүй дээ, биш. Далайн чоно!

Миш: Аан-хан.

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Оо, цүнх үү?

Зо:    Ууртай цүнх үү?

Саар:   Уутат чоно!

Лизз: Яг зөв!

Мак:  Хөөх!

Майк:   Тиймээ.

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Хүйтэн үү? Өө, биш ээ. Чиний сүүл даарсан уу? Би чамайг барина, загас аа!

Саар:   Туйлын чоно!

Бо:    Тиймээ.

Миш: Би гадарласан юм.

Ник:  Чи чононуудыг үнэхээр сайн мэдэх юм аа.

Зо:    Мэдээж ш дээ!

Ээж:  Хүүхдүүд ээ, амттан идэх цаг боллоо. 

Бо:    Бялуу! Лаатай!

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Бялуу! Бялуу! Бялуу! Бялуу! Ээ...! Бялуу яах болж байна?

Саар:   Уламжлал ёсоор, энэ удаа манайх бялууны оронд пуддинг иднэ.

3:       Аа!

Саар:   Харин дотор нь сюрприз байгаа! 

Майк:   Ура!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Пүү! Энэ чинжүү байна.

Бон:  Энэ амттай сюрприз биш байна.

Зо:    Эсвэл Сааралд бидний бэлэг таалагдсангүй юу?

Бо:    Тэгээд хоёулаа яах вэ?

Зо:    Илүү гоё бэлэг бэлдэнэ.

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Тэнд бялуу байсангүй.

Зо:    Саарал дотор нь чинжүү хийчихсэн!

Эмээ:   Айя-яая!

Өвөө:   Энэ чинь баярын уламжлал!

2:       Уламжлал аа?

Өвөө:   Тиймээ. Эмээ бид хоёр чинь ийм юмтай таарч явлаа.

Эмээ:   Тиймээ, маш амттай байж билээ. Биднийг гичтэй гадилаар дайлж байсныг санаж байна уу?

Өвөө:   Гал шиг дайллага болсон доо.

Эмээ:   Шинэ найзуудаас янз бүрийн уламжлалууд мэдэж авдаг юм.

Бо:    Өө, танайд хүртэл чинжүүтэй гэж үү?

Зо:    Тэгвэл бид бүх уламжлалуудыг өнгөрүүлэх нь!

Эмээ:   Чинжүү дотор хонх хийчих. Аз авчирна!

Зо:    Энэ онгоцыг азын болгоё!

-----------------------------------------------------------------------------

Саар:   Энэ онгоц яагаа вэ?

Зо:    Та да-ам! Энэ азын шинэ онгоцны загвар! Яагаав, чинжүүтэй пудинг, ойлгов уу?

Саар:   Аан, гайхалтай бодож олж! Харин  би та нарыг хаачсан юм бол гэж бодсон.

Бо:    Саарал аа, дахиад ер бусын юм байгаа юу?

Саар:   Тиймээ! Бид бүхэл бүтэн юм бэлтгэсэн.

Зо:    Хөөх. Сонирхолтой юмаа!

Майк:   Ура!

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Чонын ертөнцийн тайлбар ном.

Зо:    Дэлхий дахины ёс уламжлалууд. Тиймээ, бид одоо дараагийн төрсөн өдөрт бэлэн байх болно.

Миш: Ура!  

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Хэрэв чи хэн нэгнийг хайрладаг бол: 4-22

-----------------------------------------------------------------------------

Өвөө:   Сүүлт од наранд ойртох үед түүнээс ийм урт сүүл бий болдог!

Бо:    Сүүл од оо? Сүүлтэй? Догь оо!

Өвөө:   Тиймээ, Бо. Түүнээс гадна... сүүлт од бол маш ховор үзэгдэл.

Бо:    Би түүнийг харах юмсан!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Уучлаарай, өвөө, би зориуд тэгээгүй.

Өвөө:   Хөөх! Хар даа, маргааш сүүл од яг манай байшин дээгүүр өнгөрөх нь!

Бо:    Ура! Сүүлт од, сүүлт од, сүүлт од!

Зо:    Бо! Гэвч бид маргааш тоглолтонд явна ш дээ! Алдартай хоккейчин ирж тоглоно, “Хурдан цохиурт” Туулай!

Бо:    Харин сүүлт од яахав?

Зо:    Пффу! Сүүлт од гэнэ!  Мөн ярив аа! Харин хоккей ёстой жинхэнэ сонирхолтой!

Бо:    Тэр хоккей чинь пффу! Харин сүүлт од ховорхон үзэгдэл! Бүр сүүлтэй! 

Зо:    Сүүлт од маш хол. Тэнгэрт! Түүнийг өдөр бүр харсан ч болно!

Бо:    Үгүй түүнийг сонс доо! Тэгвэл одоо хоккейг өдөр болгон үзсэн ч болдог.

Зо:    Би маргааш явна!

Бо:    Тэгвэл би маргааш үлдэнэ!

Өвөө:   Ха-ха-ха-ха-ха! Ой, тугалууд аа, энэ онигоог сонс доо, нэг удаа Өнхөрүүш явж байжээ... Аа... явчихлаа.  

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Хөөе, хөөе! Хоккей бол манайх!

Бо:    Тэнгэрийн сүүлт од мэндлэх гэж... тэнгэрт хүлээж байна!

Ээж:  Хүүхдүүд ээ, бид ярилцаад ингэж шийдлээ...

Зо:    Явж хоккей үзэх үү?

Бо:    Үлдээд сүүлт одыг харах уу?

Ээж:  Бид хуваагдахаар шийдсэн.

Аав:  Хоёр үйл явдал яриангүй маш чухал, тиймээс, би эмээ, Зо хоёртой хамт хоккейн тэмцээн үзэхээр хот явна.

Ээж:  Харин би Бо, өвөө хоёртой эндээ үлдэнэ.

Бо:    Ура! Сүүлт од! 

Зо:    Бүх амьтад аа, анхаараарай! “Хурдан цохиурт” Туулай мөсөн дээр гарч ирлээ! 

-----------------------------------------------------------------------------

Эмээ:   За алив, явах боллоо.  

Аав:  Удахгүй уулзацгаая. Санаж байна уу, Бо? Бид бол бухнууд!

Бо:    Аан-хан.

Зо:    Эй! Эй! Эй!

Өвөө:   Хурдхан бидэндээ буцаж ирээрэй, эй! Ой-ёо!

Бо:    За, за, баяртай.

Эмээ:   Баяртай!  Амжилт!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Одод тод хийгээд болгоомжтой гялалзана

Одоо тэд чамд мөрөөдөл, үлгэрийг чинь бэлэглэнэ

Хайр, баясалгүй бол жаргалтай байх хэцүү.

Хайр, баясалгүй бол жаргалтай байх хэцүү 

Өвөө:   Хөөх!

Зо:    Хөөх! Зо, хараач!

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Холын холд байхдаа, найз минь

Хайрладаг, дотно нэгнийг бүү мартаарай

Зо:    Хэрэв чи хэн нэгнийг ихээр хайрладаг бол

Хажууд нь чи байх болно

Хэрэв чи хэн нэгнийг ихээр хайрладаг бол

Хажууд нь чи байх болно

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Хар даа, Бо! Ах...

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Ура! Бид энд байна! Сайн уу, Зо...

Зо:    Сайн уу!

Ээж:  Зо, нөгөө “хурдтай цохиур” юу болсон?

Зо:    Тэр тэшүүрээр маш хурдан гулгаж байсан. Яг ингэж... шап-шап... бас тэр наймаг гоол оруулсан... бас... энэ!

Аав:  Харин нөгөө сүүл од юу болсон, Бо?

Бо:    Тэр маш хурц тод, гоё байсан. Бас түүний сүүл нь ийм урт. Та нар энд байгаагүй нь харамсалтай.. бас чи ч байгаагүй, Зо.

Зо:    Би ч гэсэн чамайг үгүйлсэн, Бо.   

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Харин дараа нь аав гараа ганцхан сунгаад л... шайбыг барьж авсан!  

Бо:    Хөөх! Өвөө ганцхан гялсхийлгэсэн! Тэгээд сүүлт одны зургийг авсан!

Зо:    Өө!

Эмээ:   Хүүхдүүд ээ, би хот явлаа. Надтай явмаар байна уу?

Бо:    Би хүсч байна.

Зо:    Маш их.

2:       Хамтдаа.  

-----------------------------------------------------------------------------

2:       Хорвоод гайхамшиг болдогийг бүгд санаж байг 

Зуны халуунд ч, тачигнасан хүйтэнд ч

Хэрэв чи хажууд байгаа л бол

Энэ дуусашгүй үргэлжилнэ гэсэн үг

Хэрэв чи хажууд минь байгаа бол энэ

Энэ дуусашгүй үргэлжилнэ гэсэн үг

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Дуртай тоглоом: 4-23

-----------------------------------------------------------------------------

Аав:  За энэ, энэ ер бусын бялуу, миний нэрийн жор.

Зо:    За байз... Тийшээ!

Миш: Аан-хан. Аан, цагирган боов!

Эвш: Амттай юм.

Ээж:  Гайхалтай! Бо, чи хэнийг хайсан бэ?

Бо:    Мм?

Ээж:  Энд хэн ч байхгүй.

Бо:    Тэд хаана нуугдсан байхав? Ой!

Миш: О!

Бо:    Чамайг олсон! Энд байна! Зо бас энд байна! За тэгээд? Хөөцөлдөж тоглох уу?

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Бид нуугдаж тоглоллоо, хөөцөлдөж үзлээ. Одоо юу хийх вэ?

Миш: Би өөрийнхөө дуртай ширээний тоглоомыг авчирсан. Мариягийн эрдэнэс. Та нар тогломоор байна уу?

Зо:    Оо, мэдээж хүсч байна.

-----------------------------------------------------------------------------

Миш: Оо-па!

Зо:    За, та нар бэлэн үү?

Миш: Ура! Эрдэнэс минийх!

Зо:    Би шинээр тоглохыг шаардаж байна!

Бо:    Бүгдээрээ гадаа гарч манай найзуудтай энэ эрдэнэсээр тоглоцгооё.  

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Сайн уу, Тео! Миний найз Мишатай танилц.

Тео:   Сайн уу, Миша.

Миш: Мөн мундаг аа! Ёстой догь!

Бо:    Чи бидэнтэй хамт ширээний тоглоом тоглох уу? Миша авчирсан юм.

Тео:   Үгүй ээ, би ширээний тоглох тийм ч дуртай биш. Би дугуй унасан нь дээр.

Миш: Тиймээ... унадаг дугуй сайхан эд. Ширээний тоглоом... тэр их уйтгартай.

Бо:    Бурхан минь! Гэхдээ энэ чиний дуртай тоглоом ш дээ!

Миш: Үгүй... Надад унадаг дугуй таалагддаг. Зо, би чинийхийг авч болох уу?

Зо:    Мм... тэг л дээ. Тэр гаражинд байгаа.

Миш: Баярлалаа.

Бо:    Ээх... Миша нэг л хачин байх чинь! Уг нь тэр эрдэнэс таалагддаг гэж хэлсэн санагдах юм.

Зо:    Санаа зоволтгүй, Бо, бид хамт тоглох болно, зөвхөн хоёулаа! Хэн явах ээлж вэ?

Бо:    Усан цэргүүд ээ, урагшаа!

-----------------------------------------------------------------------------

Миш: Эгч ээ, Зо намайг дугуйгаа нь зугаацаж болно гэж хэлсэн.

Ээж:  Тэг дээ, Миша. Алив, би чамд туслая.

Миш: Өө, баярлалаа.

Ээж:  Зүгээр дээ.

-----------------------------------------------------------------------------

Миш: Хөөх! Энэ нэг л болохгүй байх чинь.

Тео:   Сонсооч, энэ их амархан. Эхлээд чи дугуйгаа ингэж өргөнө, дараа нь ингэж.

Миш: Тиймээ, энэ амархан! Оо... Гэхдээ амархан биш....

Тео:   Сайн уу, Кэти. Мишатай танилц.

Кэти: Сайн уу. Би элсээр цайз барих гэж байгаа. Та нар надтай хамт явах уу?  

Миш: Би явъя! Элсээр цайз барих маш гоё!

Тео:   Үзүүлбэрээ яах юм бэ? Унадаг дугуйгаа яах вэ?   

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Туслаарай, би живж байна! Му-моооооо!

Хонь:   Юу болсон бэ?

Снеж:   1, 2!

-----------------------------------------------------------------------------

Снеж:   1, 2, 3! О!

Миш: Сайн уу! Аа…     

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Одоо чи!

Те:     Уау!

Снеж:   Хөөх!

Анж:  Бид ч гэсэн тоглоё!

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Му-ум, биш ээ, ээжээ, хар даа, би ахмад болсон! 

Ээж:  Сайн байна, Бо!

Зо:    Та нар бидэнтэй тоглох уу?

Эвш: Би энэ тогломоор сайн тоглодог.

Кэти: Хонь эмээ, та бидэнтэй тоглох уу?

Хонь:   Мэдээж!

Эвш: Өө? Миша хаана байна?

Миш: Би энд байна.

Кэти: Чи яагаад бидэнтэй тоглохгүй байна?

Зо:    Түүнд энэ тоглоом таалагдаггүй, Кэти. Тэр энийг уйтгартай гэж хэлсэн.

Миш: Уучлаарай... миний буруу байж.  Би шинэ найзууддаа таалагдах гэсэн юм. Гэтэл би... баахан дэмий яриад... чи мэдэж байгаа.

Зо:    Зүгээр дээ, Миша, анхаарах хэрэггүй...  Үнэнээ хэлэхэд манай энд нэг далайчин дутаад байгаа. 

Бо:    Чи бидэнд туслахгүй биз?

Миш: Далайчин аа? Би дуртайяа!  Йо-хо! Эцсийн эцэст Далайн эрдэнэс миний дуртай тоглоом!

Хонь:   Гайхалтай!

Кэти: Тиймээ.

Бо:    Йо-хо!       

-----------------------------------------------------------------------------

Төсгөв

Улбар шар үнээ

Бяцхан аалз: 4-23

-----------------------------------------------------------------------------

Миш: Мм... Ой!  Миний шүд!

Аав:  Алив, хараадахъя. Өө, чиний сүүн шүд удахгүй унах нь!

Миш: А? Унах аа?

Аав:  Түүний оронд шинэ шүд ургана! Яасан шүд.

Миш: Ой!

Аав:  Энэ бүх багачуулд тохиолддог юм. Хэрэв чи санаа зовж байвал шүдний эмчид очицгооё.

Миш: Шүдний эмчид ээ? Би огтхон ч санаа зовоогүй. Бид эмчид очих хэрэггүй!

Аав:  Ямар ч байсан очоод нэг шалгуулчихъя.

Миш: За тэгье. Гэхдээ би эхлээд аяга тавагнуудаа угаая. Ороо янзлая! Бас би өрөөгөө цэвэрлэх хэрэгтэй!

Аав:  Өө, чи өнөөдөр завгүй байх нь. За яахав, чамайг юмаа хийж дуустал би хүлээе.

Хар:  Сайн уу, хөрш өө. Бид явж бөөрөлзгөнө түүх санаатай.

Ник:  Бид Мишаг авч явах гэсэн юм, тэр бөөрөлзгөний хамгийн том буттай хамгийн сайн газруудыг мэддэг.

Миш: Би энд байна!

Аав:  Өө, чи хэдийн болчихсон уу? Алив, хурдхан шүдний эмчид очоод дараа нь явж бөөрөлзгөнө  түүцгээе.

Миш: Би сая яг дасгал хийх гэж байсан юм.

Хар:  Хөөх!

Ник:  Тэгвэл дасгалаа дуусгачихаад хойноос ирээрэй.

Аав:  За яасан, бэлэн үү?

Миш: Үгүй! Би нэмээд шал шүүрдэх ёстой.

-----------------------------------------------------------------------------

Аав:  Одоо яаж байна?

Миш: Аа! Энд бас хураах юм байна. Бас тэнд цэгцэлнэ. Энд будах хэрэгтэй.   

-----------------------------------------------------------------------------

Лизз: Миша! Чи хамт явж сэлмээр байна уу?  

Миш: Аа! Өө үгүй ээ! Уучлаарай! Би өнөөдөр их цэвэрлэгээтэй!

Ээж:  Хөөх, Майкл, чи өөрийгөө хар даа, чи гэртээ зөндөө их юм хийж байна. Сайн байна!

-----------------------------------------------------------------------------

Аав:  Ээ-э...

Миш: Одоо би эднийг хатахыг хүлээх хэрэгтэй болох нь. Би дотоожтойгоо эмчид очиж чадахгүй.

Аав:  За яахав, бид хүлээнэ...

Миш: Ой!

Мак:  Сайн уу, Миша! Хөөцөлдөж тогломоор байна уу?

Миш: Өө, би өнөөдөр маш их ядарлаа, хаашаа ч гүйх сонирхол алга. Ииий! Аалз!

Мак:  Хөөе! Энэ шударга биш ш дээ! За яахав, хамаагүй ээ. Би тэртээ тэргүй чамайг барих л болно!

Миш: А-а-а-а-а!

Хар:  Миша! Чи өнөөдөр цоглог байх чинь.

Миш: А-а-а-а-а! Би зүгээр л аалзнаас зугтаж байсан юм... аа-лз-на-аас!

Мак:  Би түүнийг ердөө ч гүйцэж чадахгүй юм!

Ник:  Өвөө, би ч гэсэн нэг тойрог гүйж сэргэмээр байна, дараа нь бөөрөлзгөнөө түүж дуусгана аа!

Хар:  Хүүхдүүд ээ, гэж.     

-----------------------------------------------------------------------------

Миш: Ииииии!

Лизз: Миша, чи угаалга хийх гэж байна уу?

Миш: Би э-э-э... тиймэ-ээ, учир нь халуун байна.

Лизз: Өө, хар даа, тэр ямар хөөрхөн юм бэ! Болгоомжтой, түүнийг усанд битгий унагаачихаарай.

Миш: О! Аа-а-а-а-а-а-а-а-а!

Лизз: Аан, та нар хөөцөлдөж тоглож байгаа юм уу? Би ч гэсэн!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Хөөе! Бид яах юм бэ? Биднийг хүлээгээч!

Бо:    Тиймээ!

Мак:  Фү-үү, чи яллаа.

Ник:  Тиймээ, Миша. Чамайг хамгийн хурдан гэж би мэдсэнгүй.

Миш: Би ч гэсэн мэдээгүй!

Лизз: Чи зогсмооргүй байна уу, Миша?

Миш: Зогсмоор байна. Гэвч чадахгүй нь! Би аймшигтай аалзнаас салах гэж хичээж байна.

Зо:    Өө, тэр хаана байна?

Миш: Тэр миний гар дээр байсаар л байна.

Лизз: Юу, тэр ийм эгдүүтэй байхад!  Зүгээр л түүнийг авчих.

Миш: Би айж байна! 

Ник:  Гэхдээ чи гарнаасаа зугтаж чадахгүй ш дээ! Хрю!

Бо:    Харин бид цааш гүйгээд байж чадахгүй.  

Миш: Оо...оо... Би ойлголоо. Хэрэв чи айж байгаа зүйлээсээ хурдан салвал чамд айгаад байх юм байхгүй.

Аав:  Сайн уу, хүүхдүүдээ! За тэгээд, Миша, одоо хатсан биз дээ, тийм үү?

Миш: Тиймээ! Тийм! Бүгд хатсан! Ааваа, хоёулаа хурдхан шүдний эмчид очъё, учир нь би энд буцаж ирээд найзуудтайгаа зугаалмаар байна.

Бүгд: Шүдний эмч рүү?

Мак:  Миша, бид чамайг цөөрөмд хүлээж байя.

Миш: Найзууд аа.

Лизз: Шүдний эмчид очоод юу болов?

Миш: Янзтай!  Эмч энэ шүдний сойзыг миний чихнээс гаргасан. Санаж байна уу, аав аа? Миний дахиад нэг шүд унах юм шиг байна. Тэгвэл бид шүдний эмчид очно, тиймээ?  

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Бэлэг: 4-25

-----------------------------------------------------------------------------

Ээж:  Ингээд...

Бо:    Тэгээд ингээд.

Ээж:  Сайн байна.

Бо:    Му-у-у!

Ник:  Бо!

Бо:    О!

3:       Төрсөн өдрийн мэнд, Бо!

Бо:    Баярлалаа, найзууд аа! Өө! Орцгоо, найзууд аа.

Саар:   Бо, энийг чамд. Төрсөн өдрийн мэнд.

Бүгд: Хөөх! Энэ 100 хэсэгтэй пазл. Саарал луугийн хаант улс.

Бо:    Оо-о! Надад хэзээ ч пазл байгаагүй! Баярлалаа, Саарал аа.

Ээж:  За, баяраа эхэлцгээе!

Аав:  Үлээгээрэй. Ура!

Бүгд: Ура-аа-а!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Бо! Бо! Урагшаа, Бо!

Ник:  Хрю, хрю!

Зо:    Ингээд төгсгөлийн тоглолтонд төрсөн өдрийн эзэн яллаа! Ура!                

Ник:  Баяр хүргэе, хрю!

Лизз: Үдэшлэгт баярлалаа. Үнэхээр гайхалтай байлаа.

Саар:                                                           Бо, пазлаа эвлүүлсний дараа над руу залгаарай, би хармаар байна.

Бо:    Би заавал залгана, Саарал аа!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Энэ юу вэ? О! Ёстой янзтай бөмбөг! Бас пазл.. хүртэл янзтай.

Бо:    Би эдийг яаж эвлүүлэх вэ, Зо? Энд маш олон хэсгүүдтэй.

Зо:    За...  эднийг өнгөөр нь ялгах хэрэгтэй.

Бо:    Тэд бүгдээрээ саарал байна ш дээ.

Зо:    Аан...      

Аав:  Тиймээ, пазл тэвчээртэй нэгний тоглоом доо.

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Гоол, гоол!

Аав:  Үгүй ер. Дахиад шүү.

Зо:    Бо, наашаа хүрээд ир.

Бо:    Би чадахгүй ээ, би тэвчээртэй байхаар хичээллэж байна. . Би завсарлага авна аа!    

-----------------------------------------------------------------------------

Саар:   Бо, чи эвлүүлсэн үү?

Бо:    Би үзсэн л дээ, гэвч болсонгүй.

Саар:   Эхний удаад хэзээ ч болдоггүй юм. Би чамд туслахыг зөвшөөрөөч.

Бо:    Яг одоо юу?

Саар:   Мэдээж, хүлээж яах юм?

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Энэ!

Бо:    А? Юу вэ? Юу болсон бэ?

Саар:   Энэ хэсэг дутаад байлаа. Гоё байгаа биз?

Бо:    Маш гоё.

Саар:   За боллоо. Өнөөдөртөө хангалттай.

Бо:    Аа? Өнөөдөртөө? Тэгвэл маргааш дахих юм уу?

Саар:   Мэдээж, бид түүнийг эвлүүлж дуусгах хэрэгтэй. Бид өглөө эхлэж болно.

Бо:    Ээ-эх...

Зо:    За, хэр амжиллтай?

Бо:    Бүр асуух ч хэрэггүй.

Зо:    Чи пазлыг Сааралд өгч яагаад болохгүй гэж? Түүнд тэгтлээ таалагдаад байгаа бол өөрөө эвлүүлж байг.

Бо:    Зо, гэхдээ энэ чинь бэлэг. Бэлгийг буцааж болохгүй.  

Ээж:  За, хамуур хаана байна? За, май. Энэ одоохондоо надад хэрэггүй.

Ээж:  Баярлалаа. Харин би чамд унших ном авчирлаа.

Ээж:  За, ашгүй дээ!  Ингээд бид энд эд зүйлсээ солилцлоо.

Бо:    Аа! Би юу хийхээ мэдлээ! Зо, надад чиний тусламж хэрэгтэй.   

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Дээш нь өргөж оруулъя.

Саар:   Та нар юу хийж явна?

Бо:    Бид чамд пазл авчирлаа.

Саар:   Надад уу? Яах гэж? Энэ чинь чинийх!

Бо:    Би солилцоо хийх саналтай байна. Ядаж л хэсэг хугацаанд. Би чамд пазлыг өгнө, харин чи надад... юу ч юм.

Саар:   Хм... Сайхан санаа, алив тэгвэл тэгье!

Зо:    Ой!

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Баларсан юм, бид энийг нураачихлаа.

Саар:   Санаа зоволтгүй, би дахиад эвлүүлчихнэ.

Зо:    Дахиад уу?

Саар:   Энэ маш сонирхолтой. Явцгаая, би та нарт нэг юм үзүүлье. Тиймээ, надад пазлын бүхэл бүтэн цуглуулга байгаа.  

2:       Хөөх!

Саар:   1000 ширхэгтэй!

Бо:    Ой, хэрэггүй ээ. Би энийг болох уу?

Саар:   Хм! Мэдээж! Ав, ав!     

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Ха-ха! Саарал аа, бидэнтэй хамт тоглооч!

Саар:   Дараа нь, би хоёр дахь хэсгийг нь эвлүүлэх ёстой.

Бо:    Энэ маш сайхан солилцоо байлаа. Сааралд ч, надад ч сайн боллоо.

Зо:    Тиймээ. Бүгд нь сайхан байх бүр сайн!  

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Гоцлол дуучин: 4-26

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Энд: “Найрал дууны уралдаан болно. Ялагч шагналтай” гэж бичсэн байна.

Бүгд: Ура.

Снеж:   Харамсалтай нь, бид найрал...

Муур:   Та нар юу ярина вэ, би найрал биш гэж үү? Бид одоохондоо найрал биш л дээ. Хэрэв хүсвэл, бид тийм болно! Энд бид хэдүүлээ байна? 1, 2, 3, 4, 5! Хм...

Хонь.   6! 

Эмээ:   Тео, май энийг ав. Сайн зажлаарай, чамд л тустай.  Тео...

Тео:   Бүгдээрээ сайн уу! Бид энд юу тоглож байна?

Муур:   О! До-о-о-олоо! Найрал! “Долоон дуулагч” бэлэн!

Бүгд: Ура! Ура!

Муур:   Бэлэн үү? Алив, дуулцгаая. “Ла-а-а-аааа”!

Бо:    Ла...

Зо:    Ла!

Анж:  Лаааа!

Кэти: Ла!

Тео:   Лааааааааааааа! Ой!

Бүгд: Хөөх!

Муур:   Хөөх! Тео, үүнийг дахиад эхнээс нь! Лааааааааааа!

Тео:   Лааааааааааааа! 

Бүгд: Оо!

Муур:   Та нар жинхэнэ гайхамшиг. Харин Тео жинхэнэ гоцлол! Чи бидний гол баатар болохыг хүсч байна уу?

Тео:   Тиймээ!

-----------------------------------------------------------------------------

Муур:   Сургуулилтаа эхлүүлцгээе.

Бо:    Аа?

Муур:   Та нар яагаад дуулахгүй байна? Ингэхэд Тео хаачсан?

Кэти: Тео энд алга.

Муур:   Хм... Бо, эсвэл чи түүний оронд дуулах уу?

Бо:    Би хичээе.

Цаг хугацаа явсаар

Цагийг битгий хоосон өнгөрүүл

Энэ зүгээр ч юм биш

Энийг бүгд мэднэ...

Бүгд: Хэрэв хэн нэгэн ирэхгүй л бол

Хурим болохгүй байж болохгүй 

Тео:   Би хоцроогүй биз дээ, аа?

Бүгд: Тик-так, тик-так, цаг хугацааг буцаах, зогсоох араггүйг бүгд санах хэрэгтэй

Тик-так, тик-так, цаг хугацааг нөхөрлөл шиг үнэлж хайрлах хэрэгтэй

Эмээ:   Оо, сайн байна.     

-----------------------------------------------------------------------------

Кэти: Лого бэлэн!

Аав:  Алив, өмсөж үзье! Яг ингээд.

Хонь:   Гайхалтай!

Аав:  Тео хаана байна?

Кэти: Тэр энд алга, тэр дахиад л хоцорлоо.

Аав:  Бум-бум-бум! О! Өө, гоцлол дуучин ч ирлээ. Май, өмсөөд үз. Хм... богиносгох хэрэгтэй байх нь.

Тео:   Ингээд ч гэсэн зүгээр. Ой!    

-----------------------------------------------------------------------------

Муур:   Санаа зоволтгүй, бид чадна. Тео, хамгийн чухал нь... Хөөе, Тео хаачсан?

Кэти: Тэр энд байхгүй ээ! Тэр дахиад л хоцорч байна.

Хан:  Долоон дуулагч! Та нар дараагийнх нь! Амжилт! Уу-ху-ху!

Зо:    Бид зургуулаа!

Тео:   Би үсээ самнахаа мартчихаж.

Эмээ:   Тео, хурдлаач! Тэд чамайг хүлээж байна!

Муур:   Ийм гай байдаг аа! Гоцлол дуучин, найрал дуучид ч үгүй...

Бо:    Би гоцлол дуучныг олсон! Бид одоо долуулаа.

Муур:   Бо! Чи Теогийн оронд дуулсан, тийм ээ! Чи бидний гоцлол дуучин болно!

Бо:    Аа... аа!

            

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:    Хэрэв чи найзыгаа хүндэлдэг, уулзана гэж амласан бол

Хур бороо, мөндөр орсон ч чи хэзээ ч хожимдохгүй.

Тео:   Тэд надгүйгээр эхлэх нь, эмээ! Би гоцлол дуучин! Гол баатар нь!

Эмээ:   Тео! Чи хэзээ болих юм?

Бүгд: Цаг хугацаа явсаар

Цагийг битгий хоосон өнгөрүүл

Энэ зүгээр ч юм биш

Энийг бүгд мэднэ...

Хэрэв хэн нэгэн ирэхгүй л бол

Хурим болохгүй байж болохгүй 

Хан:  Энэ гайхалтай байлаа! Мөн Долоон дуулагч манай уралдааны ялагч боллоо! Тайзан дээр гарч ирцгээнэ үү! Баяр хүргэе. Энэ гайхамшигтай тоглолт байлаа. Харин гол шагнал нь музейн тасалбар!

-----------------------------------------------------------------------------

Снеж:   Тео, чи хаана байсан бэ? Бид ёстой сайхан тоглосон!

Зо:    Бо гоцлол дуучин болсон! Тэр бидний гол баатар байлаа.

Тео:   Гол баатар аа, яагаад тэр вэ? Би яах юм?

Бо:    Гутрах хэрэггүй, Тео. Чи дараагийн удаа дуулаарай. Бүр надаас ч илүүгээр.

Зо:    Хэрэв чи дахиад хоцрохгүй л бол.

Тео:   Найзууд аа, би хоцорсонд уучлаарай. Та нарт амлая, би дахиж хэзээ ч хоцорч байхгүй!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Аав аа, бид Хонь эмээтэй музейд уулзах уу?

Аав:  Хонь эмээ, бас хүүхдүүд... Бид ердөө л Тео, түүний эмээг хүлээнэ.

Бүгд: Хөөх!

Тео:   Би та нарт хэлсэн, та нар намайг дахиж хэзээ ч хүлээх хэрэггүй.

Зо:    Ой! Бид сэндвичээ мартсан байна! Би одоохон буцаад ирнэ!

Тео:   Хүлээ, Зо! Надад байгаа юм бүгдэд нь хүрэлцэнэ.

Эмээ:   Тэр өглөөний турш бэлтгэсэн юм. Өөрөө!

Зо:    Чи баатар, Тео!

Тео:   Баатар аа? За яахав, жа-ахан байж мэднэ...

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Тэнэг бул чулуу: 5-1

-----------------------------------------------------------------------------  

Ээж: Миний цэцэрлэгт цэцэгс ургана

Бо:  Урагшаа, дайр-а-ад!

Зо:   Чи юу яриад байна аа?

Бо:  Урагшаа, дайр-а-ад!

Зо:   Бид нисэгчид.

Бо:  Онгоцны нисэгчид.

Аав: Сайн уу, нисэгчид ээ.

Зо:   Нисэцгээе!

Ээж: Сайхан нисээрэй!

Зо:   Нисэгч Бо, чи сайн биз дээ? Хариу.

Бо:  Бүх юм зүгээр, Зо нисэгч ээ. 

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Му-у! Муу тэнэг бул чулуу!

Зо:   Чи энд хэнтэй яриад байна, Бо? Хариу.

Бо:  Түүнтэй, энэ нэг юмтай! 

Зо:   Чик-чик. Хөөх! Энэ бул чулуу бололтой. Энэ яг бүдэрч унахаар чулуу байна.

Бо:  Би хэдийн бүдэрчихлээ, тэр намайг түлхэсэн. Тэр санаатайгаар хэн нэгнийг отож байдаг байх.

Зо:   Тэр ингэдэг байх.   

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Бид үүнийг зүгээр орхихгүй. Хоёулаа түүний хорон санааг нураах болно.    

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Зо, юу ч болохгүй нь, тэр их хүчтэй юм.

Зо:   Харин бид ухаантай. Би одоохон буцаад ирнэ.

Бо:  Чамайг даа, тэнэг ээ!       

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Ээж ээ! Би туузнаас чинь авч болох уу?     

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Бо! Илбийн үзүүлбэр. Ингээд боллоо! Түлхэж унагаадаг байгаад баригдлаа! Одоо тэр дахиж хэнийг ч урхидахгүй. Алив, нисэцгээе!  

Бо:  Хаачих нь вэ?

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Би мэднэ! Одоохон!

Зо:   Би түүнийг харж байя. Нисчихлээ.     

-----------------------------------------------------------------------------  

Аав: Энэ хурдыг нь ээ!

Бо:  За ямар байна?

Зо:   Энэ болж байна.

Бо:  Үгүй ээ, болохгүй байна.  

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Аав, танд будаг хэрэггүй биз? Өө, баярлалаа. Бас энийг!

Аав: Надад дахиад хэрэггүй л дээ.      

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Зо, хар даа! Энэ. Одоо анзаарагдаж байна уу?

Зо:   Ийм байхад хэн ч бүдэрч унахгүй. Бас нэмээд... ингэнэ.

Бо:  Бас энд. Тэгээд тэнд. Бас энд.

Зо:   Дахиад энд.

Бо:  Бас энд.

Зо:   Энд.   

Бо:  Дахиад энд.

Ээж: Гоё болжээ!

Бо:  Хаана?

Ээж: Энэ байна. Жинхэнэ урлагийн бүтээл.

Аав: Мм... урлагийн гайхалтай бүтээл. Сайхан санаа болж.

Бо:  Уг нь бол энэ чулуу эхэлж миний хөлийг цохьсон. Их өвдсөн. Надад гомдолтой санагдсан.

Ээж: Одоо өвдөж байна уу?

Бо:  Үгүй ээ, бас надад ямар ч гомдол алга. Чи дахиж тэнэг чулуу биш, харин одоо урлагийн бүтээл.

Саар:   Та нар энд юу хийж байгаа юм?

Зо:   Жинхэнэ урлагийн бүтээл бүтээж байна.

Мак: Юу?

Бо:  Бидэнтэй нийлээч.     

-----------------------------------------------------------------------------  

Лизз:    Үүнээс илүү сайхан гэж үгүй.

Мак: Нээрэн мартсанаас. Би энүүхэнд хуурай хожуул харсан, ийм том! Түүнийг гэсэн юм болгож болно!

Бо:  Бидэнд харуулаач, Макар.

Зо.   Одоо бид зөвхөн нисэгчид ч биш, бас уран бүтээлчид.   

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв:      

 

Улбар шар үнээ

Цасан хүн: 5-2

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Та нар сонирхолтой санаа бодож олжээ.

Тео: Кэти, яг ийм байх ёстой гэдэгт чи итгэлтэй байна уу? Манай цасан хүн нэг л тогтворгүй харагдах юм.

Кэти:    Тео, манай залуу дизайнеруудын клубын зааварлагч ер бусын байх тусам сонирхолтой гэж хэлсэн.

Бо:  Харин тун дажгүй гэж бодож байна. Миний авчирсан энэ мөчрүүдийг бид гар болгож ашиглаж болно.

Зо:   Харин би нүд, хамар авчирсан. Бид түүнд нүүр хийж эднийг тогтоох болно. Манай цасан хүн маш гоё болно.      

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Ингээд... бас ингээд...

Снеж:   Ёстой гоё!

-----------------------------------------------------------------------------  

Кэти:    Магадгүй, тэр төгс цасан хүн биш байх, гэхдээ л тэр сонирхолтой.

Зо:   Яг үнэн, иймийг өөр хэн ч хийж байгаагүй!

Бо:  Тиймээ.

Тео: Кэти, чи сая хүржигнэсэн үү?  

Кэти:    Үгүй ээ, би өлссөн байх.

Сем:     Өө, чи хар даа! Анжела, Снежана... бас

Анж:     Снежана Марисса!

Зо:   Хөөе, Тео, чамд манай цасан хүн таалагдсан уу?

Тео: А? Юу... мэдээж! Энэ миний харж байгаагүй хамгийн гоё цасан хүн.

Кэти:    Түргэлээрэй! Түүнийг бариад ав!

Сим:     Үгүй ээ... энд хэн нэгэн цасны нуранги үүсгэсэн бололтой.    

Тео: Уучлаарай. Манай цасан хүн жаахан далийгаад, толгой нь салаад уначихлаа.

Сим:     Тийм байж, шударга занг чинь магтая.

Тео: Таны цасан хүн маш гоё болж, харин биднийх тийм ч сайн болдоггүй.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Тогтоорой, тогтоорой! Ой!

Тео: Манай цасан хүн онцгүй болсон, гэвч би үүнийг найзууддаа яаж хэлэхээ мэдэхгүй байна.

Сим:     Тэдэнд энэ тухай хэлэх хамгийн сайн арга бол, найз минь, шударга байдал. Хэрэв чи тэдэнтэй шударга байвал Тео, бүх юм улам л сайхан болно!

Тео: Бүх юм улам сайхан болно оо?

Сим:     Харин болгоомжтой бай...

Тео: Би яг хэлснээр чинь хийнэ, баярлалаа!

Сим:     Хүлээ! Тэр хаачив аа? Тео? Тео!   

-----------------------------------------------------------------------------  

Кэти:    Тео, цасан хүний толгойг тавихад чиний тусламж хэрэгтэй байна.   

Тео: Найзууд аа, уучлаарай, үнэнээ хэлэхэд та нарын цасан хүн сайн болсонгүй.

Кэти:    Юу?

Зо:   Юу?

Тео: Бо... үнэнээ хэлэхэд.. энэ мөчирнүүд яг ямар нэг мангасынх юм шиг харагдаж байна. Зо, одоо хэн ч дахиж ийм юмаар цасан хүнийг гоёхоо больсон. Үнэнээ хэлэхэд энэ хуучирсан.

Зо:   Юу?!

Тео: Харин одоо ажилдаа орж, жинхэнэ сайхан цасан хүнийг хийцгээе.

Зо:   За болъё, Тео, бидэнд дахиж цасан хүн хийх сонирхол алга.

Кэти:    Тиймээ, тэрний оронд бид цасаар байлдана!

Бо:  Бид ердөө л үнэнийг хэлж байна.

Тео: Хүлээгээч, найзууд аа. Юу нь буруу гэж? Би уг нь... би ердөө л шударга байсан, өөр юмгүй!

Бо:  Му-у!

Тео: За яахав. Би өөрөө л хийх хэрэгтэй бололтой.

-----------------------------------------------------------------------------  

Сим:     Хөөе! Тэр дахиад л толгойгоо алдав бололтой! Найзууд чинь цасан хүн хийхэд туслахгүй байна уу?

Тео: Юу... үнэнээ хэлэхэд, энэ нэг их тус болсонгүй, Симеон ах аа.

Снеж:   Анжела, энд нэг хачин цасан хүн байна.

Анж:     Энэ цасан хүн гэж үү? Үнэнээ хэлэхэд сайн болсонгүй.

Тео: Энэ онцгүй болсныг би мэднэ. Би бүр эхлээ ч үгүй байна. Энэ хорвоогийн хамгийн гоё цасан хүн болно! Хөөе! Хүлээгээрэй! Тэд надтай ердөө л шударга харьцсан, тиймээ? Тэгвэл надад яагаад маш их гомдолтой байдаг билээ? 

Сим:     Аа, хэрэв чи болгоомжтой байхгүй бол, залуу найз минь, шударга зан өргөс болж, хэн нэгнийг зүрхийг гүнзгий шархлуулна.

Тео: Би сая найзуудаа гомдоосон бололтой.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Би шидлээ шүү!

Кэти:    Намайг оносонгүй дээ!

Зо:   Ингээд оногдчихлоо, Бо!  

Тео: Бүгдээрээ сайн уу.... Надад харамсалтай байна. Би та нарыг гомдоох ёсгүй байж. Би үгээ сайтар бодож хэлсэнгүй...

Кэти:    Үнэнээ хэлэхэд, онцгүй байсан.

Тео: Бид хамт ажиллаад, бүгдэд нь таалагдсан цасан хүн хийвэл ямар вэ? Харин би... гаражаас зарим юм авах хэрэгтэй байна. Би энийг авч болох уу, ах аа?

Аав: Хэрэв энэ сайн зүйлсийн төлөө бол би дуртай өгнө! Өмс... тэгээд л бэлэн.

-----------------------------------------------------------------------------  

Снеж:   Хар даа!

Хирс:   Муугүй шүү!

Тео: Бид та нарт толгойгоороо уруу харсан манай цасан хүнийг танилцуулж байна!

Хирс:   Үгүй ийм юм байх гэж!

Сим:     Ямар гоё юм!

Анж:     Би ийм цасан хүнийг хэзээ ч харж байсангүй.

Снеж:   Ёстой ер бусын.

Сим:     Үнэнээ хэлэхэд, Тео чи, бас чиний найзууд бахархах хэрэгтэй. Энэ жинхэнэ давтагдашгүй бүтээл! Үнэндээ, надад зургийн аппарат байсан бол би зургийг нь аваад ханандаа өлгөх байлаа!

Аав: Бид тэгж чадна гэж бодох юм.      

-----------------------------------------------------------------------------  

Аав: “Цасан хүн” гэж хэлээрэй!

Бүгд:    Цасан хүн!

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Барилга: 5-3

-----------------------------------------------------------------------------  

Кэти:    Чи яасан бэ, Бо? Чи өвдсөн юм уу?

Бо:  Би хөлийнхөө шөрмөсийг сунгачихсан.

Кэти:    Чи юу хийж байна?

Бо:  Би уйдаж байна. Би шинэ номоо уншиж дууссан, номонд байсан бүх баатруудыг зурсан, одоо бид ямар нэг шинэ юм зурмаар л байна, гэхдээ чухам юу гэдгээ мэддэггүй.

Кэти:    Харин манай залуу дизайнерүүдийн клубт натур зурахад сургадаг. Энэ байна!

Бо:  Тэнд юуг нь зурах юм?     

Кэти:    Хар даа, өргөгч цамхаг яг үлэмж биет шиг. Харин хоолой үлэмж биетний лимбэ нь. Тэр лимбээрээ тоглох гэж байна. Бодвол ямар нэг хөгжилтэй ая тоглох байх.

Бо:  Хөөх! Сонирхолтой юм, үлэмж бие цааш яах бол? Чи юу гэж бодож байна?

Кэти:    Чамд дахиад уйтгартай байхгүй бололтой. Маргааш бид дахиад нэг юм бодож олно, за юу? Чи бүр дээрдэнэ гэж найдъя.   

Бо:  Э-э... тэгж үзээрэй, Кэти. Аа...юу, баярлалаа гэх гэсэн юм, Кэти!

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Манай бүх найз нар чамайг эргэхээр ирлээ, Бо.

Тео: Сайн уу, Бо. Хөл чинь яаж байна?      

Кэти:    Харин бид чамд шинэ тоглоомууд авчирлаа.

Тео: Энэ “Эзэнгүй арал”.

Кэти:    Тиймээ, энд Сар руу аялах тоглоом байгаа.

Бо:  Хөөх, баярлалаа, наадуулаа ширээн дээр тавьчих.

Тео: Аа.. бид хамт тоглоно гэж бодсон юм.

Бо:  Тэгнэ ээ, тэгнэ! Тэд ямар нэг гоё барьж байгаа бололтой.

Тео: Ти-имээ, сонирхолтой л юм.

Бо:  Аа! Тэд шинэ өргөгч кран ашиглаж байна.

Ээж: За, та нар юу болж байна? Бо маргааш гэхэд гарч зугаалж болно.

Кэти:    За яахав, тэгвэл бид маргааш буцаж ирье.  

-----------------------------------------------------------------------------  

Кэти:    Хоп!

Тео: Ооп! Бо! Чи иржээ! Ура! Чи эдгэсэн байна.

Кэти:    Та хоёрт бидэнтэй “идэж болдог, болдоггүй”- тоглохыг хүсч байна уу?

Зо:   Мэдээж, би эхнийх нь! Гүмбараа матар... шөл...

Тео: Гүмбараа матар аа? Шөлөнд үү? Үгүй ээ, би тэгж бодохгүй байна. Чи цох идсэн ш дээ!

Бо:  Би хэзээ ч тийм юм идэхгүй байсан!

Зо:   Гамбирууд! За боль доо! Чи буруу тоглож байна. Чи бүр намайг ч сонсохгүй байгаа биз дээ?

Бо:  Сонсч байна! Уучлаарай, найзууд аа. Миний өвчтэй хөл дахиад жаахан өвдсөөр л байна. Миний бодлоор... Би гэртээ харих хэрэгтэй.

Тео: Богийн хөл нь өвчтэй ч хурдан гүйж байна!      

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Оройн хоолонд баярлалаа. Дараа уулзъя.

Зо:   Бо! Бид барилгачин болж тоглох гэж байсан ш дээ! Чи тогломоор байна уу?

Бо:  Цонхны цаана жинхэн барилга явагдаж байхад тоглож, дүр үзүүлж яах юм?

-----------------------------------------------------------------------------  

Кэти:    Бас гүүр...

Зо:   Цамхаг.

Тео: Энэ янзтай болно доо!

Зо:   Өө! Шинэ элс!

Сим:     За, энэ.

Кэти:    Хөөх! Хүрээд ир!   

-----------------------------------------------------------------------------  

Ээж: Өө, Бо, хүрээд ир.

Бо:  Уучлаарай, би тэгмээр л байна, гэвч явах ёстой, тэнд 3-р давхарыг барьж эхэлж байна.

-----------------------------------------------------------------------------  

Кэти:    Бо, би элс хутгахаар хүрзийг чинь авч болох уу, учир нь надад...

Бо:  Май.

Кэти:    ...хутгах юм алга. Чи дээрдсэн үү? Чи хэзээ бидэнтэй гарч тоглож чадах вэ?

Бо:  Маргааш магадгүй. Одоо шинэ тагт тавьж байна, үнэхээр сонирхолтой.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Бо, чи гараад ирлээ! Барилгын ажил дууссан уу?

Бо:  Өнөөдөр тэдний амралтын өдөр. Тиймээс юу ч болоогүй байна.

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Та нар элсэн цамхагийг өөрсдөө барьсан уу?

Кэти:    Симеон ах биднийг зарим нэг материалаар хангасан.

Зо:   Бас манай ээж жаахан тусалсан.

Бо:  Чи яагаад намайг дуудаж тусламж хүсээгүй юм?

Зо:   Бид чамайг зөндөө олон дуудсан.

Кэти:    Чи том тагтнууд хэрхэн баригдаж байгааг л хардаг байсан.

Бо:  Та нарт ямар ч тагт алга. Би тагт хийж өгье!

Зо:   Болж байна!

Бо:  Болох уу?

Тео: Болно оо!

Бо:  Янзтай. Та нарт энд тулгуур дутуу бололтой.

Кэти:    Чи бүгдийг сайхан хийлээ, Бо!

Тео: Тиймээ, чи маргааш бидэнд тусалж чадахгүй нь харамсалтай. Бид бүр томыг барина!

Бо:  Тео, би яагаад энд байхгүй гэж?

Зо:   Чи өөрийнхөө барилгын ажлыг ажиглах болно. Тэд дахиад л ажиллаж эхлэнэ.

Бо:  Юу гээч, би бодлоо л доо.... Зүгээр ажиглахын оронд өөрийнхөө барилыг төлөвлөөд  барих нь илүү хөгжилтэй. Би .... та нартай хамт ямар нэг юм баримаар байна, найзууд аа.

Сим:     Багтаа тавтай морил, Бо!  

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Уралдаан: 5-4

-----------------------------------------------------------------------------  

Снеж:   Минийх гоё улаан сарнай болно!

Анж:     Харин миний дуртай цэцэг балжингарам. Энэ урд байгаагүй гоёмсог хувцас болно доо!

Зо:   Сайн уу! Зүгээр л энэ хөдөлгөөнийг харчих!       

Кэти:    Ура!

Зо:   Энэ наймаалж уу?

Анж:     Энэ наймаалж биш! Удахгүй “Хаврын калейдоскоп” уралдаан болно, энэ тэрэнд зориулсан хувцас!

Зо:   Өө, уралдаан? Би бас түүнд оролцмоор байна.

Кэти:    Сайн байна. Дүрмийн дагуу чи цэцэрлэгт ир....

Зо:   Маргааш уулзацгаая. Би бэлтгэх хэрэгтэй байна.

Кэти:    ....цэцэгтэй хувцастай ирнэ.

Снеж:   Зо! Түр хүлээгээч!  Чи бас болзолыг нь сонссонгүй! 

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:   Оо! Би чиний сүүлэн дээр судлууд нэмье! Яг ангараг гарагийн харийн хүн шиг!

Ээж: Ингээд боллоо.

Зо:    Энэ гайхалтай санаа, Бо! Шүүгч нарын толгой нь эргэнэ дээ.

Ээж: Миний бодлоор, чиний сүүл хэтэрхий том байна, Зо. Тэр тогтохгүй.

Зо:    Тэр яг тохирсон, ээж. Харин одоо цэцэрлэг рүү явах болчихлоо.

Бо:   Өнөөдөр уралдааны дараа... Му-му-у... Үгүй ер өө! Зо! Тэр хаачив аа? Зо! Ашгүй нэг би чамайг оллоо.

Анж: Янзтай!

Зо:    Балжингарам, сарнай гэнэ ээ? Ха! Миний хувцас хамаагүй сонирхолтой.

Кэти:    Мяу!

Анж: Кэти! Чи дэгжин харагдаж байна.

Бо:   Кэтийг хар даа. Цоохор сараана!

Зо:    Энэ үнэхээр хоцрогдсон. Энэ мэдээж.... миний судалууд илүү сонирхолтой!

Бо:   Тиймээ! Өө, мартсанаас, би чамд нэг юм хэлэх гээд...

Зо:    Бо! Миний саран дээр явагчийг хараач! Тиймээ! Би өөрийн гэсэн ангарагийн хотхон барих болно!

Бо:   Ёстой догь! Нээрэн үү?

-----------------------------------------------------------------------------  

Хан:  Жил бүрийн “Хаврын калейдоскоп” уралдаан тун удахгүй эхлэнэ, хүүхдүүд ээ. Оролцогчид оо? Урагшаа гарна уу.

Снеж:   Би сарнай....би маш үзэсгэлэнтэй...сэтгэл татам, бас ухаантай.

Анж: Би энхрий зөөлөн балжингарам. Эгдүүтэй... гэхдээ зоригтой.

Ээж: Аа..Би одоо уйлах нь байна.

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:   Зо, түргэлээч, уралдаан хэдийн эхэлчихэж!

Кэти:    Би... би Цоохор нэртэй сараана... Би дүрсхийсэн зангаараа алдартай.

Хан:  Түр хүлээгээрэй. Манай сүүлчийн оролцогч энд байна уу? Аа, энэ байна! Чи ямар цэцэг байж чадах вэ, Зо?

Зо:    Цэцэг ээ?

Хан:  Эцсийн эцэст энэ бол цэцэгсийн уралдаан.

Зо:    Би харь гарагийн цэцэг.Тэгээд би гараг дээр ирсэн учир нь.... танай.... э-э-э.... уралдаанд оролцохын тулд.

Хан:  Сонирхолтой юм! За ингээд, манай уралдааны хөгжмийн хэсэг эхэлж байна. Маэстро! Алив, миний ангараг гарагийн цэцэг минь... шүүгчдэд зориулж цэцэгсийн вальс эргэх цаг нь болсон.

Зо:    Мм.... одоохон... Та-да-а-а!

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:   Зо! Хүлээгээч! Би....

Зо:    Яг цэцэг шиг хувцаслах ёстойг би яагаад дөнгөж сая мэдэж байгаа юм? Та нар яачихсан найзууд вэ?

Анж: Гэхдээ, Зо, бид чамд хэлсэн ш дээ! Үгүй ядаж л... бид бүгдээрээ чамд хэлэх гэж оролдсон!

Зо:    Өө, бүр тийм үү? Хмм!

Анж: Бид чамд хэлэхийг хүссэн ч чи байнга үг таслаад байсан.

Бо:   Чи бидэнд анхаарлаа хандуулж болох уу? Чи яагаад биднийг сонсдоггүй юм? Зо!

-----------------------------------------------------------------------------

Ээж  Ой!

Ээж: Би өнөөдөр шинэ шимтгэлэй цэцэг худалдаж авсан. Би түүнд зориулсан сайхан сав олсон бололтой.

Ээж: Би шимтгэлэйд үнэхээр дуртай. Би түүнийг ажил дээрээ суулгах санаа...

Аав: Миний дуртай гурил, яагаав, алимтай бялуу хийдэг нь. Ой! Уучлаарай, хонгор минь, би дахиад л яриаг чинь тасалчихсан уу?

Зо:    Яриаг таслах...

Ээж: Санаа зовох хэрэггүй, хонгор минь. Би ердөө л хэлэх гэсэн юм...Би шимтгэлэйг ажил дээрээ суулгая гэж бодлоо.

Зо:    Эврика! Би бүгдийнх нь яриаг тасалдуулсан!  Бас үгийг нь сонсоогүй!

Бо:   Зо! Фу! Тэр дахиад л эхэллээ! Буцаад ир!

Зо:    Уучлаарай. Би та нарын яриаг тасалсан, энэ маш онцгүй юм боллоо.

Кэти:    Асуудалгүй. Хэнд ч ийм юм тохиолдоно.

Зо:    Хэдүүлээ тэврэлдэх юм уу?

Анж: Ура! Бүгдээрээ хамт тэврэлдье!

Снеж:   Ура! Бүгдээрээ тэврэлдье.       

Кэти:    Ура! Бүгдээрээ тэврэлдье.       

Бо:   Хөөе! Өнөөдөр уралдааны дараа чихэртэй алим тараана! Энэ бол... бид гүйх хэрэгтэй гэсэн үг.

Снеж:   Тэгвэл гүйцгээе!

Анжел: Бүгдээрээ гүйцгээе.

Зо:    Тэгвэл гүйцгээе!

Кэти:    Тэгвэл гүйцгээе!

Бо:   Хөөе? Энэ шударга биш байна.

Ямаа:   За, аваарай, жаалаа!

Кэти:    Ммм! Мяу-мяу!

Зо:    Ммм... энэ алим дэндүү амттай юмаа. Бо, чи өнөөдөр тарааж байгаа өөр амттангуудын тухай мэдэхгүй биз? 

Анж: Бүгдэд нь эрдэнэ шиш!

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Хоёр хуваагдсан нь: 5-5

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Барьчихлаа! Хөөх! Энэ өвөө эмээ хоёроос байна!

Бо:  Хөөх!

Ээж: Бурхан минь, ямар том хөшөөнүүд вэ!    

Зо:   Тэд яг тоглоомууд шиг, тиймээ? Харин....     

Аав: Харин арай жаахан том. Яг үлэмж биетний тоглоом шиг.

Зо:   Хм... Сонирхолтой юм... бид юм хийх болох... О! Бид өөрсдийн гэсэн хөшөөг хийнэ! Гэхдээ хатуу цаасаар! Энэ зугаатай байхсан! Бүтээх цаг боллоо! Чи надтай хамт уу, Бо?

Бо:  Гэхдээ би уралдаанаа дуусгаагүй байгаа.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   За одоо... Бид бүх материалуудаа шууд эндээ байрлуулна.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Ингээд... Арай ч дээ, Бо! Чиний уралдааны машин сая миний бүтээлийг мөргөчихлөө!

Бо:  Өө, би санаатай тэгээгүй. Уучлаарай...

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Зо! Чи бүгдийг баллачихлаа!

Зо:   Уучлаарай, Бо! Санаандгүй юм болчихлоо. О-о-о! Зо!

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Бид өрөөгөө дундуур нь хуваана. Энэ чиний тал, харин энэ минийх. Хэн хилээ манах вэ?

Бо:  Тиймээ, алив бодъё... О! Энэ! 

Зо:   Тиймээ, тэр яг тохирно! Бид хоёулаа хилээр гарах ганцхан зөвшөөрөлтэй... гэхдээ чамд нэвтрэх зөвшөөрөл хэрэгтэй! 

Бо:  Тохирлоо. 

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Уучлаарай, би нөгөө талд гарах хэрэгтэй байна. Энэ маш чухал! Уучлаарай…. Би энийг авч болох уу?

Зо:   Ногоон... Надад үнэмлэх байгаа. Би одоохон ирнэ.

Бо:  Цавуу дуусчихлаа. Скоч ч алга. О! Ёстой догь! Зо! Би дахиад нэг нэвтэрч болох уу? Би дахиад хил давах хэрэгтэй....

Зо:   Яасан ч үгүй! Дүрэм бол дүрэм, үүнийг өөрчлөхгүй!

Бо:  Ха! Харин энэ тухайд... дүрэмд юу ч байхгүй! Ингээд...

Зо:   Нүд нь нэг л бишээ. Дахиад баримлын шавар хэрэгтэй. Хөөе! Алив.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Болиоч, Бо!

Бо:  За яахав! Тэр скоч минийх! Би чамайг хилээр гаргана аа!

Аав: Би тэнцвэрээ алдчихлаа. Гэхдээ айхтар юм бишээ! Би дараа нь та нарт дахиад жигнэж авчирч өгнө. Эй.... энд юу болоод байна?

Зо:   Энэ бидний хил, аав аа. Та миний талд байна.

Бо:  Бас энэ миний тал! Аав аа, та надад скоч аваад өгөөч? Тэгэх үү? Хилийн цаана байгааг. Өө, баярлалаа, аав аа! Одоо миний машины зам ёстой гоё болно.

Зо:   Ааваа.... би танаас нэг бяцха-ан юм гуйя, тэгэх үү? Та надад тээр тэнд байгаа баримлын шаврыг аваад өгөөч? Бас нэмээд....

Бо:  Аав!

Зо:   Аав!

Бо:  Аав!

Зо:   Аав!

Бо:  Аав!

Зо:   Аав!

Бо:  Ааваа!

Зо:   Хөөе, аав аа?

Бо:  Ааваа, тэгэх үү?

Аав: Би жаахан ядарчихлаа.

Ээж: Ээ, хонгор минь. Чи наашаа хүрээд ирэхгүй юу?

Аав: Ура! Манай ээж ажлаасаа ирлээ!

Зо:   Хөгжилтэй юм нэг ч алга. Аав одоо байхгүй... бас бидний бүх жигнэмэгүүд тарчихсан...  ямар аймаар юм бэ!

Бо:  А? Тиймээ...

Зо:   Хөөх! Үнэхээр янзтай байлаа! Машин ухасхийнгүүт... миний хөшөө дээшээ нисээд л... Дахиад нэг удаа ингэж үзье!

Бо:  Зо! Хөөе? Хар даа! Чи хил зөрчлөө!

Зо:   О! Чиний зөв. Би нэвтрэх зөвшөөрөл олныг хийх хэрэгтэй байсан байх.

Бо:  Магадгүй, бид... энэ хилийг... боливол яасан юм?

Зо:   Боддог л бодол!

-----------------------------------------------------------------------------  

Аав: За, энэ ундыг хэнд нь үлдээх вэ?

Бо:  Өө, бидэнд дахиад хил байхгүй, аав аа.

Зо:   Тиймээс бид хуваалцаж байгаа. Бид бүр тоглоомоо хүртэл хуваалцдаг, тиймээ?

Аав: Му-у! Хэрэв би оролдоод үзвэл дургүйцэхгүй биз?

Ээж: Му-у!

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Үл дуусах баяр: 5-6

-----------------------------------------------------------------------------  

Дуу: Баярт бэлдэнэ гэдэг онцгой мөч

Бид бүгдээрээ бие биедээ тусалж

Бүх юм сайхан болдог тэр мөч

Бид өөрсдөө санаа бодож олно

Байшингаа сайхан чимэглэнэ

Бид уйгагүй хичээж ажиллана

Хожим нь амарч байхдаа

Хийсэн зүйлээрээ бахархана

Бид жилийн турш баярыг тэсгэлгүй хүлээдэг

Бид жилийн турш баярыг тэсгэлгүй хүлээдэг

Баяр болонгуут бид түүнийг ирсэнд баярладаг

Баяр болонгуут бид түүнийг ирсэнд баярладаг

Баяр бол бид бүгдийн хувьд онцгой мөч

Баяр бол бид бүгдийн хувьд онцгой мөч

Том жижиггүй бүгдийнх нь хувьд баярт мөч

Том жижиггүй бүгдийнх нь хувьд баярт мөч

Баяр бол бидний хөгжилтэй байдаг тэр мөч

Баяр бол бидний хөгжилтэй байдаг тэр мөч

Зо/Бо:  Үхэрийн баярын мэнд хүргэе! Үхэрийн баярын мэнд хүргэе! Үхэрийн баярын мэнд хүргэе! Үхэрийн баярын мэнд хүргэе! Үхэрийн баярын мэнд хүргэе! Үхэрийн баярын мэнд хүргэе!

Эмээ:   Бурхан минь! Ямар том бялуу вэ!

Ээж: Их гоё юмаа!

Өвөө:   Хүү минь, цаг нь болсон!

Эмээ:   Бид хурдхан шиг энэ бялууг зүсэх хэрэгтэй гэж бодож байна. Хөөе, чи хаачих нь вэ?

Өвөө:   Хүү минь гараад ир.

Эмээ:   Пээ! Хөөх! Браво, браво!

Ээж: Энэ сайхан боллоо.

Эмээ:   Энэ бялуу биднийг гайхшрууллаа, тиймээ?

-----------------------------------------------------------------------------

Эмээ:   Та нар яагаад ийм гунигтай байна, хүүхдүүд ээ?

Өвөө:   Амтгүй байна уу?

Бо:  Маш амттай байна, өвөө. Зүгээр л бид энэ баярт маш удаан бэлдсэн.

Зо:   Гэтэл ганцхан гялсхийгээд л бүх юм дуусчихлаа.

Эмээ:   Зо, Бо, та хоёр ээж бид хоёртоо туслаж болохгүй гэж?

Өвөө:   Харин та нарыг тэгэх хооронд бид ширээг цэвэрлэж байя, тэгэх үү?

-----------------------------------------------------------------------------  

4:     Сюрприз! Сюрприз! Сюрприз!

Эмээ:   Алле-оп!

Бо:  Бухын өдрийн баярын мэндийг хүргэе, өвөө, ааваа!

Ээж: Бухын өдрийн баярын мэндийг хүргэе, өвөө, ааваа!

Зо:   Бухын өдрийн баярын мэндийг хүргэе, өвөө, ааваа!

Эмээ:   Бухын өдрийн баярын мэндийг хүргэе, өвөө, ааваа!

Аав: Юу? Өнөөдөр Бухын өдөр гэж үү?

Эмээ:   Тиймээ! Өмнөд арлууд дээр өнөөдөр Бухын өдөр, харин Умардад үнээний өдөртэй!

Өвөө:   Нээрэн тийм! Бид энэ номноос дэлхийн бүх баяруудыг олж уншиж болно.

Зо:   Өө! Энд бичсэнээр, өнөөдөр бас Бүх дэлхийн тэврэлдэх өдөр юм байна! Намайг тэврээрэй!

Аав: Бүх дэлхийн тэврэлдэх өдөр өө?

Ээж: Өнөөдөр бас Хагарсан сав суулганы өдөр үү?

Аав: А? О, э-э-э…

Бо:  Хөөх, өнөөдөр зөндөө олон баяр байна.

Зо:   Тэднийг бүгдийг нь тэмдэглэцгээе! Эхэлцгээе! Солилцох өдрийн баярын мэнд!

Бо:  Энэ баяр бас л хурдан дуусав бололтой.

Зо:   Тэгвэл дахиад нэг удаа солилцъё.

Бо:  Ингэвэл дээр.

Зо:   За боллоо! Дараагийн нь!

Бо:  Эй, цацаад!

Дуу: Амралтаар хийж болох юм зөндөө байдаг

Амжиж нэг өдөрт маш их юм хийж болно

Бид өдөр бүр гэр бүлтэйгээ хамт баяр тэмдэглэж

Бидний мөч бүрийг аз жаргал, хөгжөөнөөр дүүрбэг  

Бидний мөч бүрийг аз жаргал, хөгжөөнөөр  дүүрдэг

Үсэрч, гүйж, дуул хуурд,

Үнэн сэтгэлээсээ зугаац

Тэгээд хараарай.  

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Гэрлийн баярын мэнд.

Зо:   Ура...

-----------------------------------------------------------------------------  

Өвөө:   Харин одоо баярын онцгой идээ: Гамбирын өдөр!

Ээж: Та нар яагаад ингэтлээ гунигласан юм?

Эмээ:   Хүүхдүүд ээ, та нарт баяр хангалтгүй байна уу?

Зо:   Үнэндээ бид бүгдэд нь хангалттай. Бид зүгээр л ядарчихлаа.

Бо:  Бас би баяр хийснээс баярт бэлтгэх нь илүү сонирхолтой гэдгийг мэдлээ.

Эмээ:   Хамгийн сайхан баяр бол та нарын хайртай гэр бүлтэйгээ хамт тэмдэглэдэг баяр.

Аав: Тийм байж, тэгвэл дараагийн гэр бүлийн баяр юу болохыг хэлээч!

2:     Дараагийн баяр бол өвөөгийн төрсөн өдөр!

Өвөө:   Гэхдээ тэр хүртэл бүтэн жилийн зай байна!

Бо:  Тэгвэл яг одооноос бэлдэж эхэлцгээе!

Эмээ:   Намайг тэврээч.

Аав: Гэр бүлийн тэврэлт!

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Аз жаргалын шувуухай: 5-7

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Би байгалд үдлэх дуртай. Хавчуургатай талх, цай гээд л!

Хонь:   Би бүгдэд нь гаатай цай бэлдсэн.

Бо:  Энэ миний хамгийн дуртай нь!

Зо:   Ой! Энэ манай найз Кэти тоглож байна!

Муур:   Үнэхээр гайхамшигтай!

Бо:  Тэр ямар гоё тоглож байна аа!

Хонь:   Хэлэх юмгүй!

Хан: Баяр хүргэе, Кэти! Чи 2-р байр эзэллээ!

Зо:   Ура!

Муур:   Сайн тоглоллоо, Кэти, гайхамшигтай байлаа.

Кэти:    Би энэ уралдаанд түрүүлэх гэж маш их хичээсэн. Би зөндөө сургуулилсан! Гэтэл би 2-р байранд орчихлоо!

Сим:     Энэ үнэхээр гайхамшигтай тоглолт! Ийм хөгжим хүн бүрийн сэтгэлийг хөдөлгөдөг. Би чамтай түр ярилцаж болох уу? 

Муур:   Мэдээж.

Сим:     Маргаашийн тоглолтонд тайзан дээр юу гаргахыг би мэдэх хэрэгтэй байна.

Бо:  Кэти!

Зо:   Кэти, баяр хүргэе! Тэгээд тэврэлдье!

Бо:  Тэврэлдье.

Кэти:    Та нар яасан гэж баяр хүргэх юм? Та нар мэднэ, би сая 2-р байрт орсон.

Бо:  Аан, 2-р байр чинь бараг 1-р байр шиг, тэр яг хажууд нь байдаг ш д.

Зо:   Тиймээ, бас чи энэ даашинзтай маш гоё харагдаж байна.

Кэти:    Би баярлаж байна, тэгсэн ч надад гунигтай байна. 

Зо:   Кэти, чи бидэнтэй хамт байгалд гарч үдлэхгүй биз?

Кэти:    Надад зугаалах сонирхол алга.

Бо:  Зугаалах аа? Бид зугаална гэж төлөвлөөгүй ш дээ.

Зо:   Яг үнэн! Бид хамтдаа гуниглаж болно, тийм ээ?

-----------------------------------------------------------------------------

Муур:   Кэти, чи явж бай, хойноос чинь очно. Би зарим юмнуудыг зөөлцөхөд туслах хэрэгтэй байна.

Хонь:   Санаа зоволтгүй, байгалд үдлэхийг жинхэнэ гунигтай үйл явдал болгоход би санаа тавина.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Үдлэхэд тохирох хамгийн гунигтай газар олдох нь уу, харцгаая. Тэнд ямар вэ?

Кэти:    Тэнд дэндүү сайхан. Бас цэцгүүд ургасан байна.

Бо:  Цэцэгүүд....

Хонь:   Тэгвэл энд, вандан сандал дээр юм уу?

Кэти:    Энд биш. Энд дэндүү их нартай.

Бо:  Тэгвэл энд яаж байна?

Кэти:    Энэ ч гэсэн тохирохгүй! Би эндээс алсыг харагч харагдаад байна!

Бо:  Чиний зөв өө.

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Энэ! Та нарт ямар вэ?

Зо:   Ёстой догь!

Хонь:   Энэ... энэ тийм ч сайхан биш.

Кэти:    Болж байна.

Зо:   За, идээрэй!

Кэти:    Надад сонирхол алга. Манай сэндвичүүд ер бусын. Тэд маш гунигтай! 

Кэти:    Хөөх! Би гунигтай сэндвич хэзээ ч идэж байсангүй. Амттай байна!

Хонь:   Хүүхдүүд тар нар идэж байх зуур би та нарт хамгийн гунигтай ороолтнууд нэхнэ.

Бо:  Хөөе, бид энд байхдаа сайхан тоглоцгооё!  Ээ... гунигтай тоглоомоор...

Кэти:    Чи гунигтай ямар тоглоом мэдэх вэ?

Бо:  Гунигтай бөмбөг. Дүрэм нь ийм: хэрэв та нар ямар нэг хөгжилтэй юм сонсвол бөмбөгийг барьж авна. Хэрэв ямар нэг гунигтай юм бол түүнийг өшиглөнө! Му-уу, му-у! Миний хэлснээр тоглож эхэлцгээе! Бороо өдөржин орлоо.

Зо:   Би бороонд дуртай. Шалбааг туучих маш гоё!  Заримдаа бид хичээлээ тасалдаг.

Кэти:    Тэгвэл арай удаан унтаж болно гэсэн үг. Шалбаагт уначихлаа.

Бо:  Тэгвэл хувцсаа шавхай болгохоос айхгүй гэсэн үг.

Кэти:    Зарим гунигтай зүйлс үнэндээ бол тийм ч гунигтай байдаггүй. Хэрэв би уралдаанд 2-р байранд орсон нь үнэн байгаагүй бол...

Зо:   Хөөе! Энэ хэрээ бидний хамгийн сүүлчийн амттай, гунигтай сэндвичийг шүүрчихлээ. 

Кэти:    Миний гуниг ингээд тэнгэрт нисээд явчихдаг ч болоосой.  

Зо:   Чиний гунигийг аваад холын холд нисэж одох шувууг бид хийж өгье! Кэти!

Кэти:    Намар, өвөл, эсвэл хавар

Намайг гуниглах болгонд

Найзууд минь миний гунигийг үргээж

Надтай үргэлж хамт байдаг

Аз жаргалын сайхан шувуухайг

Аль газраас олж болох вэ?

Үргэлж хавартай, цэцэг алагласан газарт

Үнэнч найзуудтайгаа биелэх мөрөөдлөө хуваалц

Нисэн одох өөрийнхөө гунигийг

Найз минь энэ шувуунаас хараарай

Нисээрэй, нисээрэй!  Нисээрэй, нисээрэй!

Баярлалаа шувуу минь, амжилт!

Баярлалаа, шувуу минь, амжилт!

Зо:   За, эхлээрэй, Кэти! Энэ шувуу чиний гунигийг хөөнө!

Кэти:    Ой! Би энд та нартай тоглох байх зуур миний бүх гуниг... алга болчихсон юм шиг!

Хонь:   За, энэ гунигийн ороолт ч бэлэн боллоо!

Кэти:    Үнэндээ тэр гунигтай харагдахгүй байна.

Хонь:   Тиймээ. Бид ямар нэг сонирхолтой юманд төвлөрөхөөр бидэнд гуниглах зай гардаггүй юм!

Бо:  Одоо гунигийн шувууг тэнгэрт хөөргөе, түүнийг харсан хэн бүхэн тайвшраг!

Кэти:    Тэгвэл бүгдээрээ түүнд шинэ нэр өгцгөөе, аз жаргалын шувуухай! 

Хонь.   Ура!

Кэти:    Ура!

Бо:  Ура!

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Хар туурайны домог: 5-8

-----------------------------------------------------------------------------  

Ээж: Сайн болж.

Зо:   Хөөх! Өө!

Ник: Энэ сонирхолтой ном уу, Зо?

Зо:   Тиймээ! Энэ бол аймшигт хар туурайн тухай үлгэр! 

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Тэр хаанаас ч юм гарч ирээд хар туурайнд нь хүрсэн хэнийг ч бай залгидаг! 

Лизз:    Үгүй ээ! Хар туурай жинхэнэ биш!

Ник: Тиймээ, тэр үнэн.

Бо:  Энэ жинхэнэ гэдэгт чи итгэдэг юм уу? 

Зо:   Хм... !

Ээж: Би бийрээ цэвэрлээд... Улаанаас дахиад жаахан...

Зо:   Хар туурай жинхэнэ үгүйг харъя!

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Хөөх! Хар туурайт мангас! Тэр чамайг идэхээр ирвэл яана, Ник?

Ник: Тэр намайг идэх ямар хэрэгтэй юм?

Бо:  Учир нь чи Хар туурайтай бөмбөгөнд нь хүрсэн! Түүний мөр нь энэ байна!

Лизз:    Санаа зовох хэрэггүй. Чи түүнд санаандгүй хүрсэн, Ник.

Ник: Би дахиж тоглоно гэж бодохгүй байна.

Ээж: Тоглоод болчихсон уу? Тэгвэл сайн байна. Та нар цэцэрлэг услахад надад туслаарай.

-----------------------------------------------------------------------------  

Ник: Хүлээгээрэй!  Энд дахиад л хар туурайны мөр байна!

Бо:  Ээжээ, та наашаа хүрээд ирээч?

Ээж: Чи яасан бэ, хүү минь?

Бо:  Зүгээр л ам цангаад...

Аав: Та нар юм уух уу, хүүхдүүд ээ? Үхрийн жиисээр хийсэн хүйтэн жүүс!

Бүгд:    Ура!

-----------------------------------------------------------------------------  

Аав: Хүрч ирээд уугаарай!

2:     Хар туурайт мангас!

Лизз:    Хаана?

Ник: Бид бүгдээрээ маш зоригтой байж тайван байх хэрэгтэй, бас...

Бо:  .. маш хурднаар зугтаа!

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Хар туурайт мангас биднийг эндээс олж чадахгүй, энэ найдвартай....

Ник: Магадгүй энэ... энэ Зо байх!

Зо:   Үгүй ээ!  Энэ би, Хар туурайт мангас! Үргэлж... үргэлж туурайгаа цэвэрхэн байлгахад анхаар... хоолны цаг болох үеэр!

Зо:   Зо!

Лизз:    Энэ бүхний цаана чи байжээ!

Бо:  Чи биднийг үхтэл айлгаснаа мэдэх үү?

Зо:   Яахав... чи миний үлгэрийг жинхэнэ биш гэсэн.. тэгэхээр нь би түүнийг жинхэнэ болгомоор санагдаад. Гэхдээ.. би хэтрүүлчихсэн юм шиг байна. Бүгдээрээ намайг уучлаарай!

Бо:  Чи ердөө л тоглоом хийж байсанд би баярлах ёстой... Энэ жинхэнэ мангас биш, харин чи байсанд би баярлаж байна.

-----------------------------------------------------------------------------  

Ник: Зо! Энэ чи ингэсэн үү?

Зо:   Үгүй ээ! Энэ биш!

Аав: Та нар бод доо, би сая шавар гишгээд. Замаа харж явах хэрэгтэй!  Би одоохон цэвэрлээдэхье. 

Зо:   Унтлагын өрөөндөө шөнөөр унтахаас ч аймшигтай санагдана.

Лизз:    Шөнөөр!

Ник: Бу!

Бо:  Бу!

Зо:   Аймшигт үлгэр уншиж, айдаст автан чичирнэ.

Ник: Гэрэл унтарч, гадаа салхи исгэрэнэ Оронд дор чинь хэн нэгэн нуугдаж Одоохон гарч ирээд хазна гэж чи бодно    

Лизз:    Хөшиг хөвсөлзөж, хар сүүдэр сүүтгэнэхэд Хувцас хүртэл аймшигтай санагдана.

Бо:  Тэр бүх аймшигт амьтад тоглохоор мөлхөж гарч ирэхэд....

Лизз:    Хамт тогло!   

Бо:  Тэвчээр, зориг жаахан хэрэгтэй, тэгвэл болоод явчихна!

Ник: Тиймээ!

Лизз:    Тиймээ!

Зо:   Заримдаа бүгдэд нь аймшигтай санагддаг...

Бо:  Тиймээ!

Ник: Тиймээ!

Зо:   Зоригтой бай, айх хэрэггүй!

Бо:  Хэрэггүй, хэрэггүй! Бүү ай!

Ник: Хэрэггүй, хэрэггүй! Бүү ай!

Зо:   Чи зоригтой байж чадна гэдгээ ойлгох цагт

Бо:  Зоригтой бай! Зоригтой бай! Зоригтой бай!

Зо:   Чиний бүх айдас алга болно

Ник: Эй, эй!

Зо:   Чи зоригтой байж чадна гэдгээ ойлгох цагт

Бо:  Ха! Ха! Йо! Йо!

Ник: Ха! Ха! Йо! Йо!

Зо:   Чиний бүх айдас алга болно!

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Ороомог: 5-9

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Хөөх! Би бүтэн жилээр далайд хөвдөг эртний аялалагчдын тухай ном уншлаа.

Зо:   Бүтэн жил далайд аа? Тэд зөвхөн замаг иддэг байсан байх!

Хонь:   Баярлалаа, охин минь. Би залуухан хонь байхдаа... би... маш их аяласан... жинхэнэ амтат ороомогийг хайж тэр.

2:     Ороомог гэж юу вэ?

Хонь:   Тиймээ, тэр жинхэнэ тансаг эд! Тэр ямар амттайг та нар төсөөлөхгүй!

-----------------------------------------------------------------------------  

Хонь:   Би та нарыг миний дуртай кафед аваачина. Тэнд маш гоё ороомогууд өгдөг юм! Ороомог! Алимтай бялуу жинхэнэ утгаараа! Амттай, давхарласан мөрөөдөл! Идэж болох элсэн чихэр цацсан үлгэрийн мэт амт! А... !

Бо:  Хм.... магадгүй... бид буруу яваад байгаа бололтой.

Хонь:   Э-э... хүлээ! Би саналаа! Бид ийшээ явна!

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Одоо бид хаачих вэ?

Хонь:   Аа! “Ороомог” кафег... өөрийнхөө үнэрлэх чадварыг ашиглан 2 км-ын цаанаас ч олж болно. Үгүй ээ. Энд ороомог үнэртэхгүй байна. Алив, харцгаая....

Бо:  Эртний аялагчид төөрдөг байсан... тэд газрын зураг ашиглаж байсан.  Тэр тэдэнд хаашаа явахыг нь заадаг байсан!

Хонь:   О! Газрын зураг! Мэдээж ш дээ! Одоо... тэр энэ хавьцаа байх ёстой.

Бо:  Хөөх!

Зо:   Хонь эмээд жинхэнэ газрын зураг байна!

Бо:  Гайхалтай!

Хонь:   Аан, тийм. Үргэлжлүүлж алхаад, дараа нь баруун тийш эргэж цэцэрлэгт очоод хөшөөнд тулж очно!

----------------------------------------------------------------------------   

Хонь:   За энэ! Хөшөө энд байна! Яг заасны дагуу!

Зо:   Энэ мөн гэж үү?

Хонь:   За яахав, энэ чухал биш. Хөшөөний цаана булан тойроод кафе... бас

3:     Ороомог! 

----------------------------------------------------------------------------   

Хонь:   1, 2! Нэг, хоёр! Нэг, хоёр! Бид явсаар... Тиймээ! Дахиад жаахан үлдлээ... дахиад жаахан! Ингээд бид ирлээ! Өө, бурхан минь!

Зо:   Нэг бол бид буруу явчихсан уу?

Хонь.   Алив харъя. Баруун тийшээ... цэцэрлэг рүү орно... хөшөө... далай...

2:     Далай?

Хонь:   Энэ чинь энэ зун миний очсон амралтын газрын газрын зураг байна! Шантрах хэрэггүй, жаалаа. Эцсийн эцэст... газрын зураг ороомгийг олох цорын ганц арга биш.

Ямаа:   Яг одоо шарсан эрдэнэ шишээ аваарай! Халуунхан, бас амттай шүү!

Хонь:   Магадгүй, эндэхийн хүмүүс хаанаас олохыг мэдэх байх. Уучлаарай, залуу. Та бидэнд тус болохгүй биз...

Ямаа:   Дахиад 100 алхаад ... та түүнийг олно.

Хонь:   Би түүнийг харах шиг боллоо. Бид тэнд очно... яг одоо, хүүхдүүд ээ!

----------------------------------------------------------------------------   

Хонь:   За байз! Хүүхдүүд ээ, та нар юу санаж байгааг нэг шалгая. Бид кинотеатрын хажуугаар гараад хаашаа явах билээ?

Зо:   Бид баруун тийш эргээд... Гурван торойн гудамжинд хүрнэ.

Хонь:   Зөв, Зо.

Бо:  Дараа нь бид Гуталт муурын гудамжаар орж...

Зо:   Лусын дагины гүүрээр гараад...

Бо:  Улаан малгайтын талбайг өнгөрөнгүүт...

Зо:   ... кафе яг урд чинь байх ёстой! Ура!

Бо:  Ура! 

----------------------------------------------------------------------------   

Морь:   Манай кафед тавтай морилцгоо. Хүрэлцэн ирсэнд баярлалаа.

Бо:  Тиймээ! Танайд ороомог гэж нэртэй юм байхгүй биз?

Морь:   Харамсалтай нь манай кафед ороомог хийдэггүй. Бид... бин хийдэг.

Зо:   Зөвхөн бин үү?

Бо:  Ердөө л бин үү?

Хонь:   Ийм байж болдог юм уу? Бид огт өөр кафед ирж. Бид энэ хол замыг дэмий туулсан байна! Надад харамсалтай байна, хүүхдүүд ээ!

Бо:  Гэхдээ үнэн хэрэгтээ бас дэмий яваагүй ээ! Бид сайхан зугаалсан, тиймээ?

Зо:   Бас бид идэх сонирхолгүй болчихож.

Морь:   Би та нарт алимтай бялуу санал болгож болох уу? Дөнгөж гарсан халуунаараа, манай нэрийн бялуу!

Хонь:   Юу гээч, Зо. Энэ алимтай бялуу ороомогтой их адилхан юм. Амттай! Яг ороомог шиг.  

Зо:   Үнэхээр амттай юмаа.

Бо:  Маш амттай юм.

Морь:   Та нар дахин ирнэ гэж найдъя.   

Хонь:   Энэ гайхалтай кафег олоход надад тусалсан та нарт маш их баярлалаа, хүүхдүүд ээ.

Бо:  Бид дараа дахиж ирэх үү?

Хонь:   Мэдээж.

Зо:   Ура!

Хонь:   Энэ гэрээс хол байдаг нь харамсалтай!

Бо:  Мм.. ! Ээ, ээж!

Аав: Юу болсон бэ, хүүхдүүд ээ?

Зо:   Та нар энд юу хийж байгаа юм?

Ээж: Бид мэдээж ажлаасаа тарж явна.

Бо:  Миний бодлоор, бид дараагийн удаа кафе руу явахдаа дахиад урт зам сонгох хэрэгтэй байх.

Хонь:   Дөт зам хавьгүй хурдан.

Зо:   Урт зам нь сонирхолтой!

Хонь:   Гайхалтай!

----------------------------------------------------------------------------   

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Намрын өнгө: 5-11

-----------------------------------------------------------------------------  

Саар:   Өө! Би намрын тэнгэрийг харж байна....

Ник: Саарал аа!

Саар:   Бүх өнгө төрх өөрчлөгджээ...

Бо:  Саарал аа!

Саар:   Өө! Сайн уу.

Зо:   Бидэнтэй хамт тоглооч!

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:  Би тэнгэрийн тухай юу гээд байсан бэ?

Саар:   Энэ зүгээр л шүлэг байгаа юм! Миний онгод ороод, гэтэл та нар бүгд ийм тод пальтотой, яг навч шиг.

Зо:   Яг үнэн! Бүгдээрээ салхинд хийссэн навч шиг болцгооё! Муугүй байгаа биз?

Бо:  Ура!   

-----------------------------------------------------------------------------

Бо:  Би модноос зүүгдсэн навч!

Ник: Харин би салхи!

Саар:   О!

Бо:  Тэр нисчихлээ.

Зо:   Саарал аа, чи яагаад надтай хамт нийлж болохгүй гэж? Гүйвэл илүү хөгжилтэй!     

Саар:   Би жаахан сууж, намрын өнгө аясыг харж баясмаар байна.

Зо:   Суугаад баясах аа? Гэхдээ энэ чинь маш уйтгартай! Салхи биднийг төрөлх модноос минь хийсгэчихлээ!

-----------------------------------------------------------------------------

Ээж: Аан, би яг та нар шиг навчнуудыг хайж байлаа!    

Бо:  Салхиа, намайг авраарай!      

Ник: Салхи улам ширүүсэж байна! Одоо би үүл болно гэж бодож байна. Навчис бөөнөөр уналаа.

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:   Тиймээ! Навчаар байлдаад! Саарал аа, чи харж баясаар л байна уу?

Саар:   Би хурц тод өнгүүдийг харж баясаж байна. Би намрын үлгэрт татагдсан бололтой. Би нэг юм бүтээмээр санагдлаа. Бас үүний тулд надад сайхан навчнууд хэрэгтэй.

Зо:   Навчнууд чинь энд байна! Хүссэнээрээ ав! Эднийг ашиглаж болно.

Саар:   Боллоо, боллоо! Энэ хангалттай!

Ник: Өө, энийг хар даа!

Саар:   Тэс модны жимс! Намрын тэс жимс!

Бо:  Жинхэнэ эрдэнэ!

Зо:   Би мэдлээ! Бүгдээрээ уралдаж, цэцэрлэг даяар хэн нь намрын эрдэнэс олныг түүхийг харцгаая. Саарал аа, чи тогломоор байна уу?

Саар:   Би тоглох үгүйгээ үнэхээр сайн мэдэхгүй байна. Би өөрийнхөө яруу найрагт төвлөрсөн нь дээр байх.

Зо:   За яахав, дураараа бол! Бид бүх эрдэнэсээ яг энд авчирна. Өө, Саарал аа! Бидний хураасан жимс холилдохгүй байхад чи анхаарч чадах уу?

Саар:   Намрын ой биднийг урин дуудаж

Наанаас нь бид салхи сөрөн яарна

Навчис модноос унах цагаар

Нандин эрдэнэс түүхээр бид яарна

Бидний олсон ойн эрдэнэс болгон

Бидний онцгой нэгэн шагнал

Бүр зун дууссан ч бай

Бидний нүдийг намар гялбуулна

Улаан, алтлаг, хүрэн улаан

Улбар шар өнгүүд хаа сайгүй бүжинэ

Учир нь би өдөр бүр суугаад навчисыг харах дуртай

Би та нар шиг эрдэнэс хайдаг

Би өөрийнхөөрөө баяраа хийнэ

Та нар яг шувууд шиг нисэцгээ, гүйцгээ

Тэр хооронд би навчис, үгээ холбоё

Ник: О! Минийх их байна!

Бо:  Үгүй, минийх их!

Зо:   Бид удахгүй тоолж шалгана. Саарал аа, энэ бидний түүсэн жимснүүд. Чи эднийг хольж хутгахгүй байх ёстой байсан. Хэн ялсныг одоо бид яаж мэдэх юм? Бас энэ бороо!

Саар:   Нэг газар орцгооё! Хэн ч ялагдаагүй. Би бүгдэд нь хангалттай намрын бэлэг хийхэд яг хэрэгтэй яг тэр зүйлийг намар надад өгсөн юм. Уран бүтээлийн баяраа бүгдтэй нь хуваалцах хэрэгтэй.

Зо:   Баярлалаа.

Бо:  Ура!

Ник: Хрю-хрю!

Бо:  Зо намрын хатан хаан! Өө! Харин би… намрын ойн савдаг!

Ник: Хрю-хрю!

Ээж: Идэцгээ, хүүхдүүд минь.

Саар:   Цэцэрлэгийн эзэгтэйд өгөх бэлэг.

Ээж: Ямар гоё бэлэг вэ! Баярлалаа.

Бо:  Өө, намайг сайхан үнэртэж байна!

Ник: Энэ царсны боргоцой үнэртэж байгаа байх.

Саар:   Навчис, мөөгнүүд.

Зо:   Таатай үдэш. Одоо би чамайг ойлгож байна, Саарал аа. Намар ийм олон гайхалтай цэцэгс, үнэр, амт байдагийг би урд нь анзаараагүй. Намрын хатан хаанаас яруу найрагч Саарлын төлөө.

2:     Ура!

-----------------------------------------------------------------------------

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Нууц сюрприз: 5-12

-----------------------------------------------------------------------------  

Цас: Та-да! Кэти! Би чиний төрсөн өдөрт зориулж энэ зургийг зурлаа.

Анж:     Хөөе! Надад энэ юмнуудаас зарим нь хэрэгтэй....

Цас: Тог-тог! Анжела!  Чи Кэтид зориулж бэлгээ хийж дууссан уу? Бид төрсөн өдрийн үдэшлэгээс хоцормооргүй л байна шүү!

Анж:     Үүнийг энд, энд, бас энд, энд. Хөөе! Цасхан! Энэ хараахан бэлэн болоогүй!

Цас: Ямар гоё болсон юм! Энэ баглаа цэцэг төрсөн өдрөөр гайхалтай харагдана даа!

Анж:     Мэдээж! Кэти төрсөн өдрөөрөөрөө миний бэлгийг нээгээд “Ой!” гэж хэлэхийг нь мэдэж байна. Тиймээс Кэти энэ тухай хэтэрхий эрт мэдэх ёсгүй, тэгвэл сюрприз байхгүй болно!  Энэ маш нууц байх ёстой! 

Цас: Аан-хан, асуудалгүй! Би хэнд ч хэлэхгүй. Би загас л гэсэн үг!

Ээж: Анжела, Цасхан, Та нар явахад бэлэн үү?

Цас: Би бэлэн! Харин Анжела нэг онцгой юм хийгээд завгүй л байна.

Ээж: Анжела, чи аавтайгаа хамт араас яваад очоорой.  

-----------------------------------------------------------------------------  

Ээж: Сайн уу!

Бо:  Өө! Сайн уу, Цасхан! Э-э, харин Анжела хаачсан?

Цас: Анжела гэртээ байгаа, тэр Кэтигийн төрсөн өдөрт онцгой бэлэг бэлдэж байгаа! Чи ирэхээр нь бэлгийг нь хараарай, үнэхээр гоё!

Тео: Хөөх! Хэрэв нууц биш бол тэр нь юу вэ?

Цас: Энэ нууц.

Бо:  Ой! Хэл л дээ, Цасхан! Тэгэх үү? Тэг л дээ, тэр нь юу болохыг бидэнд хэлээч!

Цас: Яасан ч үгүй!  Би чадахгүй. Миний ам цоожтой.

Тео: Ха! Эсвэл чи тэр ямар бэлэг гэдгийг үнэндээ мэдэхгүй байх.

Цас: Өө, тиймээ, мэднэ! Тэр өнгөлөг, хөнгөн, сэвсгэр, бүр сэрчигнэж дуугардаг!

Кэти:    Сэрчигнэдэг ээ? Энэ Цасхан яачихсан юм бол?   

Бо:  Тэр нууц дэлгэхгүй гэж хичээж байна.

Кэти:    Энэ чинь сайн! Хэрэв ямар нэг юм нууц байх ёстой бол тэр чигээрээ байг. Харин манайд та бүхнийг дайлах юмнууд байгаа. Тавтай морилцгоо.  

-----------------------------------------------------------------------------  

Кэти:    Хөөх, Цасхан! Би чамайг хаа сайгүй хайлаа! Би чамайг олчихлоо! Би явсаар байгаад бүр ядраад өлсчихлөө! Явж юм идэцгээе.

Цас: Ой!

Зо:   Цасхан! Чи яасан бэ?

Цас: Би Кэтид нууцын тухай хэлчихсэн! Би хэнд ч, ялангуяа Кэтид хэлэхгүй гэж Анжелад амласан юм! Надад муухай байна! Би уг нь дуугай байсан.

Тео: Ер нь бол Кэти...

Цас: Тиймээ, Тео! Одоо Кэти надаар бүх нууцыг хэлэх гэж хүсэн дээ!

Кэти:    Эклер...

Цас: Ой!

Зо:   Энэ чинь л му-уу!

Кэти:    Юм уух уу? Харин одоо бүжиглэцгээе! Цасхан, чи надтай бүжиглэхгүй юу?

Цас: Ой, э-э-э! Уучлаарай, би Ботой бүжиглэнэ гээд амлачихсан.

Бо:  Му-уу!

Тео: Чи хаачих нь вэ?

-----------------------------------------------------------------------------  

Анж:     За, бидэнд цэцэг байна, ногоо байна... Хүлээгээрэй, ааваа, үгүй ээ! Бид туузыг нь яаж мартаж чадав аа?

Аав: Санаа зоволтгүй! Зүгээр л хүлээж бай, бид нэг юм бодъё!

Анж:     Миний сюрприз!     

Кэти:    Ямар гоё юм. Цасхан, энэ чиний хэлсэн сэрчигнэсэн юм уу?

Анж:     Юу? Чи түүнд миний сюрпризыг хэлчихсэн гэж үү?

Цас: Үгүй ээ, үгүй Анжела! Би ердөө л чиний сюрприз өнгө алагласан, гайхалтай гэж хэлсэн. Би нууцыг дэлгэхээс маш айж байж хамаг юм баллачихлаа! Анжела, намайг уучлаарай, надад харамсалтай байна! Хэрэв чи надтай 300 жил ярихыг хүсэхгүй бол бми ойлгоно.

Анж:     Үгүй! Миний бодлоор, 300 жил дэндүү удаан! Надад ердөө ганцхан эгч байдаг! Сюрприз бүтэлгүй болсон нь харамсалтай. Бодоод байхад, би ирэх жил дахиад нэг оролдоод үзэхээс! 

Цас: Тэгэх хэрэггүй байж мэднэ.

-----------------------------------------------------------------------------  

Цас: Харин одоо төрсөн өдрийн эзэнд сюрприз! Төрсөн өдрийн мэнд, Кэти!

Бо:  Хөөх!

Кэти:    Маш их баярлалаа. Энэ гайхалтай төрсөн өдөр боллоо. Та нар яаж чадав аа?

Цас: Энэ бидний бяцхан нууц, Кэти.

Анж:     Гэхдээ хэрэв үүнийг яаж хийхийг сонирхож байгаа хэн нэгэн байвал эгч бид хоёр зааж өгнө. Харин чшшш!

Цас: Чшшш!

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Насанд хүрэгчдийн баг: 5-13

-----------------------------------------------------------------------------  

Хонь:   Энэ юун цаас үүгээр нисээд байна аа?     

Зо:   Баруун... зүүн... дундуур нь!   

Хонь:   Өнөөдөр... Хотын кёрлингийн... тэмцээнтэй... сонгон шалгаруулалт...

Зо:   Цохилоо!

Бо:  А? Кёрлинг?

Зо:   Хн! Гоол!

Бо:  Бид сонгон шалгаруулалтанд орно гэж хаана бичсэн байна? Би кёрлинг тогломоор байна!

Зо:   Чи чухам яана гэсэн бэ? Цэвэрлэгээ гэнэ ээ?

Бо:  Кёрлинг! Чи түүнийг хэзээ ч сонсоогүй юу? Би Зо-д харуулахын тулд таны шүүрийг ашиглаж болох уу?

Хонь:   Май, энэ.

Бо:  Энэ кёрлингийн чулуу. Энэ юм бол кёрлингийн шүүр. Үүр нь энэ. Бас чулуу онох ёстой дугуй бай. Чи ойлгосон уу?

Зо:   Би ойлгосон!

Бо:  Намайг яаж хийхийг харж бай. Эхлээд чи чулуугаа түлхэнэ. Дараа нь чи чулууг байнд онохын тулд мөсийг үрнэ.

Зо:   Ингэхэд чи энэ бүхнийг хаанаас сурсан бэ?

Бо:  Энэ амархан байсан. Би спортын сэтгүүл уншаад энэ бүхнийг мэдсэн.

Хонь:   Баярлалаа.

Аав: За, хоккейчид сайн уу?  

Зо:   Бид урд нь хоккейчид байсан. Харин бид хоёулаа цэвэрлэгчид болсон!

Бо:  Бид кёрлингчид гэж Зогийн хэлж байгаа нь энэ. Чи ч гэсэн бүртгүүлмээр байна уу?

Зо:   Тиймээ. Чи цорын ганц нь болохгүй.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Бид та нарын зарыг үзсэн. Бид та нартай нэгдмээр байна.

Хан: Сайн уу. Бидэнд үнэхээр шинэ тоглогч хэрэгтэй байна. Маргааш бид тэмцээнтэй.

Зо:   Би хувиараа өөрчилж болно гэж бодож байна. Энэ ердөө л дасгал.

Аав: Урагшаа, Зо!

Зо:   Энэ гутал хальтрах юмаа. За, юу гэмээр байна?

Бо:  Одоо миний ээлж!

Хан: Уучлаарай, чи хараахан том болоогүй байна. Харин чи багт орсон!

Зо:   Тиймээ!

Хан: Гэхдээ чи маргаашийн тэмцээний өмнө бүх дүрмийн тогтоосон байх ёстой, ойлгосон уу?

Хан: Өнөөдөр сайн байлаа. 

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Аа... нэг шүүр шиг юмны тухай, бас бай...Энэ их амархан ш дээ! Юуг нь цээжлэх юм?

Бо:  Зо! Энийг хориглодог юм! Энэ дүрмийн эсрэг!

Зо:   Ямар ялгаа байна? Би өөрийнхөөрөө тоглоно!

Бо:  Үнэнээ хэлчих, Зо! Чи ердөө ч гоол хийж чадахгүй! Ингэж, цэвэрлэгч ээ. Энийг дуурайх гээд үз!

Зо:   Чи юундаа ингэтэл уурласан юм? Дасгалжуулагч чамайг биш намайг сонгосон нь миний буруу биш! 

Бо:  Дасгалжуулагч чамайг хангалттай том болохоор л сонгосон юм. Бас үнэнээ хэлэхэд, чи бүртгүүлэх ёсгүй байсан юм, учир нь чи бүр дүрэм нь ямар байдгийг ч мэдэхгүй!

-----------------------------------------------------------------------------  

Хирс:   Шалгаж байна. За ингээд залуусаа, тэдэнтэй танилц. “Эвэр, туурайтнуудын баг” “Сэгсгэрүүдийн баг”-ын эсрэг! Гэхдээ зөвхөн ганцхан баг Алтан цомыг хожино!

Аав: “Эвэр, туурайн баг”, “Эвэр, туурайтнуудын баг”. Эхлэл сайн бол төгсгөл сайн...

-----------------------------------------------------------------------------  

Хирс:   Ой, ой! ”Эвэр туурайтнууд” эхнээсээ бүтэлгүйтэж байх чинь. Харин Сэгсгэрүүдийн хувьд сайн байгаа бололтой. Бас оноо авлаа.

Бо:  Зүгээр л түлх. Дараа нь орхи.

Хирс:   Өнөөдөр ”Эвэр туурайтнууд” багт ялах боломж бага байх шиг байна.

Хан: Бид нэгэнт хожигдож байгаа хойно, бууж өгч болно доо.

Хан1:    Өө, бурхан минь, бид ер нь яах гэж энэ уралдаанд бүртгүүлэв ээ?

Бо:  Та нар ялах ёстой, залуус аа!

Хирс:   ”Эвэр туурайтнуудын” багт орлог тоглогч байгаа бололтой. Зо-ийн дүү Бо мөсөн дээр түүнийг орлоно. Гайхалтай! 

Аав: Тиймээ, энэ чинь баг.

-----------------------------------------------------------------------------  

Хирс:   Ямар сайхан тоглолт вэ? Үүнээс харвал манай ялагч нар ”Эвэр туурайтнуудын” баг болж байна!

Аав: Ура!

Ээж: Ура!

Зо:   Ура!

Хан: Бо, бид бүр анхнаас нь чамайг багтаа аваагүйд уучлаарай.

Хан1:    Гэхдээ одоо чи энд байгаа болохоор, бид чамайг манай өдөр бүрийн гурван цагийн бэлтгэл дээр хүлээх болно. Маргаашнаас эхэлцгээе!

Бо:  Юу? Маргааш аа? Гэхдээ...  бид маргааш аварга том цасан цайз барьж, дараа нь Кэтигийнд очно гэж төлөвлөсөн. Тиймээс, би ирэх жилээс ямар байсан танай кёрлингийн багтай нэгдэх байх. Би том болсны дараа!

Хан: Хм?

2:     Болж байна!  Тэгвэл бид сайтар бэлтгэл хийхэд бүтэн жил байна гэсэн үг.   

3:     Ура!

-----------------------------------------------------------------------------  

Төсгөв

 

Улбар шар үнээ

Лиззи явсан нь: 5-14

-----------------------------------------------------------------------------  

Аав: Би ням гарагийн өглөөний тайван өглөөний цайнд ямар дуртай гээч. Үүнээс сайхан юмгүй гэж чамд санагддаг уу?

Бо:  Ээжээ, ааваа, баярлалаа, дараа уулзъя.

Аав: А? Хэдийн үү?

Зо:   Бид Лиззитэй тоглоно.

Ээж: Та хоёулаа сүүлийн үед Лиззагийн гэрт ихэнх цагийн өнгөрүүлдэг болсон байна лээ.

Зо:   Яагаад гэвэл бид завгүй. Бид эхлээд усан шат хийсэн. Дараа нь радио малгай!

Бо:  Харин өнөөдрийн бидний төлөвлөгөө бол супер хөгжмийн зүйл төлөвлөж бүтээнэ! Тэр бол бидний зохиосон шинэ хөгжмийн зэмсэг! Баяртай!

Аав: Сайхан зугаалаарай.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Сайн уу, Лиззи.

Бо:  Бид...

Мак: ...ирлээ.

Бо:  Алив, бүгдээрээ утсаа угсарцгаая. Бидний супер дупер хөгжмийн соник!

Мак: Лиззи, чи яагаад ийм гунигтай байгаа юм? Чи угсрах хүсэлгүй байна уу?

Лизз:    Үгүй ээ, би хүсч байна... гэвч би өнөө орой үеэлийндээ зочлохоор явна, тэгээд бүтэн 7 хоногийн дараа ирнэ.

Бо:  Хэрэв чи байхгүй бол бид яаж тэр юмыг угсрах юм бэ?

Лизз:    Тийм болоод надад гунигтай байна, гэтэл бид үеэлийг эргэх ёстой гэж ээж хэлсэн. Би түүнийг яаж ятгаад болиулж чадагүй байна.

Бо:  Бид чиний тусламжгүйгээр юу ч хийж чадахгүй ш дээ.

Мак: Түүнээс гадна бид чамайг маш ихээр санах болно.

Зо:   Найзууд аа, сандрах хэрэггүй. Хэн ч хаашаа ч явахгүй. Хэн ч!

Бо:  Тийм шүү  ! Бид нэг юм бодож олно.

-----------------------------------------------------------------------------  

Лизз:    Ээж, өнөөдөр манайд шуудан ирсэн үгүйг та шалгасан уу? Танд илгээмж ч юм уу, захиа ирсэн байж мэднэ.

Ээж: Өө! Хар даа! Энд захиа байна! Алив... чамайг... нээж.. үзье. Засгийн газраас. Энэ 7 хоногийн бүх галт тэргүүд хойшлогдсон. Бид автобусаар явахаар болсон нь сайн хэрэг.

Зо:   О!

Лизз:    Бэлэн!

Зо:   Түргэл, түргэл!

Ма:  Ээж чинь чиний чемоданыг яасан ч олохгүй.

Зо:   Чемодан байхгүй бол чи замд гарч чадахгүй.

Лизз:    Ээжээ, хэзээ юмаа бэлдэх вэ?

Ээж: Одоо бэлдвэл яасан юм? Гэхдээ Лиззи, чи өөрийнхөө чемоданыг хараагүй биз? Би түүнийг энд тавьсан санагдаад байх юм...

Лизз:    Өө, миний чемодан яаж зүгээр л алга болчихов оо? Тэгвэл энэ бид явах төлөвлөгөөгөө өөрчлөнө гэсэн үг.

Ээж: Түүний оронд чи миний хуучин үүргэвчийг авч болно.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Эврика! Чи зүгээр л хүндээр өвдчих.

Лизз:    Үүнд их хугацаа орно.

Зо:   Гэхдээ чи жинхэнээсээ өвдөхгүй. Дүр үзүүл. Бие чинь тааруу байгаа дүоо үзүүл.

Бо:  Тиймээ!    

-----------------------------------------------------------------------------  

Лизз:    Хөөе, ээж. Би өнөөдөр нэг л базаахгүй байна. Миний бодлоор... бид... явахаас болихоос...

Ээж: Хаана нь өвдөж байна? Толгой чинь өвдсөн үү?

Лизз:    Тиймээ, толгой өвдөөд.

Ээж: Харин ходоод чинь?

Лизз:    Бас миний ходоод.

Ээж: Бүр сүүл чинь өвдөж байна уу?

Лизз:    Тиймээ, маш их өвдөж байна.

Ээж: Бас чинь хөөрхөн хоншоор.

Лизз:    Тэр ч гэсэн.

Ээж: Өө, ашгүй чи алдсан чемоданаа олсныг би харлаа.

Лизз:    Тиймээ... ээжээ, уучлаарай, би танд худлаа хэлсэн юм. Бас чемоданы тухайд, бас галт тэргийг. Би нээрэн үнэхээр явмааргүй санагдаад танд худлаа хэлсэн юм. Би ердөө л найзуудтайгаа хамт гэртээ үлдмээр байна.  

Ээж: Бид тэнд нэг их удахгүй. Чи хоёр хоногийн дараа найзуудтайгаа дахин уулзана. Чамд хөгжилтэй байна, би амлая. Чи үеэлтэйгээ жаахан хамт байхад л болно, тэгэх үү?

Лизз:    Ээ... за!

-----------------------------------------------------------------------------  

Мак: Лиззи! Чи үлдэх үү?

Зо:   Төлөвлөгөө бүтсэн үү?

Лизз:    Би явна... гэхдээ энийг ав, энэ супер дупер хөгжмийн соникийн схем. Та нар надгүйгээр угсрах хэрэгтэй болох нь.

Мак: Юу? Би дангаараа угсарч чадахгүй.

Бо:  Бүх бид түүнийг угсарч чадсан ч, чамгүйгээр тийм ч хөгжилтэй байхгүй байсан.

Ээж: Лиззи?

Лизз:    Би явах хэрэгтэй.

Зо:   Бид чамайг маш их хүлээнэ!

Мак: Хоёр хоногийн дараа уулзъя.

Бо:  Чи үеэлийнхээ гэрт цагийн сайхан өнгөрүүлнэ гэж бид найдъя.  

-----------------------------------------------------------------------------  

Дуу: Тэнгэрт одод гялалзаж байвч

Тийшээ харахын оронд чи санаа алдана

Юу болсон бэ, чи яагаад гуниглана вэ?

Юу болсон бэ, чи яагаад гуниглана вэ?

Чи яагаад гунигтай харагдана вэ?

Чиний найз дэргэд чинь байхгүй бол

Чиний найз дэргэд чинь байхгүй бол

Чи ганцаардаж, хоосон мэт санагдана

Найзууд заримдаа баяртай гээд алсад оддог ч

Нэг л мэдэхэд, чиний ганцаардал гунигийг хөөх гэж

Найзууд чинь алсын аялалаас буцаж ирдэг юм.

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Лиззи!

Зо:   Чи хэдийн буцаад ирсэн юм уу?

Мак: Сайну уу, тавтай морил! Цаг хугацаа ийм хурдан өнгөрснийг би анзаарсангүй.

Лизз:    Аан-хан! Миний үел ч гэсэн ямар нэг юм хийх дуртайг би олж мэдлээ. Тэр надад маш олон санаанууд өгсөн, бараг энэ зуны турш хүрэлцэх байх.

Бо:  Үгүй ер өө! Ёстой янзтай!

Лизз:    Бүр миний туслалцаагүйгээр та нар гайхалтай ажиллаж, энэ супер дупер хөгжмийн соникийг угсарсан байна!

Бо:  Юу вэ? Ажиллахгүй байна уу?

Лизз:    Хм....Тэр дээр нэг юм дутуу бололтой. Ажиллах л ёстой! Энэ бол миний үеэлийн бэлэг!

Бо:  О-о-о, хөгжим!

Зо:   Лиззигийн авчирсан юм байгаагүй бол бидний супер дупер хөгжмийн соник ажиллахгүй байлаа!

Мак: Тиймээ! Тиймээс, чи ирсэн нь сайн юм боллоо!      

Бо:  Чи буцаж ирээд бидэнтэй хамт тоглоно гэхээр сайхан байна! Тиймээ!

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Улаан харандаа: 5-15

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Ой! Энд ямар замбараагүй байна аа!

Бо:  Хөөх! Чи бүгдийг цэгцэлж, янзалсан байна!

Зо:   Бүр төгс. За, бараг л. Би энэ харандааг буцааж хийвэл бүх юм болчихно!

Бо:  Хүлээ! Харандаа! Би энэ харандааг түр ашиглавал чи дургүйцэхгүй биз дээ, Зой? Миний төсөлд энэ хэрэгтэй.

Зо:   Тэгвэл бүх зүйл төгс цэгцтэй болохгүй ш дээ.

Бо:  Гэхдээ надад үнэхээр хэрэгтэй. Тэгэх үү, Зо? Би буцааж өгнө!

Зо:   За яахав, Бо. Ав л даа!

-----------------------------------------------------------------------------

Ээж: Бид үүнийг энд тавина. Харин энийг энд.

Зо:   Тэгвэл энийг яах вэ?

Ээж: Харин ээ, хм... Би бодоод байхад...

Бо:  Ээж! Хар даа!   

Ээж: Аан! Бид энэ жаазыг Бо-ын шинэ зурганд зориулан ашиглана!

Зо:   Бо, энэ үнэхээр гоё болж. Миний харандаа хэрэг болжээ! О! Мартсанаас... би одоо харандаагаа авбал болох уу? Би түүнийг байранд буцааж хийнэ... тэгвэл бүх юм цэгцтэй болно!

Бо:  Юу... Би өгмөөр л байна... харин... би түүнийг Макарт өгчихсөн. Түүнд харандаа маш хэрэгтэй болоод.

-----------------------------------------------------------------------------  

Мак: Өө, ёстой гоё!

Бо:  Макар дараа нь харандааг буцааж өгье гэсэн.... дүүгээ унтсаны дараа.

Зо:   Чинийхээр, дүү нь унтсан болов уу?

Бо:  Яваад шалгасан нь дээр.

Зо:   Ээж! Бид Макарынд очлоо!

Ээж: Санаа зоволтгүй, гэхдээ хоцрохгүй байхыг хичээгээрэй. Аав чинь өдрийн хоол бэлдэж байгаа. Ногоотой рагу!  

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Макар! Ой… уучлаарай.

Мак: Сайн уу, Зо. Надад харандаагаа түр өгсөнд үнэхээр их баярлалаа.

Зо:   Өө, зүгээр дээ. Тэгвэл би харандаагаа авч болох уу?

Мак: Ник буцааж өгөөгүй юм уу?

Зо:   Ник?

Бо:  Ник?

Зо:   Арай ч дээ!

Мак: Тэр Никд байгаа. Тэр чамд буцааж өгнө гэж надад амласан.... өөрийнхөө илбээр хичээллэсний дараа.

Зо:   Санаа зоволтгүй.

Бо:  Никийн гэрт нь очьё.

Зо:   Аан-ха! Хоёулаа яг одоо очъё!

2:     Сайн уу, Ник! Сонин юу байна?

Ник: Сайн уу. Миний шинэ илбийг үзмээр байна уу?

Бо:  Зо, барьсан ч болно, тэр чиний харандааг өөрийнхөө шидэт малгайнаас гаргана! Илбэ бол илбэ!

Зо:   Маш их баярлалаа, Ник! Би харандааг чинь авч болох уу?

Ник: О! Би.. юу.. би өвөөдөө өгчихсөн! Түрхэн зуур...

Зо:   Чи бодвол тоглож байгаа байх.

Ник: Өвөөд циркт зориулсан падааны жагсаалт бичихэд нь хэрэгтэй болоод. Тийм болоод би чиний харандааг өгсөн. Түрхэн зуур.

Бо:  Ойлголоо, энэ түр зуур дууссан үгүйг харъя.

-----------------------------------------------------------------------------  

Хар: Илбэ бол илбэ!    

-----------------------------------------------------------------------------  

Хар: Би энд байна.

Бо:  Хөөх, үнэхээр ид шид!

Ник: Өвөө, би энэ харандааг авч болох уу?

Хар: Харандаа гэсэн үү?

Зо:   Та түүнийг алга болгочихсон уу? Илбээр үү? Тэгж л битгий хэлээрэй дээ!

Хар: Тэр хаана байна? Аа! Би түүнийг аавд чинь өгсөн! Тэр үүгээр явж таарсан юм!

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Аав аа? Энэ чинь миний...

Аав: Цилиндр улаан манжин. Эмээ өвөө чинь ирүүлсэн юм. Тэд маш холоос авчирч.

Зо:   Та миний улаан харандааг хараагүй биз, ааваа?

Аав: Тэр өрөөнд чинь байгаа. Чи ширээн дээрээс олно.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:        Миний харандаа! Энэ яачихсан юм бэ!

Бо:       Уучлаарай, Зо! Энэ олон хүнд хэрэг болно гэж би бодсонгүй.

Зо:        Сүртэй юм бишээ! Мииний найз нарт хэрэг болсонд би баярлаж байна.

Бо:       Чиний зөв, Зо. Тэдэнд үнэхээр тус болсон!

Ээж:     Зо, миний охин чи...?!

Зо:        Танд харандаагаа өгөх гэж үү?

Ээж:     Үгүй ээ. Чи Бо-той хамт туурайгаа угаагаад доошоо бууж ирж болох уу? Та нарын ширээ бэлэн!

Зо:        Ура! Аавын ногооны рагу!

Бо:       Ура! Аавын ногооны рагу!

Зо:        Ингээд бүх юм байрандаа орлоо!

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгс

 

Улбар шар үнээ

Амаргүй ажил: 5-16

-----------------------------------------------------------------------------  

Сим:     Өө, ямар сайн гөлөг вэ! Аавын бяцхан туслах...

-----------------------------------------------------------------------------  

Сим:     Энэ үнэхээр сайхан байгаа биз, Сэм?

Эмээ:   Бурхан минь, ямар сайхан юм бэ! Та хоёр өглөөнөөс эхлээд маш их ажиллажээ, тийм биш үү, Симеон?

Сим:     Тиймээ! Ердөө л гадаахаа цэвэрлэж байна.

Эмээ:   Ийм хөөрхөн бяцхан туслах байхад чи бүгдийг нь дор нь хийх байлгүй дээ. Сайн байна, Сёма. Чи нээрэн л сайн бяцхан гөлөг. Би нэг түр суугаадахъя. Өө, маш их баярлалаа. Чи ямар халамжтай юм бэ! Бурхан минь, би өчигдөрийн сонин авчихсан бололтой.  

Зо:   Багийнхан анхаараарай! Бид тун удахгүй... сүүлчийн газардалт хийнэ!

Тео: Бурхан минь! Мэдээж хүчтэй сэгсчих байх даа, тиймээ?

Бо:  Э... э... сэгс... юу гэнэ ээ?

Зо:   Одоо бид агаар мандалын нягт давхарга руу орно!

Сим:     Яаж байгаа юм бэ! Юунд? Ямар аймаар юм!

Зо:   Бэлдээрэй.... дууны цохилт! О! Сайн уу, Сёма! Сонин юу байна?

-----------------------------------------------------------------------------  

Тео: Зо, бид ямар гариг дээр байна?

Зо:   Юу... ээ... Сугар гариг дээр! Тийм цөлөрхөг гариг байдаг!

Тео: Чулуурхаг цөл.

Зо:   Тэр чулуунууд нь... энэ байна! Хм.... Ха!

Тео: Үгүй ер өө!

Зо:   Харин одоо... Сугар гараг дээр... амьдарч болох үгүйг харцгаая. Таталцалын хүчийг шалгаарай!

Тео: Хэвийн юм шиг байна.

Зо:   Агаарын хэмийг шалгаарай!

Бо:  Маш халуун байна.

Зо:   Энэ гариг дээр амьдрахад тохиромжтой гэдгийг би мэдэгдье.

Сим:     Миний юу бодож байгааг мэдэх үү?

3:     Айн?

Сим:     Сансарт гудамжны цэвэрлэгч байхгүй бололтой.

Зо:   Пүү! Энд ус хангалтгүй байна. Дэндүү их тоостой...

Тео: Тэгвэл ангараг гариг руу нисэцгээе.

Бо:  Ангараг гариг дээр тоосгүй биз дээ, тийм үү?

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Багийн гишүүд ээ! Шинэ хөлөг угсарцгаая!

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Бид...  сансарын хамгийн том зохион бүтээгчид!

Тео: Тиймээ! Хэн ч ийм хурдан пуужин босгож чадахгүй. Бид хичнээн их ажил хийснийг хар даа.

Бо:  Тэр хэрээрээ хог тарьсан байна!

Тео: Өө, бурхан минь!

Зо:   Санаа зоволтгүй! Бид бүгдийг нь цэвэрлэнэ. Чи “сансар” гэж хэлж амжихаас чинь хурдан!

Тео: Тиймээ! Сансарын супер зохион бүтээгчдээс сансарын супер цэвэрлэгчид болцгооё! Би болох уу?

Сим:     Мэдээж, миний зочин бол.

Тео: Фү! Супер хурдан цэвэрлэгээний горимд шилжих цаг болж. Өө!

Зо:   О! Би энийг ашиглаж болох уу?

Сим:     Яагаад үгүй гэж? Гэхдээ болгоомжтой байгаарай, за юу? Өө бурхан минь! Болгоомжтой, болгоомжтой, аяар! Энийг зүгээр л ингэж барь. Тэгвэл энэ чамаас мултрахгүй.

-----------------------------------------------------------------------------  

Т/З:  А?

Зо:   Тиймээ! Ойлгочихлоо!

Тео: Сайн байна. Хөөх!

Зо:   Хөөх!

Сим:     Ямар хөөрхөн шувууны үүр вэ! Баясацгаа, шувуухайнууд аа.

-----------------------------------------------------------------------------  

Аав: Тиймээ, манай гадаах сайхан харагдаж байна. Бүр дэндүү цэмцгэр гэж хэлж болно.

Ээж: Симеон, чи бараг л шидтэн, чи энд байдаг нь бидэнд үнэхээр завшаан.

Сим:     Аа, харин би л завшаантай... ийм гайхамшигтай туслахуудтай.. Тэд бүх хогнуудыг цэвэрлэсэн. Тийм биз?

Зо:   Сансарт бүх юм зүгээр.

Бо:  Бас дэлхий дээр ч гэсэн.

Аав: Та нар сансарын нисэгчид болох гэж хүсдэгийг би мэдсэнгүй, гэхдээ... ийм хөөрөх талбайтай байхад... би өөрөө ч нисэх байлаа!  

Бо:  Үгүй ээ, бид одоохондоо нисэх үгүй нь тодорхойгүй байгаа.

Зо:   Тиймээ, бид зүгээр л бүх хувилбаруудыг туршиж үзмээр байна!

Тео: Би бодоод... би юу болохыг хүсдэгээ мэдсэн. Би сансарын экологич болно!

Бо:  Юу?

Тео: Тиймээ. Экологич. Би цэвэрхэн байхад анхаарч... сансар болон түүнээс гадуур бохирдолтой тэмцэнэ! Сёма... чи надтай хамт уу? 

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Өнгийн шохойнууд: 5-17

-----------------------------------------------------------------------------  

Ээж: За... нэг л юм дутаад байна.

Аав: Шуудан хүргэлт.

2:     Өвөө, эмээ хоёроос!

Ээж: Тэд өөрсдийнхөө илгээмжийг үргэлж сонирхолтойгоор савлах юмаа.

Бо:  Энэ чихэр үү?

Аав: Энэ хоолонд хэрэглэх ер бусын амтлагчуудын цуглуулга байна. Миний бодлоор... энэ надад бололтой.

Бо:  Харин энийг хэнд вэ?

Зо:   Керамик дээр зурах бийрнүүд. Энэ ээжид байна!

Ээж: Өө, гайхалтай! Би амралтаа авч, гэрийнхээ бүх аяга тавагнуудыг хээлэх болно.

Аав: Харин энэ.. та нарт бололтой, хүүхдүүд ээ!

Бо:  Энэ шохойнууд байна!

Зо:   Хөөх, ямар олон өнгийн юм бэ!

Бо:  Зо, гадагшаа гарцгаая. Хоёулаа зам дээр гарч юм зуръя!

Аав: Яагаад зам дээр гэж? Та нар манай гаражийн ханан дээр юу ч юм зурж болно. Би тэртээ тэргүй ханаа шинэчлэх гэж байлаа.

Зо:   Ёстой догь! Бид зурж дуусаад зургийг нь авч өвөө эмээд ил захидал болгож явуулна аа!

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Сайн уу, хонь эмээ! Өнөөдөр бид манай гаражийн ханан дээр зураг зурна!

Зо:   Өвөө эмээ хоёроос бидэнд ирүүлсэн энэ гоё өнгөт шохойнуудыг хар даа!

Хонь:   Сайхан юмаа!

Бо:  Миний бодлоор.... би усан доорх ертөнцийг зурна. Живсэн төрөл бүрийн эрдэнэсийн хамтаар. Бас янз бүрийн өнгөтэй загаснуудын хамтаар!     

Анж:     Чамайг зурж байхад бид харж байж болох уу?

Бо:  Тиймээ.

Зо:   Харин би... миний өнөөдөр зурах юм... Ээж! Та хаачих нь вэ?

Ээж: Дэлгүүр явъя. Би өвөө эмээд чинь бага сага амттан авч та нарын ил захидалтай хамт шуудангаар илгээнэ.

Зо:   Хүлээгээрэй, би ч гэсэн явъя. Тэд ямар амттанд илүү дуртайг би мэднэ. Би ээжтэй хамт дэлгүүр явлаа! Би удахгүй ирнэ, тэгээд чи намайг юу зурахыг хараарай!

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Ээжээ, би юу зурах гэж байгаа гээч! Аварга ширэнгэн ой! Бүх навчнууд нь тод ногоон өнгөтэй, харин бүх цэцгүүд нь нил ягаан, цэнхэр, улаан байна! Тэнд бүр гоё ягаан шохой байна лээ, тэр үнэхээр тасархай!

-----------------------------------------------------------------------------  

Анж:     Бо! Чи юу гэж бодож байна, Цасхан бид хоёр загас зурж болох уу? Яг энд.

Бо:  Тэг ээ.

Цас: Бид эндээс улаан шохой авч болох уу?

Анж:     Бас цэнхэрийг!

Цас: Тиймээ!

Хонь:   Аан-хан, май.

Анж:     Ура!

Хонь:   Энэ зурагт усан цэнхэр өнгө дутсан юм шиг санагдлаа. Май, энэ. Бас энэ... бидэнд нэг тийм маш том, тод хурц юм хэрэгтэй. Миний бодлоор.... ягаан медуза!

Бо:  Аан-хан.

Цас: Ёстой гоё!

Бо:  Яг ингээд...

-----------------------------------------------------------------------------  

Цас: Хонь эмээ? Бидний улаан шохой дуусчихлаа!

Анж:     Бас цэнхэр!

Бо:  Би эрдэнэстэй авдар зурж дууслаа. Одоо аварга наймаалж зурна!

Хонь:   Аан, энэ. Өө, ямар сайхан юм! Гайхалтай!

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Хөөх! Ямар гоё юм бэ! Хүлээж бай, би одоо өөрийнхөө сайхан зургаас жаахныг нэмэрлэнэ! Байз даа! Та нар миний шохойг ашигласан юм уу?

Анж:     Ой! Уучлаарай! Бид жаахныг л авах гэсэн юм, яагаад гэхээр, бидэнд загасны өнгө хангалттай байгаагүй.

Зо:   Ердөө жаахан? Миний улаан хаана байна? Миний ногоон, цэнхэр хаана байна? Та нар бүр миний гайхалтай ягааныг ч ашигласан байна!

Бо:  Зо, бидэнд харамсалтай байна! Хар даа, дахиад хэдэн сайхан өнгө үлдсэн байгаа.

Зо:   Зөвхөн улбар шар, шар л үлдэж! Би юу зурах юм, тоос татсан цөл үү? Аварга ногоон ширэнгийн оронд уу?

Цас: Зо, миний бодлоор цөл ч гэсэн үзэсгэлэнтэй байж болно.   

Зо:   Гэвч би ширэнгэ зурахыг хүссэн! Энэ миний хувийн шохойн цуглуулга, миний хувийн ногоон, бүр миний хувийн ягаан өнгө! Арай ч дээ!

Хонь:   Хүлээ, Зо, битгий яв.

Анж:     Тэр ердөө л хэнтэй ч хуваалцахыг хүсэхгүй байна.

Хонь:   Үгүй ээ, үгүй. Зо гомдсон учир нь бид зөвшөөрөлгүйгээр түүний хувийн эд зүйлсийг ашигласнаас болсон. Уучлаарай, Зо. Энэ би... би л улайраад... хайрцагтай шохой чинийх байсныг ойлгосонгүй. Дараагийн удаа бид анхааралтай байцгаая. Харин одоо бидэнд үлдсэн шохойнуудаар ямар нэг сайхан юм зурж яагаад болохгүй гэж?

Зо:   Надад нэг санаа байна!

Бо:  Хөөх!

Цас: Хөөх!

Анж:     Гайхалтай!

Хонь:   Урлагийн бүтээл! Май.

Анж:     Ого!

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Шинэ скутер: 5-18

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Аан-ха!

Бо:  Явцгаая, явцгаая, явцгаая!

Анж:     Үгүй ерөө, энэ шинэ скутер үү?

Цас:.     Гоё юмаа.

Кэти:    Тэр бас дохиотой!

Зо:   Хөөе, болгоомжтой! Энэ цоо шинээрээ шүү. Би төрсөн өдрөөрөө бэлгэнд авсан юм.

Цас: Би унаж үзэж болох уу? Миний дуртай хийдэг юмны нэг нь скутерээр чулуун дээгүүр харайх.

Зо:   Чулуун дээгүүр ээ?

Анж:     Бас шавхай туулна!

Зо:   Шавхай туучна аа? Өөрөөр, та нар миний скутерыг шавхайтай хутгаж, эсвэл бүр дор, будгыг нь халцална гэж байна уу? Үгүй ээ, үгүй, үгүй! Яасан ч үгүй!

Бо:  Тэгвэл бүгдээрээ нүдээ боож нуугдаж тоглоцгоох уу?

3:     Нуугдаж тоглоё! Явж тоглоцгооё!

Бо:  Эйни мини майни мо

Эрээн барсын сүүлнээс бариарай

Эргэж хараад архирвал тавиарай.

Эйни мини майни мо!

Энэ бол чи!

Зо:   Алив л дээ, та нар хаана байна?

Кэти:    Би энд байна!

Бо:  Би ч гэсэн энд!

Зо:   Мэдлээ.

Анж:     Бид энд байна!

Зо:   Одоохон!

Кэти:    Би энд!

Бо:  Би энд!

Зо:   Би та нарыг олно доо!

-----------------------------------------------------------------------------

Хонь:   Зо, энэ шүлгийг сонс доо! 

Өглөөний цэлмэг тэнгэр

Өдөр сайхан болохыг илтгэнэ... Өө, чи яруу найргийг хараахан ойлгох болоогүй байх.

Зо:   Би дахиад нуугдаж тоглохгүй!

Бо:  Тэгж болно оо. Хэрэв чи нуугдаж тогломооргүй байвал бид хөөцөлдөж тоглож болно ш дээ! 

Зо:   Нээрэн үү? Тэг л дээ, Бо! Та нар бүгдээрээ намайг бариарай!

Кэти:    Гүйгээрэй!

-----------------------------------------------------------------------------  

Цас: Чи намайг барьж чадахгүй, чи намайг барьж чадахгүй. Би хөхөө! Өө, Хэ-хэ-хэ-хэ!!

Зо:   Та нар намайг барихгүй, та нар намайг барихгүй, та на-аа-аар...!

Бо:  Ингэдэг байжээ! Одоо чи “ан” болсон!

Зо:   Энэ чинь шударга бус!

Кэти:    Зо, чиний шинэ скутерээр хөөцөлдөж тоглох сайхан санаа биш байсан юм биш үү?

Бо:  Тэгвэл бид бөмбөгөөр тоглож болно ш дээ!

Зо:   Бөмбөг өө? Энэ чинь сайхан санаа.

Зо:   Хөөе, зайл, зайл!

Бо:  Зо, сатаарах хэрэггүй. Нааш ир, Зо!

Зо:   Би одоохон.

Бо:  Зо!

Зо:   Би бэлэн!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:   Болгоомжтой байгаач! Хаашаа бөмбөгөө залахаа мэдродэггүй юм уу?

Цас: Зо, чамтай тоглоход хэцүү юмаа!

Анж:     Тэгээд энэ скутерээс болоод шүү!

Зо:   Скутер энд хамаагүй. Энэ надад тохирох тоглоом биш!

Цас: Харин бидэнд тохирч байна! Тийм биз дээ?

Бо:  За болно оо, охид оо! Би дахиад тоглож бол... Ой, битгий яваач! Харин чамд цоо шинэ скутер байна. Юу гээч, чи энийгээ хуваалцаж болохгүй гэж үү?

Тео: Хөөе, найзууд аа! Наашаа хүрч ирээд хар даа!

Кэти:    О-о!

Анж:     Хөөх! Энэ онгоцыг хараач!

Кэти:    Мяу! Гоё юмаа!

Цас: Би нисгэж үзэж болох уу?

Тео: Мэдээж!

Анж:     Хөөх, тэр яаж нисэж байгааг хар даа!

Бо:  Ёо-оо, ёстой янзтай!

Зо:   Энэ жижигхэн онгоц скутерээс дээр гэж үү?

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   За яадаг юм. Тэр л биз!

Кэти:    Ой! Эвдэрчихсэн үү?

Тео: Тэглээ.

Анж:     Түүнийг бариад ав!

Цас: Бариад аваарай.

Кэти:    Би барьчихлаа. Яана аа!

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Би онгоцыг чинь барьчихлаа. Гэхдээ тэр эвдэрчихэж...

Тео: Баярлалаа, Зо. Гэвч одоо... бид үүгээр тоглоно гэж бодохгүй байна. Удирдлага нь эвдэрсэн.

Зо:   Тэгвэл бидний хувьд... миний скутерээр зугаацаж болно. Хэрэв хүсвэл бид ээлжээр гулгасан ч болно. Тэр цоо шинэ! Дуут дохиотой!

Бо:  Дуут дохио эвдэрчихэж.

Кэти:    Ой, ямар харамсалтай юм бэ!

Зо:   За, яадаг юм, санаа зоволтгүй! Бид скутерийг засаж чадна.

Кэти:    Чиний зөв. Бидний нөхөрлөл, хамтын тоглоом илүү чухал.

-----------------------------------------------------------------------------  

Хонь:   Нар тэнгэрт гялалзан гялтагнаж Намайг юу ч үл зовооно... Энэ хүүхдүүд яруу найргийг ойлгохгүй юм!

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Хамгаалагч: 5-19

-----------------------------------------------------------------------------  

Эмээ:   Сайн уу, хүүхдүүд ээ!

Бо:  Зо, хар даа! Тэр ирлээ! Ура!

Зо:   Өвөө! Эмээ!

Бо:  Йо-хуу!

Өвөө:   Өө!

Эмээ:   Та нарыгаа харах сайхан байна, миний бяцхан ач нар. Бас... бид зарим нэг юм авчирсан. Бэлэг!

Өвөө:   Тийм шүү. Бид хамгийн сүүлийн аялалаараа шинэ тоглоом худалдаж авсан юм. Та-да-а-а! Үсэрдэг бөмбөг!

Эмээ:   Тиймээ!

Бо:  Хөөх!

Зо:   Янзтай!

Эмээ:   Хэн тогломоор байна? Надад хэлээрэй, хүүхдүүд ээ! Зо, бөмбөгийг цагираг руу шид.  

Өвөө:   Би ойлгочихлоо! Яг ингэж!

Бо:  Ура!

Өвөө:   Ой! Миний нуруу...

Бо:  Хүлээгээрэй! Яг ингээд...

Өвөө:   О-о-о! Маш их баярлалаа, Бо, Зо! Өвөө нь жаахан амрах хэрэгтэй байна.

Эмээ:   Хүүхдүүд ээ, та нар бөмбөгөө аваад явж найзуудтайгаа тоглож бай.     

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Баярлалаа, Бо! Чи энэ дэлхийд жинхэнэ туслагч! Чи сая надад тусалсан, бас өвөөд ч гэсэн.

Бо:  Ээ... тиймээ. Супер хамгаалагч!

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Бо, чи надад бөмбөгийг дамжуулах ёстой!

Бо:  Аан. Май, ав.

Зо:   Ингэж тоглож болохгүйг чи мэднэ, тийм үү?

Бо:  Би ердөө л чамд тусалж байна. Чи бөмбөгөнд цохиулж мэднэ, ойлгов уу? Энэ тоглоом аюулгүй биш. Бид аюулгүй байх нэг юм бодох хэрэгтэй.

-----------------------------------------------------------------------------  

Ник: Бо! Хүрч ирээд надад туслаач!

Бо:  Харав уу, найзууд аа? Олс татах тоглоом бас л аюултай.

Зо:   Чи одоо дэндүү болгоомжилж байна.

Лизз:    Би ердөө л жаахан бүдэрсэн.

Бо:  Ингэвэл та нар тус бүртээ олсны тасархайтай, хэн ч юу ч чангахаагүй болно.

-----------------------------------------------------------------------------  

Өвөө:   Хөөе, хүүхдүүд ээ. Жаахан юм идчих. Гэрийн шинэхэн жимсний шүүс, интоор... Сайхан зооглоорой. Ой...

Бүгд:    Баярлалаа, өвөө.

Бо:  Найзууд аа, больцгоо!

Зо:   Бо. Яасан бэ?

Бо:  Интоор ястай.

Ник: Тиймээ, бид болгоомжтой иднэ.

Бо:  Хүлээ. Одоохон... О! Одоо чамд илүү аюулгүй интоор. Намайг бүх яснуудыг нь авах хүртэл зүгээр л хүлээж бай.

Лизз:    Э.э... Би сая л саналаа. Би нэг юм хийх хэрэгтэй байна.

Ник: Тиймээ, би ч гэсэн. Нэг юм хийх... Дараа нь ирье.

Бо:  Найзууд аа, та нар...? Зо! Боль! Надад өг! Зо, энэ бүхэн чинь аюултай. Чамайг цохиж, орооцолдуулж... эсвэл нисгэж мэднэ.

Зо:   За яахав, туслах аа. Би энэ бүхнээс юу ч хийж болохгүй бол би юу хийж болох вэ? Надад хэлээч.

Бо:  Хм... Чи энд сууж болно! О-о!

Зо:   Энэ надад ямар хэрэгтэй гэж?

Бо:  Энд салхитай байна, чи даарна. Ой! Би бээлий мартчихаж!

Зо:   Одоо салхи ч алга. Инээдтэй юм. Хар даа, чиний тусламж хэрэгтэй юм энэ! Надад энэ хангалттай!

Бо:  Энэ, өмсөөрэй. О! Зо! Байна уу? Зо!

-----------------------------------------------------------------------------

Хар: Бид алимны арвин их ургац авчээ. Энэ жил мөн ч их шүүс, жимсний чанамалтай болно доо.

Бо:  Зо! Ой! О-о-о-о! Надад туслаарай. Баярлалаа, найзууд аа. Би супер баатар биш бололтой. Яагаад гэхээр би өөртөө ч тусалж чадаагүй!

Лизз:    Бүх юм зүгээр, Бо. Бүгд нь үе үе тусламж хэрэгтэй болдог.

Ник: Бид супер баатрууд туслахууд!

Зо:   Чи намайг унахаас аварсан. Чи шилдэг нь, Бо!

-----------------------------------------------------------------------------  

Өвөө:   Хар даа, хүүхдүүд ээ. Өвөө нь дахиад л хэвэндээ орлоо. Хэн “Үсэрдэг бөмбөг”-өөр тогломоор байна?

Ник: Тэгье!

Лизз:    Тэгье.  

Зо:   Тиймээ.

Бо:  Тиймээ. Би! Би хүсч байна. Би зүгээр л тоглоно. Дахиж супер туслах болохгүй. Магадгүй жаахан туслах байх.

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Онцгой мэндчилгээ: 5-20

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Аав аа, хар даа!

Эмээ:   Эй, эй!

Зо:   Хөөх, мөн догь оо, эмээ!

Эмээ:   Сайн уу, хүүхдүүд ээ!

Аав: Аан? Ха-ха!

Өвөө:   Өө, чи хэвээрээ, сайхан байна, хүү минь.

Аав: Та ч гэсэн. Тантай уулзах сайхан байна.

Бо:  Мөн догь оо.

Ник: Янзтай нууц мэндчилгээ!

Эмээ:   Тэдэнд онцгой мэндчилгээ байдаг юм.

Бо:  Сонсов уу? Оп, пуф, пуф! Бид яг адилхан ингэвэл яаж байна?

Ник: Тийм шүү, онцгой нууц мэндчилгээ.

Бо:  Өөр хэнд ч байдаггүй тийм онцгой мэндчилгээ.  

Ник: Чиний зөв! Оролдоод үзье!

Бо:  Өө, тиймээ! Энэ мөчөөс эхлэн бид бие биетэйгээ ингэж мэндчилнэ.

Ник: Янзтай.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо    Би бүхнээс дээгүүр харайлаа! 

Ник: Бо!

Бо:  Ник! Хүлээ!

Ник: Ёох! Халуун байна.

Бо:  Тиймээ. Үгүй ээ, хүлээ, хоёулаа дахиад нэг удаа үзье.

Ник: Тэгье, дахиад нэг.

Бо:  Нэг...

Ник: Хоёр...

Зо:   Хөөе! Та нар явж сэлэхгүй юм уу?

Ник: Ой! 

Эмээ:   Йогийн цаг, хүүхдүүд ээ!  Гүйцээ, одоо надтай хамт амьсгалаарай. Нэг... хоёр... Дахиад нэг...

Бо:  Би зүгээр л сургуулилж болно...

Эмээ:   Амьсгалаарай... Дахиад... Амьсгаагаа гаргаарай.

Бо:  Дараа нь бид нэг нэгнийхээ гарыг барина.

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Хөөх.... хөөх... Янзтай! Би одоо л сурлаа! Эсвэл би хэтэрхий яарсан байх.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Хар даа, хүүхдүүд ээ! Харитон ах, Ник хоёр циркийн үзүүлбэрээ үзүүлж  байна.

Эмээ:   Гайхалтай! 

Өвөө:   Алив орж мэнд мэдье.

Бо:  Өө... өө бурхан минь.

Өвөө:   Яасан сайхан хулуунууд вэ! Энэ ямар хэмжээтэй вэ?

Хар: Эд гурван янзын хэмжээтэй. Жижиг, дунд, бас тэгээд том.

Эмээ:   Бид Зо, Бо хоёртой салхилж байсан юм.

Ник: Хүлээ, ингэхэд Бо хаана байна?

Зо:   Сайхан асуулт, тэр энд алга.

Ник: Хачин юмаа.

Бо:  Чшш!

-----------------------------------------------------------------------------  

Ник: Бо! А?

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Бо, бид явж хөл бөмбөг тоглоно. Чи явах уу?

Бо:  Ник очих уу?

Зо:   Магадгүй ээ.

Бо:  Тэгвэл миний хувьд....  гэртээ үлдсэн нь дээр.

Эмээ:   Унтаж болохгүй, чи багийн гишүүн!

-----------------------------------------------------------------------------  

Эмээ:   Тоглож эхэлцгээе!

Зо:   Оо, сайн байна. Бо, бөмбөгийг аваарай! Бо? Бо дахиад л алга болчихож! Тэр бүтэн өдөр... алга боллоо.

Мак: Аан-хан! Тэр удахгүй ирнэ гэж найдъя. Тэр үнэхээр сайн хаалгач.

Зо:   Бо, буцаад ирээч! Бо! Бо! Гараад ирээч?

4:     Бо? Бо? Бо? Бо?

Саар:   Гараад ир, чи бидэнтэй тоглох хэрэгтэй!

3:     Чи бидэнтэй хамт тоглох хэрэгтэй!

Ник: Аан гээч, Бо. Хоёулаа тусгай мэндчилгээнд санаа тавихгүй байвал яасан юм? Зүгээр л мэндэлцгээе. Жирийн найзууд шиг?

Бо:  Гайхалтай! Болж байна!

Ник: Янзтай!

Зо:   Хүүхдүүд ээ, та нар тоглох уу, үгүй юу?

Бо:  Бид тоглоно!

Ник: Бид тоглоно!         

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Нуугдаж тоглосон нь: 5-21

-----------------------------------------------------------------------------  

Саар:   Хөөе, Ник!  Гараад ир!

Зо:    Ни-и-ик!

Саар:   Бүгдээрээ нуугдаж тоглоцгооё!

Лизз: Ни-и-ик!

Бо:    Чимээгүй! Та нар сонсов уу? Энэ бишээ! Харин амбаараас!

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:    Саарал аа, түрүүлээд ор.

Лизз: Ха! Чи энд байжээ!

Саар:   Чи хэдийн нуугдаад эхэлжээ!

Ник:  Үгүй ээ. Өвөө мөөг түүхээр ой руу явж, харин би цэвэрлэгээ хийж байна.

Мак:  Энэ юун хайрцаг вэ?

Ник:  Энэ шидэт хайрцаг. Энэ илбэнд зориулагдсан, хэн нэгнийг алга болгож, дахин гаргаж ирдэг юм. Гэхдээ түүнд сайтар салхи оруулах хэрэгтэй.

Зо:    Тийм шүү! Бид хайрцагийг гаргаж, нэг оролдоод үзье л дээ. Үгүй бол мэлхийн бүхэл сүрэг үүрлэж мэднэ! Аа... өргөөрэй!

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:    Аа?

Ник:  Бүгд бэлэн!

Лизз: Тэгвэл нуугдаж тоглоцгооё. Гэхдээ энэ юмны дотор алга болохгүйн тулд болгоомжтой байна шүү.

-----------------------------------------------------------------------------  

Ник:  1, 2, 3, 4....5, 6, 7, 8, 9, 10!

Бо:    Надад сайхан төлөвлөгөө байна, хоёулаа хамт нуугдъя, зөвхөн чи бид хоёр, за юу? Чшшш! Харин чимээгүй бай.

Ник:  Би хайлаа шүү! Алив, харъя, харъя даа. А? Би чамайг оллоо, Зо. Оо! Бо? Би энэ бутанд ийм хачин юу ургав аа гэж бодлоо.

Бо:    Дараагийн удаа бид арай дээр газар олно!

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:    Хөөе!

Лизз: Ку-ку!

Бо:    Энэ удаа бид хэн ч олохооргүй тийм газарт нуугдана даа!

-----------------------------------------------------------------------------  

Саар:   Ау! Үгүй ээ. Бид энд орж нуугдахгүй байхаар тохиролцсон. Ха! Би чамайг олчихлоо! Энэ хаанаас гараад ирэв ээ?

Лизз: Энд ийм юм байсан гэж бодохгүй байна.

Бо:    Энэ тохирох газар юм шиг байна!

Ник:  Чи энэ тоглоомонд сайн байлаа, Саарал аа! Чи хэдхэн эргээд л бүгдийг нь олчихлоо!

Саар:   Би харин Бо-г олж чаддаггүй. Бо, гараад ир!

Лизз: Чи ялсан!

Бүгд: Бо! Бо! Бо! Бо!

Зо:    Чи хаана байна?

Ник:  Хаана? Хаана? Хаана вэ?

Лизз: Уу-уу!

Саар:   Ау! Тэр хаана байна аа?

Лизз: Тэр бүр сайтар нуугдаад бидний дуудахыг сонсохгүй байна уу?

Ник:  Бид цэцэрлэгт бүхэлд нь хайх хэрэгтэй.  

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:    Би хэлсэн биз дээ! Тэд тавуулаа байж биднийг олж чаддаггүй.

Лизз: Бо, чи хаана байна?

Ээж:  Зо, Бо, хоолоо идээрэй!

Ник:  Эгч ээ, Бо алга болчихсон!

Ээж:  Юу гэсэн үг юм?

Зо:    Бид нуугдаж тоглож байсан юм, харин тэр... Бид цэцэрлэг даяар хайлаа.

Ээж:  Ойлголоо. Саарал, Макар хоёр амбаарт шалга. Зо, Лиззи хоёр хүлэмжинд хай. Ник бид хоёр гэрт хайя.

Бо:    Өө, үгүй ээ! Бүгд санаа зовчихсон уу? Одоо би явах вэ?

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:    Тэр хүлэмжинд алга.

Саар:   Амбаарт ч алга.

Бо:    Ой, би юу хийчихэв ээ? Надад ичгүүртэй байна! Би энэ мануухай дотор үүрд нуугдах болох байх.

Мак:  Би ойлгосонгүй, тэр хаашаа алга болдог байна? Яг илбээр алга болсон юм шиг!

Зо:    Илбэ байж мэднэ! Гэхдээ бид илбийн хайрцганд нуугдахгүй гэж тохиролцсон ш дээ!

Ник:  Би яваад өвөөг аваад ирье. Тэр энэ хайрцаг дээр бидэнд туслана. Эндээ хүлээцгээж бай!

Зо:    Хүлээх цаг алга! Хэрэв тэр тэнд нуугдсан бол... 1, 2, 3! Бо гараад ир! Болохгүй байна!

Ээж   Зо, уйлах хэрэггүй. Бид цааш үргэлжлүүлэн хайх хэрэгтэй!

Бо:    Ээжээ!

Зо:    Бо?

Бо:    Би энд байна!

Ээж:  Өө, Бо!

Ник:  Ёо-ох! Бид түүнийг оллоо!

Бо:    Надад харамсалтай байна! Би хэтэрхий удаан нуугдах шиг боллоо! Бас та нарыг зөндөө айлгалаа!

Ник:  Гэхдээ бид чамайг олсондоо баяртай байна.

Бо:    Би бүгдийг нь айлгаад, өөрөө ч гэсэн айсан. Надад ичгүүртэй байна. Бид тэнд суугаад их удаан хүлээсэн.

Ээж:  Тэгсэн ч гэсэн чи гарч ирсэн. Сайн байна, Бо. Алдаагаа залруулахад хэзээ ч оройтохгүй.

Бо:    Му-уу! Алив, тэврэлдье!

Ник:  Хрю-хрю!

Саар:   Сайн нуувч байлаа!

Лизз: Маш ухаалаг газар!

Ник:  Илбийн хайрцагнаас ч дээр!

Хар:  Хүүхдүүд ээ, нуугдаж тогловол та нар намайг ялна гэж бодож байна уу? 

Бо:    Харитон өвөө, би хангалттай нуугдсан!

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Археологийн өдөр: 5-22

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:    Хөөх, янзтай! Энэ хорвоогийн хамгийн гайхалтай зүйл!

Өвөө:   Энэ эртний дуулга, тугал минь.

Зо:    Хар даа, гялалзаж байгааг нь! Ямар үнэт эрдэнэ вэ? Хэн түүнийг олсон бол?

Эмээ:   Өвөө бид хоёр чинь өмнө зүгт экспедицээр явах үедээ.

Өвөө:   Тиймээ! Бурхан минь, малтлага хийсэн газарт айхта халуун байсан даа.

Бо:    Хөөх! Бид хэзээ ч юм малтлага дээр очих юмсан.

Зо:    Аав ээж хоёр биднийг тийм хол явуулахгүй.

Эмээ:   Гэрээсээ ч гэсэн эртний үнэт зүйлсийг олж болно.

Өвөө:   Мэдээж!

Бо:    Эртний жинхэнэ эрдэнэсийг үү? Тэгээд яг манай байшин дор уу?

Зо:    Нээрэн үү? Би харж байж л итгэнэ.   

-----------------------------------------------------------------------------  

Өвөө:   Өө! Миний малтлагын талбайд тавтай морил! Эмээ бид хоёр чинь энэ эртний газрыг судалж, юу байгааг харах гэсэн юм.

Эмээ:   За тэгээд, Зо! Эмээгийнхээ хэлсэн үгэнд итгэв үү?

Зо:    Би юу ч харахгүй байна. Зөвхөн элстэй нүх, чулуунууд...

Бо:    Зо! Хоёулаа жаахан ухаж үзвэл яасан юм? Бид ямар нэг эртний юм олж магадгүй.

Зо:    За яахав. Хоёулаа малтлага хийе! Би чамаас түрүүлнэ гэж мөрийцье!

-----------------------------------------------------------------------------  

Эмээ:   Харин одоо болгоомжтой байцгаа. Санаж ав, хүүхдүүд минь. Хэзээ ч бүү яар! Жинхэнэ археологич хэзээ ч яардаггүй, бас үргэлж болгоомжтой байдаг. Дүрэм №1!

Өвөө:   Хэрэв та нар болгоомжгүй байвал ямар нэг юм өнгөрүүлж мэднэ, эсвэл эртний эдлэлийг эвдэж ч мэднэ. Харин бид үүнийг хүсэхгүй.

Бо:    Ойлголоо!

Зо:    Эртний эрдэнэс олох үргэлж сонирхолтой, гайхалтай гэж би үргэлж боддог байлаа... гэтэл надад хэзээ ч ийм уйтгартай байсангүй.

Эмээ:   Ухаж ядарсан уу, Зо?

Зо:    Ой! Үгүй ээ, үгүй, үгүй! Мэдээж үгүй! Би зүгээр л бүгдэд нь цай ч юм уу авчиръя гэж бодоод.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:    Ник! Сайн уу!

Ник:  Сайн уу! Та нар нэг сонирхолтой юм хийж байгаа гэж сонссон. Эрдэнэс хайж байна уу?

Зо:    Юу... ээ-ээ... Бид эрдэнэс хайж байгаа... гэхдээ энэ сонирхолгүй юмаа.

Бо:    Ура! Эрдэнэс!

Зо:    Тэр нэг юм олчихож! Явцгаая!

Ник:  Өвөө!

Өвөө:   Явж тогло, хүү минь! Явж хүүхдүүдтэй тогло.

Ник:  За!

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:    Үгүй ер өө!

Ник:  Хөөх! Тэр эртний түлхүүр олжээ!

Бо:    Энэ түлхүүр эртний нууц хаалга нээдэг гэж мөрийцсөн ч болно!

Өвөө:   Өө! Би чемоданы хуучин түлхүүрээ  хайж байсан юм. Баярлалаа, хүү минь. Чи энд байжээ!

Бо:    Ээх!

Зо:    Чемоданы хуучин түлхүүр гэсэн үү? Би чамайг эртний эрдэнэс олно гэж найдсан!

Бо:    Зүгээр л хүлээчих. Би олно!

Ник:  Би чамд туслая, Бо!

Зо:    За, за, тийм бол ухаж эхэлцгээ! Харъя л даа...

Бо:    О...   

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:    Энэ аягыг эртний эдлэл гэж тооцож болох уу?

Ник:  Ура!

Зо:    Ура! Эртний эдлэл!

Өвөө:   Та нар юу олсныг харцгаая, хүүхдүүд ээ!

Зо:    Аан-хан! Маш эртнийх!

Өвөө:   О! Энэ 1000 жилийн настай аяга байна! Бас маш үнэ цэнэтэй!

Эмээ:   Ийм онцгой эртний эдлэлийг авахаар сонирхсон олон музейнүүд байгаад би итгэж байна. Сайн байна!

2:       Ура!

Зо:    Юу? Тэгвэл... миний аяга яасан юм бол? Үгүй ээ, энэ биш байна! Энэ ч гэсэн! Ура! Миний аяга! Би ашгүй нэг оллоо.

Ник:  Энэ энгэрийн тэмдэг үнэ цэнэтэй бололтой. Тиймээ, бас энэ бугуйвч үнэ цэнэтэй гэж мөрийцсөн ч болно.

Эмээ:   Үнэт эрдэнэсээр чимэглэсэн энэ Граалийг хар даа!

Өвөө:   Мэдээж энэ бүхэн маш эртний эд зүйлс, хүүхдүүд ээ!

Зо:    Ховор эртний эд зүйлс гэдэг сайхан... харин би зүгээр л аягаа олох гэсэн юм! Юу? Таны хэлснээр... Би жинхэнэ эртний эд зүйлс олсон гэж үү?

Эмээ:   Тиймээ! Сайн ажиллаа, Зо!

Өвөө:   За, за! Энэ баяр тэмдэглэх шалтгаан гэж бодож байна.

Зо:    Би эрдэнэс олж магадгүй байх!

Эмээ:   Магадгүй... та нар тэнд ухаж болно. Та нар илүү сонирхолтой юм олж мэдэх байх.

Бо:    Хөөх! Би жинхэнэ янзтай хайрцаг оллоо!

Зо:    Тэр жинхэнэ хуучны торгон туузтай.

Ник:  Эртний бялуу бололтой.

Өвөө:   Гэхдээ тэр эртнийх биш. Би дөнгөж сая жигнэсэн юм.    

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Нуурын найз: 5-23

-----------------------------------------------------------------------------  

Өвөө:   Шалгаж байна, шалгаж байна.

Зо:    Бо! Чи фрисби тоглох уу?

Бо:    Тэгнэ ээ, гэхдээ би эхлээд энийг уншиж дуусгамаар байна. Энэ үнэхээр сонирхолтой юм! Ойд савдагууд, харин нууранд усны савдаг амьдардагийг чи мэдсэн үү?

Зо:    Тиймээ. Шүүгээнд гэрийнх, ванны өрөөнд усны гүнж байдаг!

Бо:    Өвөө, та та савдаг эсвэл усны савдагийн тухай урд нь сонссон уу?

Өвөө:   Үгүй л болов уу. Магадгүй тэд миний очиж чадахгүй тийм алс холын үлгэрийн оронд амьдардаг байж мэднэ.

Мих:  Бүгдэд нь өглөөний мэнд. О-о-о... э-э-э... Энэ юу вэ?

Миш: Уучлаарай.

Мих:  Би нэрс түүхээр нуур луу явлаа. Чи надтай хамт явмаар байна уу?

Миш: Мэдээж, аав аа!

Зо:    Би ч гэсэн явж болох уу? Нэрс миний дуртай жимс!

Бо:    Нуур луу гэсэн үү? Хөөх, ёстой янзтай! Магадгүй би тэнд усны савдагийг харах байх.

Мих:  Тэгвэл тэг дээ. Алив... бүгдээрээ хамт явцгаая.

2:       Ура!!!

Өвөө:   Бид та нарын араас очно.

Бичлэг:      Бид та нарын араас очно.

Өвөө:   Ийм юм байдаг аа...

-----------------------------------------------------------------------------  

Мих:  Ай?

Зо:    Бо! Юу хайсан юм?

Бо:    Юу биш, хэнийг гээч! Тиймээ, хэнийг? Ойн савдагийг!

Мих:  Миша!

Зо:    Бу! Би савдаг!

Бо:    За болно, Зо!

Зо:    Хөөх! Ямар гоё юм бэ!

Бо:    Пөөх!

Мих:  За алив, хүүхдүүд ээ! Жимсээ түүгээрэй!

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:    Сайн уу, жаалаа! Чамайг цөөрөмд чинь буцааж аваачъя, за юу? Энэ юу вэ?

Миш: Би ийм юм хэзээ ч харж байсангүй.

Бо:    Би жинхэнэ усны савдагийг оллоо!

Миш: Хм... Тэр яагаад ийм жижигхэн хөөснүүд гаргадаг юм?

Бо:    Энэ усны савдагийн зулзага нь байх. Яагаав, хүүхэд нь! Яг бидэн шиг! Ура! Би нээрэн түүнийг олжээ!

Зо:    Усны савдаг, ойн савдаг л гэнэ. Тэд чинь жинхэнэ биш.

Бо:    Зо!  Нааш ир! Усны савдаг юм хэлэх гээд байна.

Зо:    Би мэдэхгүй юм. Би юу ч  мэдэхгүй байна!  

Миш: Энэ усны савдагийн харилцах арга нь байх. Хм.... хөөсөн яриа.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:    За больцгоо! Хэн ч ингэж харилцдаггүй!

Бо:    Айх хэрэггүй, жаалаа! Гарч ирээд өөрийнхөө шинэ найзуудтай мэндлээч! Би Бо. Харин энэ Зо, Миша хоёр. Бид маш найрсаг.

Миш: Усан савдагууд яаж найзтай болохыг мэддэггүй байх.

Бо:    Тэгвэл бид түүнд харуулна. Найз чинь амтат зүйлээ хуваалцахдаа үргэлж баяртай байдаг.  Э... О! Энэ, жаалаа!

2:       Тэр нэг юм хэлэх гээд байна!

Зо:    Түүнд ямар нэг бэлэг үлдээвэл яасан юм? Энэ болно гэж бодож байна.

Миш: Усны савдагууд бэлгэнд дуртай байх нь. Үгүй хар даа, тэр ямар их ярьж байгааг!

Бо:    Магадгүй тэр одоо гарч ирээд тоглохоо шийдэх байх.

Миш: Энэ тоглоомыг фрисби гэдэг. Чи энийг найзууддаа шидэж өгнө, тэд барьж аваад буцааж шиднэ.

Бо:    Чи бидэнтэй хамт фрисби тоглож болно, за юу?

Зо:    Энэ арай бүдүүлэг байна! Усан савдагууд ингэж тоглодоггүй байх.

Миш: Эсвэл түүнд... тоглох таалагддаггүй байх.

Зо:    За яахав, тэгвэл тэр юу хийх дуртай вэ? Усны савдаг аа, чи дуулах дуртай юу? 1, 2, 3! Надад үзэж харах юм зөндөө!

3:       Нийлээд бидэнтэй хамт тоглооч Наашаа манай гэрт хүрээд ир.

Зо:    Энэ юу байсан бэ?

Миш: Энэ... энэ бутнаас дуугарсан.

Бо:    Ойн савдаг!

Мих:  Хаана?

Өвөө:   Ойн савдаг аа? Энд ойн савдаг байдаг юм уу?

Бо:    Өвөө юу? Бас эмээ?

Эмээ:   Тиймээ, хонгор минь. Сайн уу.

Зо:    Та нар яагаад ийм тэнэг навчтай хувцас өмссөн юм?

Өвөө:   Бид ойн ховоо шувуудын дууг бичиж авах санаатай, тэгээд л тэднийг үргээхгүй гэж өнгөлөн далдалсан нь энэ.

Бо:    Өө, үгүй ээ! Бидний чанга дуу манай усны бяцхан савдагийг үргээсэн байх. Одоо тэр хэзээ ч гарч ирж бидэнтэй хамт тоглохгүй!

Өвөө:   Усны савдаг аа? Тэгэхээр, та нар усны савдагийг олжээ, харин чи хэлээгүй.

Бо:    Тиймээ, тэр бидэнтэй хөөсөөрөө ярилцдаг.

Өвөө:   Аан, энэ хөөсөнцөрүүд нуурын хий байгаа юм, Бо! Усны гүнд замаг, усны ургамалууд зэрэг органик нэгдлүүд задрах үеэр хий үүсдэг.

Бо:    Би үүнд итгэж чадахгүй нь. Энэ бүх хугацаанд энэ бидний шинэ найз бидэнтэй ярилцаж байна гэж би бодсон, гэтэл ердөө л нуураас гарсан хий байжээ. Би өөртөө найз загас хэзээ ч олохгүй байх.

Зо:    Гуниглах хэрэггүй, Бо! Тэгсэн ч бид цагийн сайхан өнгөрүүллээ, тиймээ?

Миш: Тиймээ! Надад маш хөгжилтэй байсан.

Мих:  Дээр нь бид баахан жимстэй боллоо. Гэртээ харьцгаая. Би очоод нэрстэй сайхан бялуу жигнэнэ.

Миш: Ура!

Зо:    Ура!

Өвөө:   Ура!

Бо:    Бас чамд ч гэсэн!

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Том хүний яриа: 5-24

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:    Бо, хар даа!

Бо:    Бү-үр-мэл га-ди-л.

Зо:    Яг үнэн! Бид өөрсдөө аав ээжид орой хоол хийж яагаад болохгүй гэж? Энэ гайхалтай сюрприз болно!

Бо:    Гадил хаанаас авах вэ? Бас бүрмэл.

Зо:    Бид өөрсдөө дэлгүүр явна. Яагаад болохгүй гэж?

Бо:    Хонь эмээ биднийг явуулахгүй!

Зо:    Тэгнэ ээ, явуулна. Бид зүгээр л түүнтэй ярилцана. Том хүн шиг, нухацтайгаар! Харж л байгаарай.

Хонь:   Энэ та нарт сонирхолтой байх гэж би бодлоо.  Энэ гайхалтай тоглоомыг бүр миний өвөө хийсэн юм. Хүлээгээрэй. Энэ хавьд дахиад нэг юм байх ёстой.

Бо:    Бид үүгээр тоглох юм уу?

Зо:    Яасан ч үгүй! Бид насанд хүрсэн!

Бо:    Гэхдээ хонь эмээ биднийг жаахан хүүхдүүд гэж бодоод байна.

Хонь:   Энэ! Би олчихлоо! Намайг жаахан байхад би энэ тоглоомонд их дуртай байлаа. Хуучны сайхан цагаа гэж! Алив, Бо!

Бо:    Том хүн шиг ярилцах цаг болсон байх.

Зо:    Хонь эмээ...

Хонь:   Энэ бяцхан цоожийг хар даа, надад түлхүүр нь байгаа!

Зо:    Хүлээ, Бо. Би жаахан бэлдээдэхье! Бид ярилцах хэрэгтэй. Үгүй ээ. Чухал яриа байна. За, энд юу байна? .

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:    Үгүй ээ! Муугүй шүү, муугүй. Магадгүй юм, тиймээ, тийм, дажгүй. Өө, тиймээ! Бид ярилцах хэрэгтэй байна.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:    Сайн уу, миний хүүхдүүд! Би танай ээжийн үеэл эгч нь байна. Би үүгээр өнгөрч яваад хайртай хамаатнуудаа нэг харъя гэж шийдлээ.

Хонь:   Сайн уу, хатагтай. Тантай танилцсандаа баяртай байна.

Бо:    Сайн уу, эгч ээ.

Зо:    Сайн уу, Бо! Бид юу тоглож байгаа билээ?

Бо:    Хар даа!

Зо:    Яах гэж? Ийм том болсон хүүхдүүд хүүхдийн тоглоомоор тоглож яах юм?

Хонь:   Энэ тоглоом тэдний хувьд дэндүү амархан санагдаж байна уу?

Зо:    Мэдээж! Энэ хүүхдүүд илүү сонирхолтой юмаар тоглох хэрэгтэй.

Бо:    Хөөх!

Зо:    Урам зориг өгөхөөр.

----------------------------------------------------------------------------   

Зо:    Шинэлэг бүтээлч байхаар.

Хонь:   Браво! Энэ жинхэнэ суут бүтээл байна!

Зо:    Миний хамаатнууд үүнээс ч илүүг хийж чадна. Мартсанаас, тэр өөрсдөө дэлгүүр явсан ч чадна!

Хонь:   Би мэдэхгүй юм. Мэдэхгүй юм. Энэ нилээн ахадсан зүйл. Зо юу бодож байгаа бол?Бид талаар Зотой ярилцах хэрэгтэй.

Зо:    Уучлаарай, харин одоо би явах ёстой, надад амжуулах зарим ажил байгаа. Баяртай.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:    Хонь эмээ, бид хоёр тантай ярилцах гэсэн юм.

Хонь:   Оо, яг том хүмүүс шиг үү? Тийм үү? Харин чи ээжийнхээ үеэлийг хараахан хараагүй юу? Түүнтэй үүдний өрөөнд санаандгүй таарсан уу?

Зо:    Тэгсэ-эн, юу л даа, Хонь эмээ, үнэнээ хэлэхэд, намайг уучлаарай, би ээжийн үеэл болж жүжиглэсэн юм. Бид том хүмүүс шиг оройн хоол хийх гээд.

Бо:    Бас дэлгүүр явах гэж байсан юм. Өөрсдөө! Харин бид одоохондоо хүүхдүүд учраас та бидэнд зөвшөөрөхгүй байх гэж бид бодсон.

Хонь:   Яагаад болохгүй гэж? Яагаад гэвэл, миний харснаар, та нар яг том хүмүүс шиг төлөвлөж байна. Хэрэв та нар дургүйцэхгүй бол би та нарт туслая. Маш жаахан, дөнгөж төдий.

2:       Ура!                                                       

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:    Явцгаая! 

Хонь:   Ийшээ!

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:    Ав! Тиймээ, тийм, тийм, аваад бай!

Бо:    О, гадил!

Зо:    Ав аа, ав, ав! Баярлалаа.     

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:    Гадил хаачсан бэ?

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:    Ёстой гоё!

Бо:    Бид өөрсдөө энэ бүхнийг хийсэнд итгэхгүй байна.

Хонь:   Мэдээж хийсэн! Яг… том хүмүүс шиг!

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:    Дэлгүүр ороод ирсэн. Тэгээд бүгдийг өөрсдөө.

Аав:  Би гайхширлаа. Маш сайн байна.

Хонь:   Яг том хүн шиг үү?

Бо:    Бараг л.

Ээж:  Ийм гайхалтай, бас ийм энгийн. Би энийг хэзээ ч хийж байгаагүй гэхээр итгэмээргүй юм.

Зо:    Зүгээр ээ, ээжээ. Би танд зааж өгч болно.

Хонь:   Түүнээс гадна, энэ хувцас чамд их зохижээ.

Ээж:  Өө, баярлалаа! Надад ч гэсэн их таалагддаг.

Бо:    Үнэндээ, үеэлээс илүүтэй ээжид гоё харагдаж байна.

Зо:    Яг үнэн!

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

 

Улбар шар үнээ

Бүжиглэх урам зориг: 5-25

-----------------------------------------------------------------------------  

Ник:  Энийг хар даа!

Хар:  Өглөөний дасгалын зөв хийж бай, тэгвэл орой болтол өөдрөг байх болно!

Зо:    Өнөөдөр өглөөний дасгалыг шинэ маягаар хийвэл яаж байна? Сүүлийн үед мундаг залуус бүжгээр хичээллэдэг болсон.

Ник:  Тэр чинь юу юм?

Зо:    Ердөө л багш аа дуурайхыг хичээ! Хэмнэлээ сонс! Хэмнэлээ мэдрээд хөгжмийн аяандаа бүжиглэ!

Ник:  Хрю-хрю!

Миш: Бүжиглэх ийм хөгжилтэй гэж би ер мэдсэнгүй!

Ник:  Өө, хөө! Өвөө!

Лизз: Саарал аа, бүжиглээрэй!

Саар:   Өнөөдөр хангалттай бэлтгэл хийсэн гэж бодож байна. Ингэхэд, бүгдээрээ манай гэрт очвол яасан юм? Би өөрийнхөө алдартай блинчикийг хийж өгье.

Хар:  Өө, тиймээ-ээ!

-----------------------------------------------------------------------------  

Лизз: Ммм! Ямар амттай юм бэ, Саарал аа!

Ник:  Үү! Танайх шиг ийм амттай блинчик яаж хийдгийг мэдэх юмсан.

Мак:  Бид одоо босож аяга тавгаа угаах хэрэгтэй байх.

Ээж:  Та нар яагаад ийм чимээгүй сууцгааж байна?

Саар:   Ээжээ!

Ээж:  Юу болсон юм, хүү минь?

Саар:   Та унтраачих тэгэх үү?

Зо:    Яагаад? Хөгжмийн аяанд аяга таваг угаах хөгжилтэй!

-----------------------------------------------------------------------------  

Ник:  Хөөе, Саарал аа, чи бидний бүх хэмнэлийг алдагдуулаад байна!

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:    Саарал аа!  Саарал аа! Бид чамайг хаа сайгүй хайлаа!

Саар:   Бид энд жаахан цэвэрлэх ёстой.

Ник:  Тэгвэл бид чамд туслая!

-----------------------------------------------------------------------------  

Миш: Бид хөгжмөө аваагүй нь харамсалтай, хөгжимтэй бол хамаагүй хөгжилтэй.

Саар:   Энэ худлаа, үнэндээ миний бодлоор, хөгжимгүйгээр цэвэрлэгээ хийх нь тайвшруулдаг.

Ник:  Хөөе, найзууд аа! Би юу чаддагийг хар даа!

-----------------------------------------------------------------------------

Лизз: Саарал аа! Чи яагаад бидний хөгжимтэй үдэшлэгт огт ирдэггүй юм бэ?

Саар:   Э-э, надад бүжиглэх таалагдаггүй.

Лизз: Нээрэн үү?

Зо:    Чамд таалагддаггүй ээ? Бид өнөө орой дахиад нэг хөгжимтэй үдэшлэг зохионо!

Саар:   Уучлаарай, би орой очиж амжихгүй. Би завгүй.

-----------------------------------------------------------------------------  

Лизз: Ээж! Би багажаа авах гэсэн юм. Бид өнөөдөр жинхэнэ бүжгийн талбай хийхээр шийдсэн. Баярлалаа, ээжээ!

Ээж:  Сонирхолтой л юм.

-----------------------------------------------------------------------------  

Лизз: Ой! Саарал аа! Чи ойд юу хийж... байгаа юм? Хөөх! Тэр бүжиглэж байна!

-----------------------------------------------------------------------------  

Ник:  Үгүй ээ, үгүй! Үгүй! Бас л биш. Эй! О!

Лизз: Хөөе, намайг юу харсныг таа даа? Би ойгоор явж байсан чинь... та нар итгэхгүй дээ, би бүжиглэж байгаа дүрс харсан. Тэр Саарал байсан!

Зо:    Ха! Үгүй байлгүй дээ!

Мак:  Саарал чинь бүжиглэх дургүй.

Лизз: Энэ худлаа, үнэндээ тэр ичимхий юм билээ. Тийм болоод л тэр өөрийг нь хэн ч хардаггүй тийм газар бүжиглэдэг.

Ник:  О! Хэрэв хэнд ч харагдахгүй гэвэл бид хөгжимтэй үдэшлэгээ амбаарт зохиовол яасан юм?

Миш: Энэ үү? Энэ үү? Эсвэл энэ үү?

Мак:  Үгүй ээ!

Ник:  Хрю-хрю. Хрю-хрю. Өө, Саарал аа! Чи хүрээд ирсэн нь сайн боллоо! Чи надад энэ юмыг өлгөхөд туслахгүй биз? Маш их баярлалаа.

Саар:   Хөөх!

Лизз: Хөөх!

Мак:  Ёстой догь!

Саар:   Бүх юм болсон бололтой. Би явах болсон байна.

Мак:  Би уг нь чамд бидний хөгжим дээр туслаач гэж хэлэх гэж байсан юм.

Дуу:  Өнөөдөр чиний зүрх хөгжмөөр бялхана, яагаад гэдгийг чи мэдэхгүй

Өнөөдөр наран саран хоёр тэртээ өндөрт тэнгэрт хамт бүжинэ

Дуртай хөгжим чинь эгшиглэж, дууны аяанд чи эргэлдэн найгана

Хөгжмийн ая үргэлжилж, хөөр баярыг чамд авчраг

Хөгжмийн ая үргэлжилж, хөөр баярыг чамд авчраг 

Хөгжмийн хэмнэл биднийг хөгжөөж, халуу дүүгтэл бид бүжинэ

Тиймээ, тийм, тийм, тийм, тийм, тийм

Өөрөө бүжиглэ, эсвэл бүх найзуудтайгаа

Тиймээ, тийм, тийм, тийм, тийм, тийм

Өөрөө бүжиглэ, эсвэл бүх найзуудтайгаа

Тиймээ, тийм, тийм, тийм, тийм, тийм

Эцэст нь хүртэл дагаад дуул !

Бүгд: Ура! Саарал аа!

Лизз: Янзтай! Ура! Тиймээ, Саарал аа!

Мак:  Ура! Тиймээ, Саарал аа!

Миш: Ура! Тиймээ, Саарал аа!

Ник:  Ура! Тиймээ, Саарал аа!

Зо:    Ура! Тиймээ, Саарал аа!

Дуу:  Хөгжим үргэлжилсээр л байг!

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

Улбар шар үнээ

Нөхөрлөлийн хайрцаг: 5-26

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:    О!

Лизз: О!

Зо:    Ашгүй чи нэг ирлээ!

Лизз: Намайг Лиззи гэдэг.

Кэти: Намайг Кэти гэдэг.

Зо:    Миний хамгийн сайн найз нар ингээд уулзлаа! Бас бидний өмнө бүхэл бүтэн зун байна! Бидэнд их хөгжилтэй байх болно! 

-----------------------------------------------------------------------------  

Кэти: Хар даа! Гоё байгаа биз?

Зо:    Уу!

Кэти: Энэ!

Зо:    Хөөх!

-----------------------------------------------------------------------------

Лизз: Хөөе! Кэти! Үсрээрэй!

-----------------------------------------------------------------------------  

Кэти: Надад юу байгааг хар даа.

Зо:    Гоё юмаа!

Лизз: Пөөх!

-----------------------------------------------------------------------------  

Кэти: Мяу!

Лизз: Аа... За яахав. Энэ гуурсыг ийш нь, харин энэ нүх...

Зо:    Гайхалтай!

Кэти: Янзтай!   

Ээж:  Би жаахан байхдаа бас л найзуудтайгаа зуныг өнгөрүүлдэг байлаа. Бид янз бүрийн хөгжилтэй юмнууд хийнэ. Би бүр тэднээс нэгийг ч санадаггүй ээ.

Зо:    Бид хамт өнгөрүүлсэн зуныг хэзээ ч мартахгүй. Тийм биш гэж үү?

Кэти: Бид санана гэдгийг чи хаанаас мэдэж байгаа юм?

Зо:    Бид үүнд санаа тавина. Аа! Бид дурсамжаа хадгалах хайрцаг хийцгээе!

Лизз: Тэгээд бид хийсэн чухал зүйлүүдээ дотор нь хийнэ.

Кэти: Бас ямар нэг гоё зүйл.

Зо:    Бид хэзээ ч мартахгүй... бид насан туршийн найзууд болцгооно!

Ээж:  Зо, чамд зориулсан яг тохирох хайрцаг надад бий. Аа-а... Өвөө, эмээгээс чинь.

Зо:    Ммм! Аан, хайрцагнаас гүзээлзэгэний саван үнэртсээр л байна.

Лизз: Бас түгжээ нь их гоё юмаа!

Кэти: Ингээд боллоо. Одоо бид энийг хаа нэгтэй булах хэрэгтэй!

-----------------------------------------------------------------------------

Зо:    Хайрцаг булаатай байгаа цагт хорвоод бидний нөхөрлөлийг юу ч нурааж чадахгүй.

Лизз: Тиймээ.

Кэти: Аан-хан. Одоо тэгээд бид юу хийх вэ?

Зо:    Нэг бол бүгдээрээ тэмцээн зохиох уу? Явцгаая!

Кэти: Мяу!

Ник:  Эхлээд бид хэдэн өт ухаж авна. Дараа нь явж загас барина!

Бо:    Гэхдээ хаанаас өт олох вэ?

Ник:  Энэ сайхан газар байна! Тэгээд хар даа, хөрсийг нь хэн нэгэн ухсан байна.Ой! Энэ юу байсан бэ? 

-----------------------------------------------------------------------------  

Лизз: Тиймээ, би түрүүллээ! Өө! Бид хайрцгаа түгжихээ мартсан бололтой!

Зо:    Алив үүнийг залруулцгаая! Бид хамгийн сайн найзууд байхын тулд хайрцаг цоожтой байх ёстой!

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:    Бид энд булсан гэж би бодсон. Тэр яаж гэнэт алга болдог байна?

Лизз: Би мэдэхгүй, гэхдээ тэр хайрцаг төмрөөр хийгдсэн байсан. Тэгвэл энэ чинь... бид түүнийг металл хайгчаар олж болно! Би одоохон ирнэ!

Зо:    Лизз, хүлээгээч, чи хаачих гээв? Кэти, зүүн талаар нь ух!

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:    Зүүн тал руу нь, наана чинь биш! Би зүүн гэж хэлсэн! Түргэлээч! Зүгээр л хурдан ух! Му-му, Кэти! Чи бүр дэлхийн төвд нь хүрчихсэн үү?    

Кэти: Хэрэв чи намайг муу ухаж байна гэж бодож байвал, Зо, чи зүгээр л өөрөө ух!

Лизз: За, охид оо! Бид алдагдсан хайрцагийг ШУ-ны аргачлалаар олох болно.

Зо:    Тийшээ буруу! Та нар наашаа яваач! 

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:    Маш их баярлалаа! Чи өөрийнхөө ШУ-наар биднийг энэ нүхэнд унагаалаа! Харин чи энэ нүхийг ухсан, Кэти! 

Лизз: Хөөе, чи намайг туслаач гэж хэлсэн, Зо! Гэвч чамд хамаагүй байж. Би гэртээ харилаа!

Зо:    Би ч гэсэн!

Кэти: Би ч гэсэн! Зо-гийн гэр лүү. 

Лизз: Би ойлгохгүй байна, юу болчихов оо? Бид уг нь их л эвтэй байсан...гэтэл одоо...

Зо:    Бидний нөхөрлөлийн хайрцаг алга болчихсон! Түүнгүйгээр.. нөхөрлөл байхгүй!

Лизз: Гэхдээ, Зо... бид дахиад хэзээ ч найзууд болохгүй гэж чи хэлж байна уу?

Кэти: Тиймээ, харин бид энэ нүхэнд үүрд үлдвэл яах вэ?

Зо:    Үгүй ээ, үгүй! Лиззи! Чи өөрийнхөө ШУ-ны мэдлэгийг дахиад ашиглаха болох нь. Яаж гарахыг бодож ол!

-----------------------------------------------------------------------------  

Лизз: Тиймээ, миний төлөвлөгөө бүтсэн!

Зо:    Ура, болчихлоо!

Кэти: Хөөх, болчихлоо! Бидний нөхөрлөлийн хайрцаггүй ч гэсэн бид найзууд хэвээрээ биз дээ?

Зо:    Мэдээж, бид хамгийн сайн найзууд! Гэхдээ... манай хайрцаг хаачсаныг би гайхаад л байна.

Ник:  Фу! Сайн уу! А? Та нар энд юу хийж байгаа юм?

Бо:    Хэрэв та нар өт хорхой, булсан эрдэнэс энэ тэр юм хайж байвал өөр газар хайсан нь дээр. Бид хэдийн бүгдийг нь олсон.

Зо:    Хөөе, та нар тэгээд ямар гэгчийн эрдэнэс олоов?

Ник:  Хрю!

Лизз: Миний шувуухай!

Кэти: Миний дун!

Зо:    Хөөх, миний бугуйвч байна!

Лизз: Энэ, энийг чамд. Бидний нөхөрлөлийн дурсгалж болгож хадгалаарай!

Кэти: Хөөх!

Зо:    Май.

Ник:  Энэ савангийг хайрцаг та нарынх уу?

Зо:    Тиймээ, тэр биднийх! Бид хайрцгаа авч болох уу? Аан-хан!

Ник:  Тэд юундаа тэгтлээ айсан юм бол? Өтнүүд тийм ч аймшигтай биш!

Бо:    Ммм! Энэ өтнүүдээс гүзээлзгэнэ үнэртэж байна!

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

 

 

Улбар шар үнээ

Хуучин он, битгий яваач: 5-10

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Энэ, дахиад нэг цэнхэр. Миний дуртай нь.

Эмээ:   Аан-хан...

Зо:   Оо!

Өвөө:   Ямар байна?

Зо:   Жинхэнэ гоё!

Бо:  Миний бодлоор супер болж!

Аав: Өө, урлагийн бүтээл.

Өвөө:   Хүү минь, олс оо барь!

Эмээ:   О-о...

Ээж: Өө! Би явж сүмсээ шалгая.

Эмээ:   Гэрлэн чимэглэл хаана байна? О! Тэр дээврийн хөндийд байгаа, би авахаа мартаж. Зо, миний охин очоод аваад ир.

Зо:   Би одоохон авчиръя!

Эмээ:   Би яаж энийг мартдаг байна аа... гайхалтай юм..

Бо:  Бэлэн боллоо.

Эмээ:   О! Сайхан болжээ! Гэрлэн чимэглэл яасан бэ? Зо яагаад ингэж удаад байна?

Бо:  Би олоод ирье!

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо:  Зо, юу болсон юм бэ? Чамд тусламж хэрэгтэй юу?

Зо:   Тиймээ, тусламж хэрэгтэй бололтой. Энэ, хар даа! Миний энэ жил хийх зүйлсийн жагсаалт. Би энийг хичээлийн сүүлчийн амралтын үеэр бичсэн юм, гэвч одоо болтол юу ч хийсэнгүй!

Бо:  Ой!

Зо:   Гар дээрээ явж сураагүй.

Бо:  О!

Зо:   Би цасан лабиринт бариагүй.

Бо:  Үгүй ээ!

Зо:   Бүх шпагат ч сууж чадаагүй! Гэхдээ энэ чухал биш, түүнийг хасъя. Харин одоо ердөө 299 зүйл хийх үлдсэн.

Бо:  Тэгээд бид юу хийх вэ?

Зо:   Харин тиймээ! Би хуучин ондоо зорилгодоо хүрээгүй байж яаж шинэ жилийг тэмдэглэх юм? Яг тийм! Бид хуучин оныг аль болох удаанаар сунгах хэрэгтэй.

Ба:   Гэхдээ яаж?

Зо:   Чи доошоо буугаад бүх цагнуудын зүүг нэг цагаар ухраачих. Харин чшшш! Манай гэр бүлд юу ч битгий ярь. Тэднийг сандраах хэрэггүй.

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо: За энэ! Би аваад ирлээ!

Аав: Хараад ханашгүй. Энэ ямар сайхан үнэр гал тогооноос ханхлана вэ?

Эмээ:   Бид очиж шалгах хэрэгтэй.

Аав: Амсаж үзэж магадгүй байх. Алив...

Бо:  Ингээд би цагийг жаахан саатууллаа. Энэ бүр найдвартай байхын тулд.

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Тайван...

Бо:  Би цагийг хойшлуулсан!

Зо:   Түүнийг дахиад жаахан саатуулаарай, Бо! Дахиад дахиад их хугацаа хэрэгтэй! 

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо: Оо! Зо, одоо яаж байна?

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   За, би нэхэж сурсан бололтой. Цааш нь яах вэ? Дахиад жаахан хүлээчих, тэгэх үү, Бо? Надад үнэхээр ахиу хугацаа хэрэгтэй!  

-----------------------------------------------------------------------------  

Бо: А?

Ээж: Бо, хүү минь! Чи яагаад л гэрээр нэг гүйгээд байна? Зо хаана байна?

Бо:  Зо? А-а-а... Зо! Би яваад түүнийг хайя!

Ээж: Бо, ямар нэг юм болсон уу?

Өвөө:   Бас манай бүх цагууд яачихсан юм бэ?  

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Надад дахиад 15 үлдлээ!

Ээж: Чи хаана байсан нь бидэнд сонирхолтой байлаа, Зо.

Эмээ:   Чи гэр бүлтэйгээ хамт шинэ жилдээ бэлдэхийн оронд хаашаа алга болоод байсан нь бидэнд сонин байлаа.

Бо:  Уучлаарай! Би үүндээ улайраад, бас Бо-г баахан гүйлгэлээ. Би бүр энэ жагсаалтыг ч зохиох хэрэггүй байж. Би энийг биелүүлж чадахгүй нь мэдээж байхад.

Өвөө:   Өө, чи энэ цагийг ухраагаагүй биз? Шинэ он гартал дахиад хугацаа байна! Бид чиний жагсаалтыг гүйцээж амжина, Зо!

Зо:   Тэгвэл төгс шинэ жил яах болж байна?  

Аав:     Бид хайртай гэр бүлийнхээ хүрээлэлд байхад ямар ч баяр төгс байдаг юм. За ингээд, жагсаалтын дагуу цааш нь юу байна, Зо?

-----------------------------------------------------------------------------  

Зо:   Гадаа хүйтэн, цасан цагаан

Ганцхан энэ л үлгэрийн мэт мөч

Манай гэр бүлийн хувьд энэ л мөч

Өвөө:   Хөөх!

Зо:   Магадгүй хамгийн баясгалантай дурсамж

Бүтэн жил үргэлжлэх бөөн дурсамжууд

Миний гэр бүл надтай хамт байгаа цагт

Миний зүүд болгон өдөр шиг тод харагдана

Бараг шинэ он гарлаа, баярлаж байна би

Миний гэр бүл надад тусалсан, хайр гэж энэ байх

Бүгд:    Шинэ жилийн мэнд! Ура!

Аав: Шинэ жилийн мэнд! Ура!

2:     Шинэ жилийн мэнд, эмээ! Ура! Шинэ жилийн мэнд, ээжээ! Ура! Шинэ жилийн мэнд, ааваа! Ура!

Бүгд:    Шинэ жилийн мэнд! Ура!

-----------------------------------------------------------------------------  

Төгсөв

 

 

 

 

 

 

              

            

 

            

            

 

Back to episodes Go home